Unexpected pt. 2 || Shawn Mendes

Hoofdstuk 3

Shawn's POV

Nog één show te gaan en dan mag ik naar huis, mijn ouders en zusje weer zien! Natuurlijk, ik vind het ook jammer dat de tour is afgelopen, maar ik kan niet wachten tot ik weer in mijn eigen bed kan slapen. Dat is niet de enige reden waarom ik zo graag naar huis wil. Als ik thuis ben kan ik meer tijd maken voor Jane, ik mis haar verschrikkelijk. Het is nu twee maanden geleden dat ik afscheid van haar heb genomen, en er is sindsdien geen dag voorbij gegaan dat ik niet aan haar heb gedacht.

"Je moet op Shawn!" hoor ik mijn manager roepen. Ik sta op van de comfortabele bank in de kleedkamer en haast me naar het podium. Ik krijg een microfoon in mijn hand geduwd en iemand anders komt aangelopen met mijn gitaar. Ik zucht een keer diep en loop dan het podium op, waar ik wordt verwelkomt met een luid gegil en geklap.

Nadat ik een paar van mijn populairste liedjes heb gezongen besluit ik het optreden over een heel andere boeg te gooien. Toen ik net afscheid van Jane had genomen, heb ik een lied geschreven. Niemand weet dat ik het lied heb geschreven, maar ik besluit dat daar nu verandering in moet komen.

"Het volgende nummer heb ik geschreven voor een heel speciaal iemand" zeg ik, waarna ik mijn stem nog even door de grote zaal hoor galmen. Ik kijk even opzij en vang daar een verwarde blik van mijn manager op. "Shawn, wat ben je in hemelsnaam aan het doen?" hoor ik hem via mijn oortje zeggen. Ik zucht een keer en doe het oortje uit.

"Ik heb het geschreven voor een heel speciaal meisje. Ik heb een tijd terug afscheid van haar genomen en ik mis haar elke dag meer en meer." Het is ineens een stuk stiller in de zaal en ik zie hier en daar wat flitsen van mensen die me filmen met hun telefoon. Ik zet mijn vingers op de goede snaren op mijn gitaar en zucht een keer. "Dit nummer heet Never Be Alone."

Na het optreden ga ik terug naar mijn kleedkamer om me klaar te maken voor de vlucht naar huis. Als ik mijn telefoon erbij pak en mijn instagram check zie ik dat het vol staat met filmpjes van het optreden van vanavond. Ik klik een van de filmpjes aan. 'Take a piece of my heart, and make it all your own. So when we are apart you'll never be alone' hoor ik mezelf zingen op het filmpje. Ik zet snel mijn geluid uit.

Ugh, ik haat het om mezelf te horen zingen.

Ik bekijk de reacties onder het filmpje. 'OMG WAT SCHATTIG! KAN IEMAND ME ALSJEBLIEFT VERTELLEN VOOR WIE HIJ DIT ZINGT?' 'OMG NEE HIJ IS VERLIEFD, HIJ HOORT BIJ MIJ' 'VOOR WIE ZINGT HIJ DIT?' 'IK WEET DAT HET ERG IS DAT HIJ VERLIEFD IS, MAAR KUNNEN WE HET ALSJEBLIEFT EVEN HEBBEN OVER HOE GOED DIT LIED IS'

Waarom typen ze toch altijd in caps lock?

"Shawn, waar sloeg dat op?" Ik kijk op van mijn telefoon en zie mijn boze manager in de deuropening staan. "Andrew ik-" "we horen dit soort dingen te bespreken, man. Daar ben ik je manager voor" onderbreekt hij me. "Sorry" zeg ik zuchtend, kijkend naar de grond. Uit het niets hoor ik hem lachen. Ik kijk op, "wat is er?" vraag ik verward. "Jongen, ze houden van het lied! Het is een hit! We duiken morgen de studio in om het op te nemen!" Er verschijnt een grote glimlach op mijn gezicht. "Echt?" "Ja, je optreden gaat de hele wereld over! Iedereen wil weten voor wie je dit fantastische nummer hebt geschreven!"

Het gaat dus nog iets langer duren voordat ik thuis ben, maar dat heb ik er voor over. Dit is geweldig! 

Hiiii,

Sorry dat jullie zo lang moesten wachten op een nieuw hoofdstuk!

Hoe vinden jullie het? Laat het me weten door te stemmen of een reactie achter te laten, ik ben benieuwd! :)

Liefs, M.