Ben karanlık bir kuyunun derinindeydim.Aslında en çok üzüldüğüm nokta belkide ailemin bile beni anlamaya çalışmamasıydı.Yaptıkları tek şey bana bağırıp çağırmaktı.Herkes onların daha çok acı çektiğini düşündü ama asıl kaldıramayan bendim,ağır gelmişti fazla ağır,inandığım güvendiğim dağlar yok olmuştu,en kötü günlerinde yanında olduklarım benimle konuşmuyordu bile.Sonra yavaş yavaş sanala açıldım yeni arkadaşlıklar kurdum yeni insanlar tanıdım umut,hayal ne demek tekrardan hatırladım ilk başlarda yine bırakılıcağım sandım ama daha sonra size çok alıştım bazen kaçtım korktum ama bu sefer başaramadım bu sefer ailemden kaçamadım sizin bni bırakmayacağınıza benim bir sorunum olduğunda bana yardım edeceğinize inandım umarım hep yanımda olursunuz tekrar söylüyorum sizi çoook seviyorum benim canım ailem <3 beni bırakmayın olur mu? sizinle buluşacağım günü sabırsızlıkla bekliyorum inanıyorum ben sizi görüceğim sizinle buluşucağım seni ve Sümü öpüyorum iyi çalışmalar <3 <3 <3 <3
