Multimedia Olcay :)
Bu bölümü en yakın arkadaşım, bana her zaman destek olan ve çok sevdiğim dostum, Beyza Arslan'a ithaf ediyorum.
Adımın seslenişiyle uyandım.Camdan içeri gün ışığı dolmuştu. Penceremin dışında görünen devasa orman beni her zamanki gibi kendine çekerken annemin sesi kulaklarımı doldurdu. Aşağı kata indiğimde üçüz kardeşlerim Jack, Jill ve Jeff koşuşturup oyun oynarken annem oturmuş, kahvaltıya başlamıştı. "Günaydın." diyerek sofraya oturdum. Pastırma tabağından bir kaç pastırma almıştım ki annem, günün anlam ve önemini belirten konuşmasına başladı. "Kızım sadece pastırma yeme, biraz da peynir zeytin ye ki vücudun vitaminsiz kalmasın." Ağzıma tıkıştırdıklarımı yuttuktan sonra derin bir nefes aldım. "Anne sen hiç bir kurdu peynir yerken gördün mü?" Annem de aynı şekilde derin bir nefes aldıktan sonra konuştu. "Kızım biz kurt değiliz. Biz yarı insan yarı kurduz..."
Annemi dinlememeye çalıştım. Ben bir kurdum. Ben tamamen bir kurdum. Kurt olduğumda kendimi gerçek bedenimde gibi hissediyorum. Gerçek bedenimde asıl hayatımı yaşıyormuşum gibi...
Evet arkadaşlar, bu bölüm biraz kısa oldu. Ama öteki bölümler daha uzun olacak. Sizi seviyorum :* :*
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Hayalet
Werewolfİntikam için koşan bir alfa... Bazen önüne çıkan engeller, bazen umutsuzlukları, bazen de umutları... İntikam isteği her şeyin önüne geçecek kadar güçlü. Peki ya hayallerinin?
