MAVİ

- Kutlama -

   (Vildan) 

   Yarına biletim 08:00'daydı. Ailemle vedalaşıp garaja gittim. Tabi ki taksiyle. Otobüse  binip uyumaya çalıştım.1,5 saat uyuduktan sonra Ada'yı aradım. Herşeyin normale döndüğünü,babamın tedavi olmayı kabul etti dedim. Ada'da '' Oleyyy!!! Sonunda!! '' diye bağırdı. Gülüştükten sonra kapadım. Kitap okurken uyuyakalmışım. Gözlerimi açtığımda İstanbul'daydım. Ev garaja yakın olduğu için yürüyerek gittim. Hem yürüyüş oldu. Evin kapısını açtığımda içeride kimse yoktu.

 Ada'nın çarşıya gittiğini düşünmüştüm. Ama birden mor koltuğun arkasından Miray mavi saçlarıyla çıkıverdi. '' Sürpriiiiz!!! '' diye bağırdı. Ada'da elinde büyük bir çilekli pastayla ''Hoşgeldiiin!! '' diye bağırdı. İsra da elindeki çikolatalı kurabiyelerle '' Seni çok özledik! '' dedi ve eğilip yanağımdan öptü. O kadar şaşırmıştım ki rüya olduğunu sanıp kendimi cimcikledim. Ama canım acıdı. Yani rüya değildi. '' Kızlar çok teşekkür ederim! İyi ki varsınız! '' deyip toplaşıp sarıldık. Ve o muhteşem tatlıları mideye indirdik. 

Miray,belimdeki yaraları görünce '' Heyyy!!  Vildan çok acıyor mu? '' dedi. Ben de '' Arada bir sızlıyor o kadar.'' dedim. Ada'da ''Yatarken krem sürelim.'' dedi. Daha sonra İsra pandalı büyük puflarını çıkarıp '' Bu gece uyumak yok ! '' dedi ve bir yastığı Ada'ya doğru fırlattı. ''Eğlence daha yeni başlıyoor.! '' diye bağırdı Miray'da. Galiba biz yarın okula mor gözlerle gideceğiz...