Çalan alarm 'a milyonlarca kez küfrederken hayatımdan nefret ettim yine ve yine.
Alarm ile olan uyku mücadelemi alarm kazandı ve sıcak yatağımdan kalkmak zorunda kaldım.
Bu lisedeki ikinci yılımdı. Ukala bir insan olduğumdan öğretmenlerim beni pek sevmezdi.
Ben yatağımdan kalkmıştım. ancak ruhum hala uyuyordu. Ben böyle mal mal otururken saatin kaç olduğunu gördüm ve yerimden fırladım. Okula geç kalmıştım.
Ben nasıl evden çıktığımı anlamamışken kendimi oklulda buldum. Derse geç kalmıştım ve hoca beni derse almadı. Hocaya saydırarak elime aldığım çikolatayı yemeye başladım.
Ben aşırı derecede çikolata hastasıydım.
Her neyse zilin çalmasını bekleyip okulda kaldım.
Ancak böyle bir karar verdiğim için
kendimden nefret ettim. Yemin ediyorum okulda zaman geçmiyor kim icat etti lan bu okulu kim?
Sonunda zil çalmıştı ancak ben çoktan sıkıntıdan ölmüştüm. Sınıfa çıkıp çantamı bıraktım. Sonra hemen
kankam ,en iyi arkadaşım ,sırdaşım olan Ceren'in yanına gittim.
Hemen konuşmaya başladım hiç durmadan konuştum,konuştum sonunda kız sıkılıp ;
"Yeter ya yeter hiç susmuyorsun lan hiç susmuyorsun boğcam ya seni." diye bağırınca korkup sustum.
Korkudan yani yoksa susacağımdan değil.
Aradan beş on dakika geçmişti. biz öyle ceren ile kendi aramızda konuşurken Abim Berk ve en iyi arkadaşlarımdan olan Mert geldi.
Aslında Berk ile aynı yaştaydık ve gerçekten Abim falan değildi. Ben ilk başta ona öylesine abi diyordum. Ancak sonradan benim için gerçek bir abi olmuştu.
******
Berk "naber lan" deyip yanaklarımı koparırcasına sıktı. İçimden ona küfrederken çığlık attım. Abim de hemen ağzımı kapatıp "mal mısın lan napıyon" diyip beni susturdu.
İçimden "bu mu ya adalet bu mu bu şekilde canı yanmış bir kız böyle öküzce susturulmamalı" diye düşünürken üstüme bir adet Mert düştü. Harika güne mükemmel başlamıştım. Yine.
Sonunda zil çalmıştı ve derse girmiştik. Ders matematik ti ve ben acayip sıkılmıştım.
Ben derste uyuklarken hoca bana seslenip "küçük hanım bu işlemi siz yapmak ister misiniz?" diye sordu."ordan bakınca hesap makinesine mi benziyorum hocam. " deyince hoca beni dersten attı.
Çıkarken hocaya "hocam saçlarınz kelleşiyor siz hala benimle uğraşıyorsunuz " dedim. Ben çıkarken tüm sınıf kahkaha atıyordu. Dersten atılmamı fırsat bilerek diğer derslerde kalmadım ve okuldan kaçtım.
Eve gelmiştim ve gelir gelmez kendimi yatağıma atıp uyudum.
Evde yanlız yaşıyordum. Babam küçükken annemi ve beni terk etmişti,annem ise işi dolayısıyla yurt dışında idi. Ben ise burada
tek başımaydım.
Öyle işte hayatım süper değildi ama kötü de diyemezdim. Ben bu şekilde bile mutluyum. Ne olursa olsun gülümsemeyi kendime ilke edinmiştim. Hayatımın her anını gülerek geçiremezdim ama yanımda bir insan varsa ağlayamazdım. Güçlü olmak zorundaydım.
*********
