Hayali bir karanlığın içinde yürüyordum artık.
sanki biri dunyanin ışıklarını kapatmıştı.
etrafımı gormuyordum.neşem kaçmıştı.
ertesigün kütüphane ye onun icin gitmistim.orada
deyildi. kimseye sormaya cesaret edemedim
gelmeyecek kadar kötü durumda mıydı.
belkide dersi vardır. belki erken gelmistir.belki hafatanın
bugünü zatn gelmiyordur. her gün aynı saatte çalışmak
zorunda deyildi ki. o gün kütüphane ye bir kaç kez daha
ugradım. ertesi gunde .ondan sonraki gunde ondan
sonraki gunde ugradım veee........ ordaa evt ordaydı
yüzü iyi görünüyordu. korktugun gibi burnunda yada
kafasında sargılar icinde deyildi. sanki hic birsey
olmamış gibiydi.içim biraz rahatlamıştı çünki o iyiydi.
Artık uzaklaşmalımiyım diye kendime sordum.buraya
onun iyi olduğunu görmek icin geldigime gore,
artık gidebilirdim. ama ona bir özür dilemek için
estetik amilayatı olmasına mı sebep olmalıydım da
beyin kanaması mı geçirmesine......bir halt etmiştim
ve gidip özür dilemeliydim. Ne olacaktı ki san ki.
o da mı bana aynı şeyi yapıcaktı. polisemi verecelti
beni.iste sonunda yanındayım. o abları bir rüya gibi
hatırlıyorum.bana bakıyor selâm n'aber diyor.
sahiden hiç birşey olmamış gibi,kitapları diziyordu
onu nazmn görsem bu işi yapıyor.kitapları diziyor
hic birsey olmamış gibi.acaba onu bnm
düsürdüğümün farkında deyilmi
"iyidir,senden?"
" bıraktığından daha iyiyim ." diyor anlıyorumki
başına gelenlerin sorumlusu olduğumu pekâlâ biliyor
ama niye kızımıyor? gercekten özel birisi galiba.
baksana hic mesele yapmadı.Bunu baskası olsaa.....
onu tanımak için yanıp tutusmaya başlıyorum.
"sana bir yemek ısmarlaya bilirmiyim?"
-özürmü diliyosun?" Kızarıyorum.evet aslında
özür dilemek için gelmiştim.ona bir yemek
ısmarlıyacak ve sorunu çözecek gibi davranmıştım.
Niyetim bu değildi.Niyetim onu tanımaktı.
"yenekte dileyeceğim." "ozmn kabul ediyorum.nerede
yiyeceğiz, ve nezamn yiyeceğiz?" istersen hemen şimdi
okulun dışında da biyerlerw gidebiliriz. telefonu çıkarıp
saatine bakiyordu. yirmi dk ka daha burda kalmam
gerekiyor dedi .olsun dedim bn beklerim sorun deyil.
okuldaki kafelerden birinde yiyelim biran once gidip
ders calısmam lazım sınavlarım var "Tamam." önce
ona yardım etemek istedim. fakat bu iş bana karmaşık
geldi kitapları doğru. kitaplıkta.doğru rafa yerledtirmek .
yetmiyordu.rafta kaçıncı kitap olduğu bile onemliydi
"koy en sona iste,olmuyor mu? "olmaz sizin gibiler
kitapları bula bilmeleri icin tam katalogdaki yerde
olmaları gerekiyor.biraz alınmıştım bnm gibileri derken?
bu tip ayrıntılara dikkat etmeyenleri üstünün deki
harfler ve numaralara ragmen bir kitabi yardımsız
bulamayanları kasdediyodu sanırım.fakat bnm böyle
biri olduğumu nerden anlamıştı? yardım
edemeyecegimi anlayınca onu beklemeyi oyuna
dönüştürdüm kitap taşıdığı arabaya eskortluk
yaptıgımı soyleyerek yanından yürüdüm cekilin yoldan
kitaplar geliyorrrr!" bundan sıkılınca arabayı çaldım
bir süere kitaplıklar arasında diğer insanların dikkatini
çekmemeye calışarak sessizce kovalamaca oynadık
"Tamam " teslim oluyorum ve buna bnzer sacma sapan
seyler iştee..
4.Bölüm yakındaaaaa
