9.Bölüm/ yorgun

574 18 26
                                    

Bu aralar gecikme olabilir Bu arada bu bölüm değil arkadaşlar geçiş gibi gerçek öyküyü görceksiniz  iyi okumalar

unutmayın herkesin sırları vardır. 

inanamıyorum cidden inanamıyorum iki haftadır tanıdığım adam için ağlıyordum. bazen kendimi anlamakta güçlük çekiyorum. Hiç kimsenin ardından ağlamayan ben -can hariç- şuan kim olduğunu bile bilmediğim bir adam için ağlıyordum asıl önemli olan neden ağlıyordum.

'O senin neyin ki sadece arkadaşın neden ağlıyorsun' 

diyen iç sesime hak verdim. O benim neyim ki ? 

Sadece arkadaşın

Sadece

Arkadaş

O zaman neden ağlamamı durduramıyordum neden onun başka bir kızla yattığını öğrendiğimde üzüldüm, kızdım hayal kırıklığına uğradım ve en önemlisi  kıskandım?

'Çünkü ondan hoşlanıyorsun'

Hoşlanıyorum

Akından

Hoşlanıyorum

Akına

Aşığım

Hayır ondan hoşlanamam. Asla ama asla sakın öykü.

Senin kendine sözün var.

Senin birine sözün var o bilmese  bile.

' geçmişini hatırlamak istermiydin?' 

Hayır.

Hayır.

istemiyorum.

İç sesimin geçmiş demesiyle istemeden olsa geçmişim tek tek gözümün önünden geçmeye başladı.

Kavga

evden kaçma

Sokak

İki adam

Kaçış

Çıkmaz sokak

Çığlık

Ağlama

Çıplak 

Yorgun

Paramparça

Ambulans

Hastane.

-----

Bu geçmişimin sadece bir kısmıydı. Hala çok acıtıyor canımı. Ağlamam şiddetlenmeye başlamıştı. Bütün duygular birbirine girmişti ama en baskını

Nefretti.

Geçmişimden nefret ediyorum.

Yaşadıklarımdan nefret ediyorum.

Canımı yakan herkesten nefret ediyorum.

Benim hep mutlu olduğumu zannetmelerinden nefret ediyorum.

Çevremde insanlar olmasına rağmen kendimi yalnız hissetmekten nefret ediyorum.

Güçsüz olmaktan nefret ediyorum.

Korkak olmaktan nefret ediyorum.

Beni kullanmalarından nefret ediyorum.

Yorgun hissetmekten nefret ediyorum.


Sadece yorgun ve bitkindim yaşadıklarım beni yormuştu. 

Görüyorsunuz işte bir olaydan neleri hatırladım.

Normal ,yaşadıklarını içine atan bir kızım bir yerden patlak veriyor.

Bu gece patlak verdi.

Toparlanabilir miyim ?

Zannetmem.

Çünkü geçmişim beni yavaş yavaş boğuyor.

Kurtulur muyum ?

Zannetmem. 

Ben yalnızım

Ve boğulmak istiyorum.

Son vermek.

Mutlu olmak.

Mutluymuş gibi davranmak değil.

Bu gece son bulmasını istiyorum.

--------

Okuduğunuz için teşekkürler...

 Acısı olan bir öyküyü gördünüz ama sadece  bir kısmıydı .

Acısı büyük olanların gülüşleri güzel olur derler.

Öykünün gülüşü gibi.

Gülüşünün arkasındadır o acılar.

Biri fark etse kurtaracak gibi.

Bakalım o kim olacak.










Yazlıktaki öküzHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin