Başımda çalan alarm yüzünden gözlerimi kırpıştırdım.Gerçekten kalkmak için mehter marşı yapmıştım müziğin sesini .Kendime inanamıyorum.Oflaya oflaya yataktan kalkıyodum ki kapım paldır küldür açıldı.Bakışlarımı o tarafa çevirince yerde yatan ecrini gördüm.Cidden özel hayat diye birşey kalmamış bu ne saygısızlık.Ben içimden ona saydırırken oda kalkmış bana saydırıyodu."Nerdesin sen 2 saattir ağaç oldum kapıda"Ne yanı okula geçmi kalmıştım hemde ilk günden."Ya tamam sakin ol ben giyiniyim çıkarız".Bu söylediğimle biraz yatışan ecrin tamam deyip çıktı.Bende direk banyoya koştum geceden duş aldığım için sadece elimi yüzümü yıkayıp dişlerimi fırçaladım.Dolabın kapağını açtığımda kapşonlu gri bir kazakla kort şortumu giydim.Şansıma yeni okulum serbestti.Ayakkabılarımı giydikten sonra aşağı indim ve gördüğüm manzarayla küçük çaplı kalp krizi geçirdim.Annem ecrini kenarı çekmiş dün gece nerde olduğumu soruyo.Aklımı zorladığımda bizim kızlarla bara gittiğim aklıma geldi.Bir an duraksadım ardından ecrine kaç işareti yapıp koşmaya başladım ecrinde mesajı alacak olacakki peşimden koşmaya başladı.Ardından aklıma gelen görüntüyle duraksadım .Ah hayır dün bunları yapmış olamazdım.Karşımda bir tane çocuğa göz kırpıp masaya çağırmıştım yuh artık.Sinirle kafamı iki yana salladım.Tam kapıdan çıkacakken başımdaki acıyla inledim annem terlik atmıştı bunun tek bir mesajı olabilirdi "kaçın".Annemin bize Bağırmasını umursamayarak okula doğru koştuk .Duraksadığımızda etrafa bakmaya başladım okul tam karşımda duruyordu.Bahçesine bir göz gezdirdiğimde taş gibi çocuklar olduğunu farkettim.Gözüm bir an voleybol oynayan kişilere kaydı.Has....Bu"
