Break The Cassanova's Heart

Prologue

Isang gabing madilim ang nababalot sa kapaligiran.
At pawang ang mga natatanging ilaw ng mga kabahayan at kalsada lamang ang nagsisilbing liwanag.

Isang maulap na kalangitang wala ni isa ang kumikislap na bituin.

"Dahil sa'yo, natutong magmahal ang puso ko"

Ang salitang pinanghahawakan ko.
Ang salitang pinaniniwalaan ko.
At hindi ko inaakalang..
Ito ang salitang dudurog at sisira ng puso ko.

Tatlong taon nang nakalipas ang mga nangyari. Ngunit kung ako ay masakta'y tilang kahapon lang.

Nang dahil sa isang malagim na aksidente ay nasira ang lahat ng pangarap ko. Nawala ang lahat ng kasiyahan ko.

Isang lalaking pinaramdam na importante ako.
Isang lalaking safe ako kapag siya ang kasama ko.
Isang lalaking nagturo sakin kung paano magmahal.
Isang lalaking pinakamamahal ko.

At isang lalaking maagang kinuha ni God nang dahil sa car accident.

Sobrang sakit.
Para kang laging binabagsakan ng mga buildings.
Para kang sinasaksak.
Para kang binubugbog.

Bakit sa dinami-dami ng tao, ikaw pa?
Bakit sa dinami-dami ng tao, mahal ko pa?

Ang saya na namin eh!
Nagbago ang lahat dahil dun.

Hindi ko kayang tanggapin na wala na siya.
Na hindi ko na siya makikita..
Na habambuhay na siyang nagpapahinga.

At dahil diyan ay naging miserable ko. Naging mahina at masama.

Ngyong wala na si Nathan, sisiguraduhin kong hindi lang ako ang masasaktan.

Hindi ako papayag na ako ang talo.
I'm Hansburn! Fckin' HANSBURN.

At lahat ng mga taong mapapalapit sa akin ay sisiguraduhin kong masasaktan.

Hindi ako papayag na ako lang ang nasaktan. Tapos na ang pagiging mabait ko sa kanila.

Oras na para ipatikim ko ang hinanakit ko.

Oras na ng aking paghihiganti.