Twilight: Blue eyes [Dutch Twilight fanfic]

2

Jacob's POV
De volgende dag zat Jacob nog te denken aan Kiara en Lucas. Ze waren echt aardig en dezelfde leeftijd. Vandaag had hij afgesproken met de pack in het bos. Hij keek of de kust veilig was en liep naar het bos en verranderde in een wolf. Hij liep naar de plek waar ze hadden afgesproken en zag Seth en Leah al staan. Even later kwam de andere eraan. Ze gingen wat door het bos rennen totdat ze een geluid hoorde. Iets of iemand was daar. Iedereen stond klaar om aan te vallen tot er opeens een witte wolf hard langs rende. Quil wilde hem nog aanvallen maar hij was te laat... Wie is dat en wat doet het hier.
Het is wel een weerwolf dat wist Jacob zeker hij of zij was te groot voor een normale wolf.

Toen het avond was ging Jacob pas naar huis. Toen hij bijna thuis was zag hij Kiara voor het huis zitten. Hij zwaaide naar haar en liep naar binnen. Hij was binnen en zag zijn vader die op hem aan het wachten was. 'Waar was je nog zolaat?' Vroeg Billy. 'We waren op zoek naar een wolf we dachten namelijk dat het een weerwolf was.' Zei Jacob terug. 'Nou oke dan...' zei Billy terug.

Die nacht kon Jacob niet slapen hij moest telkens aan de wolf denken. Morgen ging hij maar eens kijken hoe het ging met Bella en Renesmee.

De volgende dag werd ik wakker en had slecht geslapen. Ik maakte me klaar en ging ontbijten. Toen ik klaar was ging ik naar  de Cullens. Ik stapte op mijn motor en reed weg. Het was nog vroeg dus er waren weinig mensen op de weg. Toen ik bij de Cullens was belde ik aan bij de deur Emmet deed open 'Je vind je weg zelf wel hé' zei hij terwijl hij weg liep. Ik deed de deur dicht en liep naar Nessies kamer. Ik klopte op de deur en liep naar binnen. Ze zat muziek te luisteren zoals normaal. Ze zag me naar binnen lopen en stopte haar muziek. 'Hey' ze gaf me een knuffel. We praatte nog de hele dag door tot het bijna donker was. Ik ging weer naar huis op de motor. Maar toen gebeurde er iets merkwaardigs. Ik moet zo snel mogelijk op de rem trappen omdat ik weer bijna de mysterieuze witte wolf aan reed. Gelukkig gebeurde er niks en ik ging weer naar huis. Toen ik thuis was ging ik maar gelijk slapen ik was zo moe.