1.bolum

49 1 1
                                    

Sanki tersten kalkmış gibiydim,hiç birşey yapasim yok aksama kadar yatakta kalabilirdim , aklım hep ondaydı artık boguluyordum yaşayan ölü gibi hissediyordum kendimi bitkin , ezik,kullanılmış bu böyle devam mı edecekti yoksa ben depresyondamiydim kendime cevap bile veremiyordum çünkü içimdeki sesten bile bıkmış tım evden dışarı çıkasım yoktu. Mutlu insan görmek istemiyordum zaten çok da arkadaşım yoktu aslında kötü bir insan değilimdir ama biraz zorumdur. Evdekiler beni umursamiyorlardi sadece iş yapınca onların dediklerini yapınca iyi oluyordum ama yinede yaranmasi imkansızdı aklımdan çıkmıyordu artık dayanamıyordum unutmam lazımdı unutamıyordum her gün yaptığım gibi kalkıp evi temizledim sonra bir kenara çekilip sürekli telefonuma bakıyordum ne bir mesaj ne bir çağrı sevilmiyordum ben ortadaydi , hı karşı komşunun abaza oğlunu saymazsak çocuk bildiğin abazaydi benden ne istediğini de anlamış değildim ama sürekli saclarimdan konu açıyordu saçlarım sarı ve epey uzunlar korkuyorum bana bir gün bişey yapacak diye çünkü hiç tekin birine benzemiyor du bu aksam kızlarla kulübe gidecegimiz için istemsiz hazırlanmak zorundaydım mini dar etekle üstüne askılı giyip çıktım evden hangi kulübe gidecegimizi bilmedigim için betül ü arayıp
-Size geliyorum betül
-tamam Selda bende hazırlanıyorum
-5 dk ya görüşürüz
-görüşürüz
Ben evden çıkıp taksiye bindim taksici sürekli bir muhabbet peşindeydi fakat ben sadece gideceğim adresi tarif edip susmustum çok sürmedi bir 5 dk ya gerçekten betullerdeydim taksi parasını ödeyip betuller in eve doğru yöneldim ben kapıyı çalmadan betül kapıyı açmıştı zamanlaman süper betül diye mirildandim,oda her zman ki gibi Selda dedi aşırı makyaj yapmamıştı ama yinede dikkat çekiyordu kot şortla salak bir tsort giymişti hadi gidelim bu gece bizim Selda diye bağırıyordu ben her ne kadar istemesemde belli etmemeye çalışıyordum taksiye bindik betül adresi taksiciye söyleyince taksici durup bize baktı eminmisiniz kızlar diye sordu hemen kafamı betül é çevirip imâlı bir bakış attım bana korkma der gibi sırtımı sivazladi korkuyordum açıkçası betül deli bir kızdı ne yapacağı belli olmazdı kulübe gelmiştik fakat sokağı bile çok sessiz karanlık ıssız bir yerdi ürkmus olabilirim ki hep arkama bakıyordum betül hadi Selda içeri girelim diye heycan yapıyordu kulübün kapısından girdik fakat içerisi daha korkuncmus koridorda sizanlar ,sevisenler ben bir An duraksadim betül kolundan tutup cekistirdi korkma kızım ya ne var alt tarafı iki dans edip içip cikicaz umarım öyle olur diye mirildan dım fakat bu sefer betül beni takmadan kolumdan çektirmeye devam ediyordu.

boguluyorumHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin