1.BÖLÜM

582 52 30
                                    

Multi:KAPAK FOTOĞRAFI. :)
Evet her zamanki gibi motor yarışındayım. Pardon kendimi tanıtmadım. Ben Alev Kaya. 17 yaşındayım. Annem bizi bırakıp gitti o yüzden annem diye bişey yok. Babam başka bi kadınla evlendi. Bu onun hakkı ama evlendiği kadın tam bi kokoş. Ve iğrenç bi kişiliği var. Sülük gibi yapışık .. neyse biz zenginiz o yüzden motorum var tahmin ettiğiniz gibi koleje gidiyorum ama keşke devlet okuluna gitsem çünkü burdaki tipler tehlikeli tabiki bende öyleyim herkes benden korkar. Ama okula biri geldi ve ilk günden sorun çıkardı. Hiç hoşuma gitmedi. Cezasını çok yakında kesicem.
Neyse neyse dediğim gibi şu an motor yarışındayım. Burdaki herkesten daha iyi olduğumu biliyorum ve bu yüzden kupayı kazanıcam. Biliyorum şu an çok egolu biri olduğumu düşündünüz evet haklısınız öyleyim. Çünkü durumlar bunu gerektiriyor. Çevremdek insanlara güçlü görünmeliyim. Zaten öyle.
Yarış başlıcak şimdi. Güvenlik için kaskımı taktım. O sırada rakiplerimi göz ucuyla süzüyordum. Bir de baktım ki okula yeni gelen çocukta burdaymışşş vay vayyy.Yenilmeye hazır ol kas yığını gidip uyarsam, evet evet uyarmalıyım..Tam ona döndümki o da bana bakıyor. Göz göze geldik. Tabikide bakabilir sonuçta güzelim. Tam kafamı çevircektimki göz kırptı. O!bana!göz!kırptı!kırpmak!göz kırpmak! Bana! Alev Kaya ya! Oyşş yerim. Sürtük iç sesim benim.. Birde baktım ki bana geliyor. Yanıma gelip "Yenilmeye hazır ol bebek" dedi.
"Aaa hayır bu benim lafımdı ama" dedim şaşkın şekilde. "Oo sen o kadar iyi miydin bu konuda" "senden iyi olduğum kesin" bakışı attım. O da "nah" bakışı attı. Evet biz bakışlarla anlaşabiliyoruz. Çünkü biz çok zekiyiz. "Neyine" diye sordu. Bu çocuk fazla egoist. Diyene bak diyene. Ah şu iç ses salak şey.. ama zeki çünkü benim iç sesim.
"Bilmem sen seç" "Akşam yemeğine" diyince sevindim. Bilmem neden amann yemek yüzündendir yemek yüzünden..
"Bana uyar" diye cevapladım. "Peki " diyince yerlerimizi aldık. Evet yenilmeye hazır ol adamım!!! "BAŞLA!" sesini duyar duymaz gaza bastık. Git gide hızlanıyorduk. Şu an eşit gidiyorduk. Ben daha da hızlandım. Eee tabi yıllardır emek harcadığım konuda yenilebileceğimi sanmayın. Kazancam ve bundan yüzde bin eminim. 3 metre arkamda kalmıştı yaklaşık. Diğer yarışmacılar gözükmüyordu bile. Baya hızlanmıştım. Bitiş çizgisi gözükmüştü. Son kez arkama baktım az daha hakimiyetimi kaybedip yeri boyluyordum. Ama bu duruma rağmen beni geçemedi. Bitiş çizgisini birkaç saniye farkla ben geçtim. Bu çocukta sandığım kadar kötü değildi. Hatta iyi bile denilebilir. Ama benimle iddaaya girmeyecekti.
Motordan indim ve havalı bir şekilde kaskımı çıkardım. Gülerek yanıma yaklaştı ve tebrikler dedi. "Yeniceğimi söylemiştim beni geçemezsin " dedim alayla. "Numaranı ver"diyince sanki "seni yarışta geçtim" demiş gibi baktım. Durumu çakmış olacakki "evden alcam ya yer bildirimi yaparsın hem bidahaki yarışta tekrar görüşmek isterim" diyince "yenilen pehlivan güreşe doymazmış "diye mırıldandım ve sonra numaramı verdim o da numarasını verince motora binip evime sürmeye başladım. Evim dedim çünkü bana ev aldık çünkü ben o yılışıkla yaşamam. Eve gelince kupayı diğerlerinin yanına yerleştirdim. Buluşma saatimize daha olduğu için elime telefonumu alıp oynadım canım sıkılınca hazırlanmaya gittim siyah şort giyip üzerine gri salaş tişörtümü geçirdim. Üzerinde siyah bir new york yazısı var güzel tişört seviyorum. Aynanın karşısına geçip eyelinerimi çektim ve bordo rujum en sevdiğim vişneli..
Sonunda hazır oldum. Biraz facede takılmak için telefonu elime aldım ve gelen mesajı gördüm.

Kimden: Uyuz Çocuk
Mesaj: Hazır mısın asi motorcu :*

"Oha öpücük koymuş. Çok tatlı ya. Nyse hemen cevap yazdım.

Kime: Uyuz Çocuk
Mesaj: Hazırım tabiki :)

Ben öpücük koymadım pek tarzım değil. Ve hemen cevap yazdı.

