JİYAN'IN SEVDASI

BÖLÜM 7

Sabah ezanının ardından Mehmet efendi oğullarıyla yola çıkmış tarlaya gidip işe başlamışlardı.

Mehmet efendi oğullarını tarlada bırakıp köyün kahvesine ağır ve gururlu bir sekilde kahvenin solunda 4 kişilik bir masaya oturdu

'Ey köylüler! Size diyeceğim var Rüstem ağa artık benim damadımdır, kızım Jiyana verdim haberiniz ola' dedi ve o iğrenc gülüsünü yine köylülere bakarak attı.

Köylüler cahil insanlar olduğundan parası olan her insana yakınlasıp iyi davranırlardı yine hepsi önce Rüstem ağaya sonrada Mehmet efendiye saygı duyacaklardı saygıları paraları icindi yoksa sevdiklerinden falan değildi.

Jiyan ev islerinde kosturur aklına evlenecegi geldiğinde oturur kara kara düsünürdü.

Bahçeyi temizleyip eve yemek yapmaya girdiğinde annesinin yanına mindere oturup 'anne babam evlendirmekte kararlı mıdır' dedi.

'Öyledir kızım kim karsı cıkabilir babanın söylediklerine'

'Kacsam anne, gitsrm buralardan kimse bulamasa beni nolur sanki'

'Jiyanım baban abinleri pesine atar senin cesedini getirir bu evin icine yavrum kaderine katlanıcaksın'

Jiyan gözyaslarını silip bahcedeki divana oturdu halini düsünmeden edemiyordu ama köyün kuralıda buydu her kız evladı 16 yasında evlendirilirdi. Jiyanda bunlara dahil olmak zorundaydı.