"Karanlık ve soğuk bir rüzgar yüzüme dokunuyordu. Uçurumun kenarında halsiz bir şekilde bekliyorken , denize vuran ayın ışıltısı gözlerimi kamaştırırdı , dalga seslerini dinlerken kıyıya doğru gelen balıkçı teknesini farkettim içindeki adamlardan biri beni işaret etti."
Işte ondan sonra hatırladığım tek şey kafama sert bir cisimle vurmaları. Gencecik hayatımda daha yüzlerini bile görmediğim bir sürü hasmım vardı. Hayat bana ağır bir başlangıç yapmıştı. 17 yaşındaydım oysa daha 17 yaşımda 'kayboldu düşlerim , düştü düşümden gülüşlerim' bu yaşta hayal kurmayı bırakmış hayattaki tek derdi şerefli bir hayat sürmek olan bir gençtim ben tanımadığım bu düşmanlarıma ne yapmış olabilirdim ?
Sokakta dolaşırken acaba bu sefer hangi kahpeliği yapacak bana hayat diye düşünürken aslında kahpeliği hayatın değil hayatımızı alt üst eden şeref yoksunu insanların yaptığına kanaat getirdim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
HAYAT
Não FicçãoHayat yaşamak istediğimiz gibi değil yaşamak zorunda olduğumuz gibidir.
