Blessuretijd - Vervolg Schijnbeweging & Omhaal

Proloog

A/N: Hee lieve mensen :) Hartstikke blij dat jullie aan dit laatste deel willen beginnen. Geniet ervan! Hoop dat jullie het leuk vinden.

Oh ja, voordat je aan dit deel begint kan je wel beter 'Schijnbeweging' en 'Omhaal' gelezen hebben. X

Proloog

4 maanden na Epiloog 'Omhaal'.

"Zo. Je bent er helemaal klaar voor". Greet legde de kwast terug en bekeek haar werk eens goed. "Heb je er zin in?"

"Ja, heel veel". De stoel waarin Nadia zat, draaide zodat ze zichzelf in de spiegel voor haar zag. Greet had weer hard haar best gedaan en dat kon je zien ook. Nadia haar huid was helemaal gladjes. Geen één schoonheidsfoutje was nog zichtbaar. Greet had haar ogen met wat eyeliner, oogpotlood en mascara zwarter gemaakt dan normaal en Nadia vond het haar mooi staan. Een iets donkere bruine oogschaduw was licht te zien op haar oogleden en op haar wangen zat een mooie blos. Haar haar zat net iets mooier en netter als normaal, maar over het geheel was Nadia toch best haar zelf gebleven. "Ik ben er zeker klaar voor". Nadia stond op uit de stoel.

"Je eerste shoot?" vroeg Greet belangstellend, terwijl ze de schort afdeed.

"Eerste officiële shoot met Nicolai, ja" glimlachte Nadia.

'Helden' had Nicolai en Nadia uitgenodigd voor een fotoshoot en interview. Ze, én de rest van Nederland, wilde graag weten hoe het met Nicolai ging. Het was alweer 1 jaar geleden dat hij het ernstige auto – ongeluk had gehad en nog steeds was hij niet terug in de voetbalwereld. Eerst had hij nog 1,5 maand in het ziekenhuis gelegen, toen heeft hij 6 maanden in een revalidatiecentrum gerevalideerd en met de geboorte van Lars stond zijn revalidatie eigenlijk op een laag pitje. De laatste twee maanden probeert hij hard om sterker te worden. Voetballen is nog steeds te hoog gegrepen, doordat zijn spieren nog veel te slap zijn.

Er werd op de deur geklopt. "Ben je klaar, Nadia?" klonk Nicolai vanaf de andere kant.

"Ja, ik kom eraan". Nadia stond op uit de stoel en Greet trok al haar kleren nog even goed. Ook dat had Greet weer perfect uitgekozen. Ze had een zwarte spijkerbroek aan met daarop een geweldig zwart met rood hemdje van kant en raafsels. Het paste gewoon helemaal bij Nadia. "Klaar?"

"Je bent helemaal klaar". Greet stak haar duim op.

Nadia opende de deur. Tegen de muur, tegenover haar, stond Nicolai achterover geleund. Zijn mooie blonde haren zaten naar links gestreken en hij had een korte, zwarte broek aan met daarop een zwart shirtje met rode mouwen. Ook dat paste weer perfect bij Nicolai. Zoals Nicolai daar stond, met één knie opgetrokken tegen de muur, wist Nadia maar weer al te goed waarom ze zo gek op deze jongen was.

"Wauw" zeiden ze allebei te gelijk, waardoor ze beiden in de lach schoten.

Nicolai pakte haar beet onder haar kin en legde zijn voorhoofd tegen de zijne. "Je bent zo mooi".

"Jij ook" fluisterde Nadia verliefd terug.

Nicolai haalde zijn voorhoofd van haar voorhoofd en drukte een kus erop. "Kom we gaan". Hij pakte haar hand en kneep er eens zachtjes in.

----

"Goedemiddag. Ik ben Eloise. Ik ga vanmiddag met jullie shooten". Eloise stak haar hand uit.

"Ik ben Nadia" schudde Nadia haar de hand.

"Én ik ben Nicolai". Nicolai hield nog steeds Nadia haar hand vast en schudde met zijn andere hand Eloise.

"Zo te zien, wordt het puntje verliefdheid geen probleem" lachte Eloise. "Ik ga nog even een andere lens pakken en dan gaan we beginnen. Ga gerust al naar binnen".