Ik loop door de lege straatjes van de stad. Normaal krioelt het hier van de mensen, maar nu is er geen kip te bekennen. Zo raar is dat niet, want alle winkels zijn gesloten. Eigenlijk weet ik niet wat ik hier nog doe... Maar ik heb geen zin om naar huis te gaan. Ik schop tegen een takje dat in de weg ligt. Mijn handen zitten in de zakken van mijn veel te dunne vest waardoor ik het koud heb. In mijn gedachte verzonken heb ik niet in de gaten dat er iemand, net zo veel in gedachte verzonken als ik, aan komt lopen.
Auw, kijk uit man! Roep ik. Ik kijk een beetje omhoog en kijk in lichtblauwe ogen die me verbaasd aankijken. Sorry, ik zag je niet. Zegt hij tegen me. G-geeft niet, denk ik... Hij glimlacht aardig naar me. Uhm... Je ziet er verkleumd uit, wil je mijn vest? Ik kijk naar hem en zeg: maar dan krijg jij het toch koud? Nee hoor, ik heb een warme trui aan. Hij doet zijn zwarte vest uit en slaat hem om mij heen. Het veel te grote vest hangt om mijn schouders. Ik kijk hem aan, dankje... Geen probleem, daar verder op licht een restaurantje, wil je mee? Ik trakteer. Ik weet dat ik niet mee mag gaan met vreemden, maar de manier waarop hij me aankijkt... Ja graag. Zeg ik, ik loop met hem mee.
~
2 minuten later komen we bij het restaurantje aan. Hij doet de deur open en maakt een gebaar dat ik naar binnen kan. Wat een heer, zeg ik lachend en loop naar binnen. Glimlachend komt hij achter me aan. Binnen hangt een zoete geur. Waar wil je zitten? Vraagt hij aan me. Ik kijk om me heen. Het is een gezellig klein restaurantje.Overal staan geurkaarsjes. Daarom ruikt het hier zo lekker. Ik wijs naar een tafeltje in een hoekje. Hij knikt en loopt er heen. Ik ga zitten en hij komt tegenover me zitten. Een serveerder komt naar ons toe, wat wilt u te drinken? Doe mij maar een ice tea, zeg ik. De serveerder knikt en kinkt naar hem, ze heeft nog niet om zijn naam gevraagd. Doe mij ook maar een ice tea. Zegt hij en kijkt weer vriendelijk naar mij. De serveerder loopt weer weg. Uhm trouwens, hoe heet je eigenlijk? Vraag ik. Ohw het spijt me, mijn naam is Felix. Zeg hij met een glimlach. En jij? (Y\N). Zeg ik met een glimlach. Mooie naam. Zegt hij. Dankje, en hoe wist je van dit gezellige restaurantje? Zijn vrolijke gezicht betrekt een beetje. Nou, ik kwam hier vroeger vaker met mijn vriendin.
Zegt hij. Maar... Nu niet meer. Ohw... Zijn jullie ui-uitel... Hij knikt zachtjes. De serveerder komt aanlopen. Hij geeft de ice tea en loopt weer weg. Ik neem een slok. Uhm, het spijt me voor het vragen. Oh, dat maakt niet zo veel uit. Zegt hij en glimlacht alweer. Zo praten wat verder, op het einde van de avond geven we elkaars nummer. We lopen naar buiten en geven elkaar een hand.
Bedankt voor de geweldige avond. Zeg ik, jij ook bedankt. Zegt hij aardig. Ik moet de andere kant op zeg ik. Tot de volgende keer dan maar...
~
Hy! Dat was het eerste deel van pewdiepie x (Y\N) (voor de gene die het nog niet weten... Dat betekent your name, maar dat wist je vast al) dusssss hopelijk vonden jullie het leuk! ^-^
