Fotoğrafa bakarak ağlamak diye bir şey var. Belki de özlemlerin en büyüğü.
Bazen, kimini tanıdığına pişman olursun, kimini de geç tanıdığına.
Tabi ki insanların dış görünüşü ile dalga geçebilirsin bu senin şeref eksikliğin.
Ve dudakları başkasının adına çoktan alışmış.
"Dost" çok ağır bir vasıf, zamanla çok az kişiye yakıştığını anlıyorsun .
Kendinden yorulur mu insan? Yaşadıklarından, Beklentilerinden, Hayal kırıklıklarından.
İlk özür dileyen en cesurdur, ilk affeden en güçlü, ilk unutan en mutlu.
İlkler çok başkadır çok.
Bi tek seni çok istemiştim, senin de için benle dolmadı.
Ve madem senden bana kalan tek şey sonsuz bir yalnızlık; dilerim ben hariç herkesle mutsuz olursun.
