Multimedia : Nehir
Yıllarım,anılarım,yaşanmışlıklar,hüzünlerimi bırakıp gidiyorduk...
Ben umutlarımı yıllar önce kaybetmiştim,ben yıllar önce bitmiştim,ben yıllar önce kendimi kapattım dünyaya hapsettim kendimi içime...
*****
Bu odada neler yaşamıştık,beraber ne çok kavga etmiştik ne çok gülmüştük,herşeyin üstesinden beraber gelmiştik Ben seninle herşeyi yenmiştim,seninle vardım hayatta...
Ama sen beni bu odada yalnız bıraktın bırakıp gittin içimi duvarlara mı dökecektim ? Neden gittin? Kalacağına varlığına inandığım tek kişi neden bıraktın elimi....
Allahım nasıl bi kalp boşluğudur bu dayanamıyorum ben güçsüzüm seninle güçlüydüm ben giderken neden benide götürmeyi düşünmedin ya da giderken bana bu vicdan azabını niye yükleyip gittin ?
Seni ben mi öldürdüm ikizim ellerini o gün tutamadım diye mi bana kızıp gittin neden öldün katilin kardeşin miydi affet beni ikizim diğer yanım
Ben bu odada sensiz yapamıyorum kaldiramıyorum ağır bu azap yatağında yoksun ama sen kokulu o yatak kardeş kokulu şimdi gidiyorum sanki seni bu odada bırakıp gidiyorum gibi ama hep icimdesin kalbim sensin miniğim içim senle dolu sana veda etmek en zor şey.
Seni seviyorum ikizim belki herkes beni katilin olarak görüyor ama sen benim can parçamdın hâlâda öylesin sen her aynaya baktığımda karşımdasın banada hayatın tokatı bu sanırım sana benzemem sen öldükten sonra aynalara küstüm senin yüzün bendeydi meleğim katil denilen kardeşindeydi... Elifim unutmadım seni.
****
Annem aşağıdan
"Hadi Nehir hep böyle uyuşuksun zaten seni mi bekliyecem akşama kadar"
demesiyle irkilip oturduğum yerden kalktım ve odada
son kalan Elif in eşyalarını almaya koyuldum görünce her zamanki gibi acılarım ve o gün aklıma geldi.Tozlu rafa uzanıp aldım tüm anılarımı.Kapıdan çıkarken odaya baktım nelere şahitti ne acılarım ne aglayışlarıma ne sessiz çığlıklarıma,şimdi geride sadece resmimizi çıkardığım çerçeveyi,eski bir perde ve küçük bibloyu bırakıp gidiyorum sessizce vedalaştım seninle miniğim...Gözümde akan yaşı silip elimdeki kutuyla merdivenlerden adım adım indim her adımda burdaki koşuşturmalarımız geldi aklıma derin bi iç çekip arabaya yöneldim.Annemin dediklerini duymamak için hemen arka koltuğa binip kulaklığı taktım sahi anne sevmez miydi çocuğunu ya da çocuğunun katili olarak gördüğü çocuğunu benim annem sevmiyordu beni yanında tuttuğuna şükür ediyodum,başımı cama yaslayıp yine müzikte kayboldum yine bi şarkıya yenildi göz yaşlarım.Kendimi toplayıp güçlü olmak zorundaydım 'yeni hayatına merhaba de Nehir' diye içimden geçirdim ama merhabayı dışarıya söylemiştim annemin homurdanışlarına yok bişey diyerek geçiştirip uyumak için kafamı yasladım ve saniyeler sonra uykunun kollarındaydım. Uyandığımda varmıştık ve annem beni dürtüyordu hemen kendimi toplayıp çantamı omuzuma alıp indim,yeni evimiz 3 katlı bi aile apartmanı güzel bi bahçesi var bir tane cardak ve bir sürü çiçekler doldurmuş bahçeydi yani annemden kaçmak için ideal bir yerdi benim için arabadan kutuyu alıp eve doğru yürürken birden kendimi yerde buldum kutudakiler etrafa saçılmıştı ve ben buna fena halde sinir olmuştum çünkü onlar kardeşimin hatıralarıydı.Yerimden kalkıp bana çarpana iyi bi saydıracaktım ellerimle yerden kuvvet alıp doğruldum ve bana çarpana doğru kafamı kaldırıp
"Ee be gerizekalı Allah göz vermiş göz kullansana biraz " dedim
yüzünü görmediğim çocuk umrunda değilmişim gibi çekip gidiyordu böyle umursamaz egolu kendince havalı halleri beni iyice sinir etmişti en zorla anladığım ve beni sinirden deli eden o sözleri duydum.
"Sensin gerizekalı Nehir "
Ne demişti o
sensin gerizekalı Nehir
sensin gerizekalı Nehir
Nehir Nehir Nehir Nehir
kimdi bu şimdi adımı nerden biliyordu söylediği söz aklımdan çıkmıyordu.
"Sensin gerizekalı Nehir "