Kimden: Uyuz Çocuk
Mesaj: Ee o zaman hadi çık kapıdayım.
Nee kapıdamı off salak ya ne diye hemen geliyosa o değilde çok tatlı.. neyse bekletmiyim. Ayna da son kez kendime baktığımda çok güzel görünüyorum her zamanki gibi. Aynada kensime bakmayı bırakınca telefonumu ve çantamı alıp kapıya ilerledim. Anahtarla kapıyı kitledikten sonra anahtarıda çantaya koydum ve ayakkabıları giydim. Siyah topuklu güzel platformu var yanlız.. aşağı indiğimde motorla gelmiş. Arabası yok mu bunun vardırda ben anladım olayı bende anladımm afferin benim iç sesime zeki iç sesim benim nasılda zekisin sen öyle canım canım benim off ne diyorum ben ya!!
Ona yaklaştım ve "Atla " dedii. "Motorla mı gitcez. Sana sarılmamı beklemiyorsun dimi " dedim arkaya oturarak. "Sıkı sarıl" dedi sırıtarak. Off sinirlerimi bozuyor ama sarılmaktan başka çarem yok çünkü bu hız düşkünü uyuz çocuk beni uçurur. Sarılınca kasıldığını farkettim. Niye böyle olmuştu ki şimdi. Ayy heyecanlandı mı yoksaa. Şimdi bende heyecanlandıım nedense. Biraz da mutlu gibiyim. Aslında benim peşimden çok erkek koştu hiç biriyle yemeğe çıkmadım ve bu çocukla gittiğime inanamıyorum. Ama bu ayrı bence. Sadece bi seferlik iddaa için. Yoksa bir daha gitcegimi sanmıyorum. Yani inşallah. Hoş cocuk ama ne biliyim. Sanki tipim değil gibi. Belki de tam olarak tipimdir de ben farkedemiyorumdur. Şunu söyleyebilirim ki onun bana karşı bişeyler hissettiğine eminim. Sonuçta tumblr girl gibi kızım yani.
Öyleyim tabikisii..
Aslında kasıldığını anlayınca daha sıkı sarıldım. Çünkü onu böyle görmek komikti. Çok komik. Acayip komik yani öyle böyle değil. Dahada kasıldı. Dikkati dağılmıştı ve hızlı gidiyorduk. Biraz kollarımı hafiflettim öldürmeyelim şimdi gencecik çocuğu :D Geldiğimizde hemen kolları geri çekip hemen indim. Kaskı verdim. Alırken öyle bi baktıki "bir bakış attın qalbimi yaktın" diyesim geldi. Tabiki demedim. Desem tam bi rezillik. Hemde baya rezillik. Beraber restorana girdik. Vay be çok beğendim burayı çok güzel bi yermiş beğendim. Beni masaya yönlendirdiğinde masaya gittik. Tabiki bekledim sandalyeyi çeksin diye ama bizim katıksız öküz öyle bişey yapmadı tabiki. Bende haliyle kendi sandalyemi çekip oturdum. Menüye baktım. Ve garsona salata istediğimi söyledim. Uyuz çocuk bana tip tip baktı. Sanki bok yicem lan o nasıl bakış öyle. "Bende İskender " dedi. Garson yanımızdan gittiğinde konuşmaya başladım. "Birbirimizin ismini bile bilmiyorken beraber yemekte olmamız garip degil mi sence de" dedim ve gülümsedim. "Bence de öyle. Ee o zaman tam olarak tanışalım. Ben Aras."
"Bende Alev."
"Tanıştığıma memnun oldum asi motorcu " dedi ve o sırada garson yemekleri getirdi.Afiyet olsun diyerek yanımızdan uzaklaştı.Bizde sohbet ettik ve yemeğimizi yedik. Bi ara sevgili muhabbeti açıldı ama hemen konuyu kapattıım. Saat 12 olmuştu. Aras hesabı ödedi ve restoranttan cıktık. Yine motora bindik beni eve bıraktı.
Vardığımda motordan indim ve yanağına uzanıp Aras'ı öptüm. "Guzel gündüüü" diye fısıldayarak arkamı dönüp eve ilerledim. Ay sanki biraz utandımm gibi oldu. Aman olan oldu salla. Eve girdim ve üstüme rahat bol bişeyler giydim. Yatağa uzandın ve telefonumu elime aldım. Biraz tumblrda takıldıım. Uykum gelmişti saat 1 buçuğa geliyordu. Tam uyuyayım derken telefonum çaldı.
Arayan Aras'tı. Ne alaka şimdi ya. Hemen telefonu açtım.
"Alo. Alev hanım. Aras Bey hastanedeler trafik kazası sonucunda. En son sizle konusmuş o yüzden size haber verdik. Neyi oluyorsunuz?" Dedi telefondaki ses. "Nee Aras hastanede mii" Dedim kekeleyerek ve telefon elimden düştü. Ağlıycak gibi oldum. Daha birmgünlük birini bu ladar önemsemem bana garip geliyordu.

Yb +15 votede gelir. Yorumlarınızı da bekliyoruz.

ASİ MOTORCUMDonde viven las historias. Descúbrelo ahora