Twilight: Blue eyes [Dutch Twilight fanfic]

1

Jacob's POV:
Het was een mooie dag in Forks. Jacob zit voor zijn huis te kijken naar de lucht tot hij een vrachtwagen hoorde. Hij keek op en hij reed een stukje verder. Waarschijnlijk ging hij naar dat ene huis wat al een jaar leeg stond omdat iedereen te bang was om daar te wonen vanwege "monsters". Dacht Jacob. Toen er later een auto langs reed besloot Jacob om toch te gaan kijken.

Toen hij er was zag hij het grote huis. Nou ja groot vergeleken met zijn huis was alles groot. Uit de auto kwamen twee mensen: een lange man of jongen met kort bruin haar, grijze ogen en hij was echt heel lang en gespierd. Er kwam ook een meisje uit met lang krullend bruin haar, knal blauwe ogen, en zij was klein vergeleken de jongen. Hij liep maar naar hun toe.

'Ehm... Hoi ik ben Jacob Black van hiernaast.. ik dacht misschien kan ik helpen.' Zei Jacob verlegen. 'Hoi! Ik ben Kiara Parker en dat is mijn broer Lucas Parker leuk je te ontmoeten!' Zei het meisje wat blijkbaar Kiara heette vrolijk. 'Lucas kom eens even onze buurjongen ontmoeten.' 'Ja, ja ik kom even deze doos weg zetten.'zei Lucas. 'Hai ik ben Lucas maar dat heeft Kiara denk ik al gezegd.'zei hij lachend. 'Ja, dat had ik al gedaan. Maar eh zullen we maar even gaan tillen.' Zei Kiara. 'Eh ja dat is wel zo handig' zei Jacob.

In de avond toen ze klaar waren met alles en aan het drinken waren. 'Bedankt voor je hulp Jacob anders duurde het nog wel even!' Zei Lucas. 'Alsjeblieft het was geen moeite. Maar vertel eens wat over jullie zelf.' 'Nou ehm.. ik ben Kiara Parker zoals je al weet. Ik ben 19 jaar oud. Mijn hobby's zijn: tekenen, zingen, muziek maken en fotografie. En ik ben een beetje gek in mijn hoofd af en toe.' Zei Kiara lachend. 'En ik ben 22 jaar. En heb niet echt een hobby ik vind alles wel leuk' zei Lucas lachend. 'Jullie zijn volgens mij altijd vrolijk ofzo. Maar mag ik jullie wat vragen? Waar zijn jullie ouders?' Zei jacob. 'Zou ik het zeggen of zeg jij het.' vroeg Lucas aan Kiara. 'Doe jij het maar.' Zei ze terug. 'Nou het zit dus zo... onze ouders zijn vijf jaar geleden overleden...' zei Lucas verdrietig er liep een traan over Kiara's wangen en Lucas gaf haar een knuffel. 'Oh sorry dat ik het vroeg. zei Jacob. 'Het geeft niet' zei Lucas terug.