Break The Cassanova's Heart

Chapter One

Nandito ako sa labas ng bahay at hahanap ng mapagtatambayan.

Ang tindi ng sikat ng araw.
Ang sarap ng simoy ng hangin.
Maaliwalas ang mga naggagandahang bulaklak.
Ang gandang pakinggan ng awit ng mga ibon.

Ngayon ko nalang ulit nagawang lumabas ng bahay simula nung nangyari.

Masyado pang masakit ang nakaraan ko.
Parang ang hirap tanggapin.
Di ko pa kayang lampasan.
Dahil para akong dumadaan sa butas ng karayom.
Para akong tumutulay sa wire.
Para akong umaapak sa mga baga at tinik.

Nathan bakit mo ako iniwan?
Nathan akala ko ba tutuparin mo promise mo?
Akala ko ba mahal mo ako?

Kung mahal mo ako bakit mo ako sinaktan?
Bakit mo nagawa sakin to?
Bakit mo ako pinapaiyak?

Patuloy lang ako sa pagpatak ang mga luha ko.
Hindi ko mapigilang hindi humahulgol
Pakiramdam ko mukha na akong zombie.

"H'wag kang humagulgol dyan na parang batang inagawan ng candy."- nagulat ako sa nagsalita at napalingon sa kanya.

"-____-?" Tinitigan ko lang sya panandang 'di ko alam ang sinasabi nya.

"Ang ayoko sa lahat ay yung naiyak na babae." sabi naman nito.

Tiningnan ko lang sya ulit ng may halong pagtataka.

"By the way, Luke Nashford." sabi nya at saka iniabot ang kanyang kamay para makipagshake hands.

Inabot ko naman iyon bilang respeto sa kanya. At tumingin sa kalangitan.

Namimiss na kita Nathan. Super miss na....

Nang ibinaling ko na ang aking paningin ay yun naman ang pagkakagulat ko.

"Sana sa susunod na araw, maging masaya ka na ulit. Sana bumalik ang dating Stacey na maganda, mabait, at masayahin. Don't let your past, make your future miserable."

Kitang kita sa kanyang mukha ang sincerety. Kakikilala pa lang namin pero bakit alam nya na ang nakaraan ko?

Nang dahil sa kahihiyan ay napayuko nalang ako. Masyadong nakakahiya dahil napakaiyakin ko. Pakiramdam ko napakaweak ko na.

Habang nakayuko ako ay biglang humangin.
Mabuhangin ang park na pinagtatambayan ko.
At syang naging sanhi ng aking pagkakapuwing.

Lumapit sya sa akin at akmang hahawakan ang mukha ko pero umiwas ako. Malakas sya at hindi ako napaiwas.

Inilagay nya ang kanyang panyo sa mata kong napuwing at saka naman ito hinalikan. Nagulat ako sa ginawa nya at nanlaki ang mga mata.

"Why? May problema ba?" tanong nya na may halong pagtataka ang kanyang mukha.

"w-wala" nauutal kong sambit.

Ang mga ginawa nya...
Gaya ng ginagawa sakin ni Nathan kapag napupuwing ako.

Yung mga kilos nya...
Na gaya ni Nathan na lalong nagpapacool sa kanya.

Yung pananalita nya..
Na gaya ni Nathan kung magbitaw ng salita.

Bakit naiisip ko sayo si Nathan?
Bakit nakikita ko sya sayo?
Halos lahat ng kilos nyo ay magkapareho..

Sino ka ba sa buhay namin ni Nathan?
Sino ka ba sa nakaraan namin ni Nathan?

Nakakapagtaka na masyado ang mga pangyayari sa buhay ko.

*****

"Bes, alam mo ba full name nun?" nag-aalalang sabi ni Klarysse.

Nandito kami ngayon sa park at sinesearch ang timeline ni Luke.

"uuuuurghhhhhh. Bat ganun? Luke Nashford nga, ulitin mo." pamimilit ko sakanya.

"walang lumalabas eh." walang emosyon nyang sabi.

Searching........

Searching........

Searching........

Ayaw lumabas ng account nya.
Imposible naman kasing wala syang Fb.

Scroll....

Scroll.....

Scroll.....

"Bes, di ko rin masearch eh." malungkot kong sabi.

"Hayaan mo na nga." masungit nyang sambit.

Nathan Lee

Nasearch ko nanaman ang account nya. Iniscroll ko pa pababa at puro picture namin ang aking nakikita. May album pa kami dito.

Miss na miss na miss na kita Nate.
Bakit ang hirap makalimot?
Ang hirap magmove-on.
Bakit ganun pa rin kita kamahal?
Bakit ganun pa rin kasakit?

Patuloy lang sa pagtulo ang mga luha ko. Napayuko na ako sa kahihiyan. Parang kinagat ng sandamakmak na ipis ang mata ko sa sobrang pagkamaga nito eh.