Küçük bir çocuğun günlüğüne yazdığı hayalleri ;
Sevgili Günlüğüm ;
Babam gelince bana yeni oyuncaklar , yeni giysiler ,yeni arabalar alacak .
İlk Bayramımı birlikte geçireceğiz.
Bana uyurken masal anlatacak.
Askerliği bittiği zaman beni tatile götürecek , o çok hayal ettiğim İstanbul var ya oraya orada denizi göreceğim.
Martılar 'a babamla birlikte yem vereceğiz.
Bana güzel kitaplar alacak.
Bisiklet alacak süreceğim.
Birlikte, hani mahallede çocuklar top ile oynar ya adı ne bilmiyorum ama onuda oynarız.
Uçurtmayı uçururuz.
Arabalarla oynarız.
İşte böyleydi çocuğun hayalleri ne kadar güzel yazmis degil mi ?
Bunları gerçekleştirmek için bir umutla , babasını bekliyordu çocuk ne yazık ki ! kırıldı hayalleri ...
Anne feryadı
9 ay karnında oğlunu taşımış bir anne .
Yedirmiş, içirmiş, üşüdüğünde üstünü örtmüş , dışarı çıktığında geceleri uyumamış onu düşünmüş , acaba karnı ac mı ? , istediği bir şey var mı? Hep düşünür ömrünü ona adar.
Bir gün televizyonda bir haber görür yine bir şehit haberidir, dua eder içinden benim oğlum ölmesin diye televizyonda birden görür oğlu şehit olmuş , ağlamaktan baska yapacağı hiçbirşey yoktur feryadı kesilmez der ki benim oğlum şehit oldu teröristlik yapmadı canı sağolsun o Vatanı için savaştı, der.
Bir babanın çaresizliği
Oğludur , bir tanesidir ne kadar sevgisini belli edemesede çok seviyordur oğlunu, ilk göz ağrısıdır.
Çocukken ne istediyse yapmıştır , araba almıştır , istediği sehire götürmüştür her şeyi yapmıştır işte ...
Asker olma zamanı geldiğinde, oğlum ; gorevlerini yap, kendine dikkat et ,iznin olduğunda gel demiştir sonrasinda sarılmıştır.
Gelmesine 1 ay kala kapıya komutan gelmiştir.
Ne oldu ? Komutanım hayır olsun demistir.
Komutan da oğlunuz sehit oldu demiştir baba yüregi degil mi ?
Paramparça olmuştur.
Bitirdiniz bu ülkeyi
Yetmedi mi ? yaptıklarınız o anne baba ne halde o cocuk ne halde hic mi? merhamet denen duyguyu ,sevgiyi, ögrenmediniz .
Uyu Mehmetçik !
Cennet çok kalabalık oldu bir taraftanda herkes uzuldu , Vatan Sağolsun Canınız Sağolsun...
Komutan
