Zelly's P.O.V
*England
"Dear, are you sure about this?...pwede ka namang dito nalang magpatuloy ng pag-aaral ng college eh." Sabay upo sa kama ko si mommy, I know...hindi gusto ni mommy ang plano kong dun na magpatuloy ng pag-aaral ng college sa Pilipinas...and 2nd year college ngayong pasukan.
Yeah, dun nako....dahil tutuparin ko ang sinabi ko sa taong mahal ko na babalik ako....oo, tama kayo...mahal ko parin si Vash kahit 7 years na ang dumaan...umaasa parin ako na mamahalin niya ako...wag kayong kj, ganito lanh talaga ang taong nagmamahal...
"Mommy naman eh, buo na kasi yung decision ko at nakapag book narin ho ako ng ticket...eh, sayang naman yung binayad ko para sa ticket kong hindi ako matutuloy diba?" Sabi ko naman at tumabi sakanya...
"Ano ba kasi yung unfinish business mo dun hah?...ganon ba yun ka importante?" Tanong ni mommy sakin....
"Basta...malalaman niyo din pag balik ko dito, and yes ganon yun ka importantr sakin" sagot ko....hah!...kala niyo sasabihin ko ang totoo noh!...wag na kayong umasa, hindi ko talaga sasabihin kay mommy....
"Sabihin mo nalang dear, baka makatulong ako" sabi ni mommy....haaay...si mommy talaga...hindi magpapatalo...
"Mommy...kahit ngayon lang po, hayaan niyo po ako lang mag-isa ang mag hahandle nito...okay ba yun mommy?" Paawa mode ako...hihi..alam kong hindi toh mamatatanggin ni mommy...
"Tss....fine, parang may magagawa pako....eh buo na decision mo eh!" Tampong sabi ni mommy at aalis na sana sa kwarto ko....pero pinigilan ko siya...
"Haaay...mommy naman eh, wag ng magtampo....ayaw ko pa naman na umalis ako ng bansa na nagtatampo ka." Sabi ko sabay yakap sa likod ni mommy...
"Oo na....hindi na po magtatampo....pasalamat ka, mahal kita..." Sabi ni mommy at ngayon ay mag kayakap na kami ni mommy..."hihi...that's my mommy!" Sabi ko sa masayang tono....haaay, mamimiss ko talaga ang paglalambingan namin ni mommy pag umalis nako....
*after 3 days*
"Anak, ok na ba lahat?...wala ka na bang nakalimutan?....handa kana ba?" Sunod sunod niyang tanong...ito talaga si mommy...grabeh maka tanong...atat lang?!
"Yes mommy, ok na ang lahat....so I'm ready to go!" Sagot with smile in my face....this is it!...I'm going back to the Philippines...and excited at the same time kinakabahan akong makita siya muli....gosh!...pupunta na kami ng airport!
*at the airport*
"Dear *sniff mamimiss kita, *sniff matagal pa tayong magkikita." Sabi ni mommy sabay iyak niya, pero hindi naman over yung iyak niya...yung pang drama lang....hihi
"Mommy, wag na pong drama queen ang peg hah?..kasi naiiyak na rin ako!" Sabi ko sabay pahid sa invicible tear ko....hahaha...
"Che!...ikaw talaga!" Sabi ni mommy at yumakap na sakin..
"Sige na mommy, kailangan ko ng umalis....bye bye, love you, miss you, and mag ingat ka dito hah habang wala ako?" Sabi ko
"Heh!...parang ikaw na ang nanay dito hah?...hahaha....pero, oo na mag iingat ako dito. Ikaw din mag ingat ka dun....pag may kailangan ka, tawagan mo lang ako hah, tapos pag may umaway o ng bastos sayo basagin mo yung mukha ha!...tapos balitaan mo ko dun...." Mahabang sabi ni mommy
"Sure na sure po yan mommy." Sagot ko
"And...I love you, I will miss you very much, and take care of yourself always." Sabay yakap sakin ni mommy...nag smile nalang ako kay mommy at nag wave na...sasakay nako ng eroplano....
