My Boyfriend Is a Play Boy

CHAPTER 2

Chapter 2 DESTINY

Pumasok na ako ng room pumunta sa upuan ko at nag-aral. Ni rereview ko yung mga dati naming lesson . Syempre kailangang maging matalino ulit para sa scholarship na ibinigay saakin ayoko namang mahirapan yung mama ko sa pag-aaral ko. Dumating na yung teacher namin.

Si maam Celleste science teacher namin isang matandang dalga na napaka sungit mabait lang si maam pag matalino ka. Habang sa kalagitnaan ng klase may pumasok.
"Bakit ngayon ka lang mr. Malabar"

Patuloy pa rin sa paglalakad si Alfred wala talagang modo yung lalaking yan.

"Tumigil ka nga sa paglalakad Mr. Malabar"

Tumigil sya sa paglalakad.

"Matuto kang rumespeto sa mas nakakatanda sayo kung ayaw mo akong galangin lumabas ka na sa silid na ito. Hindi ka na nahiya ang baba ng grade mo ilang beses ka ng pinatalsik nang ibang school"

"So maam asan ako uupo"

"Umupo ka nga sa tabi ni Liezel para mahawa ka ng katalinuhan"

"Maam pero baka mangopya lang saakin yan"

Sabay tinuro ko yung upuan sa likod na likod.

"May reklamo ka"
"Wala po"

Umupo na lang ako sa upuan ko as jf kung may magagawa pa ako.

"Hi gorgeous"
"Gorgeous, gorgeous ka dyan manyak"

Pa gorgeous gorgeous pa syang nalalaman bwisit sya. Nako sira na yung araw ko sa kanya. Ang bagal pa ng pasok.

May surprise test kami sa AP medyo mahirap pero alam ko naman yung sagot. Sa kalagitnaan ng pagsasagot kinalabit ako ni Alfred.

"Ano ba"

Binigay nya saakin yung test paper pero di ko kinuha. Kinalabit nya nanaman ako pero di ko siya pinansin. Natapos ko na yung test ko. Ewan ko kung tapos na sya siguro wala syang masagot. Nakita ko sya nakaupo lang at walang gingawa. Patingin tingin lang sya sa katabi nya humahaba yata ang leeg nya.

"Okay class finish or not finish past your paper"

Pinasa ko na yung paper ko.

.......okay uwian na after all this year. Habang naglalakad may lumapit sa aking lalaki nagbigay ng flower at yung isa chocolate at yung isa naman ay may binigay na letter at gift hindi ko lang alam kung anong laman. Ang ganda ko talaga no.

Pag uwi ko ng bahay tulad parin ng date ako lang mag-isa si mama wala pa sa friday pa ng gabi. Dumiretso na ako sa kawarto at nagpahinga tao din ako napapagod. Pagka pikit ko ng mata ko. May nag dodoor bell. Lumabas agad ako.

"Hi insan ano movie marathon tayo"

Sya nga pala si Sharmain ang pinsan ko. May dala syang C.D. tungkol sa love drama at iba pa. Minsan minsan pumupunta sya rito. Kung ako masipag mag aral sya ang kabaliktaran ko.

"Bakit ka nandito Sharmain"
"Bakit ayaw mo ba"
"Hindi naman sa ganon wala ka bang mga homework na tatapusin o mga importanteng bagay na gagawin"
"Hayaan mo na yon at hindi ka ba napapagod mag-aral"
"Hello first day palang ng klase mapapagod agad"

Pumasok na sya sa loob ng bahay at sinara ko na yung gate. Pasalamat wala akong homework ngayon. Pumasok na ako sa bahay binuksan nya na pala yung t.v at home theater.

"Ano bang panonoorin natin ngayon"
"Siguro yung miracle cell no. 7 nalang"
"Okay ano bayung palabas nayaon"
"Ay nako di mo alam to"
"Naririnig ko lang ehh"
"Alam mo maganda to promise"

So nag start na nga yung movie st nanood na kame siguro naman di ko na kailangan I kwento sa inyo yung buong movie mukang mahaba to ehh.

So sa kalagitnaan ng movie nakaka iyak na parang di ko na kaya. Kaya tumayo na ako.

"Sharmain madami pa pala akong gagawin tawagin mo nalang ako pag aalis ka na"
"Okay"
"Sige akyat na ako"

"May masama ba sa pinapanood namin ayaw nya lang umiyak ehh naurong tuloy yung luha ko"

Narinig kong bulong nya. Umakyat na nga ako sa kwarto ko. Ang totoong dahilan bakit umakyat na ako kasi naaalala ko lang yun papa ko. Buti pa yung may kapansanan sa pag-iisip iniisip yung anak nya. Pero yung papa ko napaka walang kwenta.

Biglang may nag text saakin. Si Sharmain sabi nya sa saakin.

Sharmain

Sige na nga una na ako nakakatamad manood wala akong kasama alam ko naman kung bakit ka umakyat wag ka nang magdrama ha love u ·_·.

Hindi nalang sya umakyat dito ang sinagoy ko na lang.

Me

Okay.

Next day