Değişim

3.

Umarım beğenirsiniz..

MultimedyA: Gizem

***

"Bişe yok uzay hadi gidelim gizemin yanına" diyip kolundan tutup çekmeye çalıştım. Ama hiç kıpırdamıyordu bile öldürecekmiş gibi berk'e bakıyordu. Uzaya laf dinletemiyeceğimi anlayıp berk e dönüp onu sertçe ittirdim. "Uzak dur! Git burdan!" Dediğimde efe de uzayın yanında durup berk'e "vayyy hayırdır kardeşim handanın kolundan tutmalar falan ne ayak" demişti. Efeyi cimcikleyip ona kızmıştım. Uzayı gösterip arabayı işaret ettim. Zorlada olsa ikna etmiştim efeyi. Efe uzaya yaklaşıp kulağına birşey fısıldamıştı. Efe geri çekilince uzay bana bakmıştı sonrada berk e bakmıştı. Uzayın kolunu tutup onu arabaya götürmüyodu ama sert adımlarla arabaya ilerledi. Efe ne demiştide ikna olmuştu? Efede arabaya doğru giderken onu durdurdum. "Ne dedin ona?" Bana mal mal baktı. Ve sadece "sanane" diyip ilerlemeye başladı. Yuh ben rüyada falan mıyım? Efe beni tersledi yok artık. Efenin arkasından ağzı açık bir şekilde bakmaya başladım. Uzay arabayı sürmeye başladığında peşlerinden koşmaya başladım. "Ya durun beni burda bırakamassınız!! Efe!!" Beni duymadıklarını fark edip koşmayı ve bağırmayı bırakmıştım. Galiba bugün en kötü günlerimden biriydi. Arkamı dönüp berk'in karşısına geçip "mutlu musun? Beni bırakıp gittiler. Ne yapıcağım şimdi ben? Ha? Nefret ediyorum senden!" Diyip göğsünü yumruklamaya başladım. Bileklerimden tutup "evet mutluyum çünkü yanımdasın. Ne mi yapacaksın? Beni dinleyeceksin! Sana herşeyi açıklıyacağım." Dediğinde gözlerim dolmaya başlamıştı. Ya benim en yakın arkadaşım hastanedeydi ama hala beni dinle diyordu. Nasıl bi zekası var bu adamın!! "Ya sen hala neyden bahsediyorsun! Benim en yakın arkadaşım hastanede can çekişiyor resmen sen hala beni dinle diyorsun!! Bıktım senden!"

"Hangi arkadaşın?"

"Git başımdan" diyip ilerlemeye başladım. O ise arabaya binip arabayı yanımdan sürmeye başlamıştı. Göz yaşlarımı silip telefonumu çıkardım. Efenin numarasını tuşladım. İlk arayışımda açmamıştı. Bidaha aradım ama bu sefer meşgule vermişti. Fakat aldırmadan yine aradım uzun süre çaldıktan sonra kapatmayı düşünüyodum ama açmıştı telefonu.

"Efe"

"Ha?" Demişti sadece ne diceğimi bilemedim. Efe ilk defa bana böyle davranıyordu. Ne olmuştu şimdi. Ne yapmıştım ben?

"Nerdesiniz? Neden beni bırakıp gittiniz?"

"Hastanedeyiz handan... Ve zaten seninde amacın o değil miydi? Amacın o değilse arabadan inip nereye gidiyordun? O it herifin arabasına mı? Yolda onu gördüğünü biliyorum. Ve uzaya sinirlenmeni bahane edip arabadan indin.."

"Doğru düşünmüyorsun.." Sesim ağlamaklı çıkmıştı. Ben öyle biri değildim. Uzayı bahane etmemiştim. Burnumu çektiğimde "ağlıyor musun sen?" Dedi efe "hayır!" Diyip sinirle telefonu suratına kapattım. Resmen bana trip atıyordu. Efe bu efe değişemez! İlk defa trip atmıştı bana. Yere bakarak ilerlediğim için tek ayaklarımı görüyordum. Ve ayaklarımın karşısında bir çift erkek ayağı gördüğümde yüzüne bakmadan "berk anlamıyor...." Dediğim gibi başımı kaldırdım ve uzayı gördüm. Gözümden yanaklarıma yaşlar akarken gülümsemiştim. "Uzay" diyip boynuna sarıldım. O bana sarılmamıştı ben sarıldığımda ilk defa bana sarılmayan biri.. Sarılmıyacağını anlayıp geri çekilecektim ki.. O da ellerini belime getirip bana sarıldı. Gözlerimi kapatıp kokusunu içime çektim. Taa kii berk arabadan inip uzayı dürtüp yumruk atana kadar gözlerimi ve ağzımı resmen iki metre açarak onları ayırmaya çalışmıştım. Uzay berkin üstüne çıkıp yumruklar atmaya başlamıştı. Bende uzayı çekmeye çalışıyordum. Nerdeyse akşam olmuştu artık uzayı son gücümle çektiğimde ayağı kalkıp berk e bağırmaya başladı "bu iş burda bitmedi!!" Arabaya çekmeye çalışırken yoldan gelen polisi gördüğümde "u-uzay" uzay sorarcasına bana baktı. Bende ona titrek elimle polisi gösterdim. O da gözlerini irice açtığında bana "çabuk bin arabaya!" Hızlıca arabaya bindikten sonra uzay gaza yüklendi.