22

46 9 1
                                    

Alles was wit. Op het prikbord achter haar hingen geen kaarten, geen tekeningen, Niks. Niemand wist dat ze hier lag. Hoe zou ze dat kunnen vertellen. Met twee gebroken benen en een gebroken arm zou ze nog nauwelijks een telefoon kunnen vasthouden. Haar broertje lag te slapen op het andere bed. Hij sliep en zag er nog jonger en nog kwetsbaarder uit dan hij al was. Toen hun vader stierf was hij 9 geweest en sindsdien zorgde zij voor hem. Hun moeder was niet meer instaat om voor hem of laat staan haar te zorgen. Het zou een wonder moeten zijn als ze nu nog leefde...

----------------------------------------------------------------------
Niet mijn beste stukjes i know😔. Maar het is nodig.

MouseWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu