•Gülüşmemiz Lazım•

274 88 32
                                    


Multimedia: Emir ve Nehir

Okuyan herkese çok teşekkür ederim yorumlarınız içinde ayrıca teşekkür ederim okurlarım ^_^

♡iyi okumalar♡

****************

Bu çocuğun psikolojik sorunları vardı kesin vardı önce intihar ediyorum demeler şimdide bu ! neymiş bana ait bişey varmış onda,sınıftaki ikizler yüzünden morelim berbattı zaten bide Emir beyle uğraşamayacaktım.

"Ne var neyim varmış sende"

bunu derken sesim oldukça sinirli ve yüksekti ama kaldıramıyorum bazı şeyleri zor geliyor artık hayat ve Emir beyin oyunları sıkmaya başlamıştı.

"Neden ağladığını söyle bende sana ait olan şeyi vericem "

"Yok bişey "

"Biri bişey mi dedi Nehir"

"Hayır "

dedim ve kardeşim aklıma geldikçe içim daha çok doluyordu.

"Ben mi bişey yaptım Nehir "

diye sordu sesi o kadar içten ve masumdu ki az önceki sinirli halim onun bu sesiyle uçup gitmişti ayağa kalkıp elimin tersiyle yaş olan gözlerimi silip

"Sen üzerine alınma benim yüreğim hep üzgün hep mutsuz "

bu lafım onu biraz düşündürmüştü,bende o sırada kalkıp çıkışa yöneldim şu an tek isteğim eve gitmek ve kendimi yatağa atmaktı.Merdivenlerden inerken bileğimde bir el hissettim kafamı çevirdiğimde

"Hadi benimle gel senin olanı sana vereyim"

"Ne o ne uğraştırma beni lütfen "

bu sözlerim hiç işlenmemiş gözüküyor ki bileğimden tutup çekmeye başladı.

"Tamam bırak geliyorum "

elimi hızlaca çektim bileğimi ovuşturdum aslında hiç canımı yakmamıştı aksine çok nazik ve yumuşak tutmuştu.Merdivenlerden hızlıca inip çıkışa yöneldik,bu halleri beni çok sıkıyordu uşağıymışım gibi davranıyordu resmen.Biraz daha yürüyüp okulun arka tarafındaki otoparka geldik,siyah güzel bi arabanın yanında durup kafasıyla hadi bin yaptı,bu ne özgüven ya diye içimden geçirip;

"Tanımadığım bi adamın arabasına bineceğimi düşünmüyorsun herhalde ?"

"Tanışıyoruz Nehir biz hadi bin "

"Ne tanışması ya otobüsü diyosan eğ..."

"Otobüs falan değil "

"Okulu diyosan eğer yeni bugün gördüm seni tanışmak değil o"

"Okulu gezdirdim sadece ben senle önceden tanışıyorum hadi bin "

ne diyeceğimi beklemeden geçip oturdu direksiyona bende kapının yanında kollarımı göğsümde birleştirip durmaya başladım tabi sinirle ayağımı titrete titrete bi hal olmuştum benim bineceğim kapıyı açtı

"Hadi !!"

bu seferki sesi aşırı otoriterdi resmen üstümde baskı hissetmiştim daha fazla zorlamadan arabaya bindim.

"Madem binecen ne uğraştırdın be tak kemerinide gidelim "

yine o kibar hali az önceki yabani nerdeydi bu nerde, dinleyip kemerimi taktım galiba arabayı hızlı sürecekti ki onun için tak demişti bana ama kendisi takmamıştı.Arabayı çalıştırıp yola bakmaya başladı arada dudaklarını hafif hafif oynatıp bişeyler mırıldanıp direksiyondaki parmaklarıylada ritim tutuyordu ve düşündüğüm gibi hızlıda kullanmıyordu.Araba durunca geldiğimiz yerin evim olduğunu anladım

Ayrılık OyunlarıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin