KUMSAL'IN AĞZINDAN:
Ben Kumsal.16 yaşındayım.Zengin ve varlıklı bir ailenin evlatlık kızıyım.Bir ikizim var. Ama o beni bilmiyor.Bende sadece yaşadığı yeri biliyorum ve annemin adıyla ona hediyeler gönderiyorum.Bir ikizim olduğunu annemde bilmiyor.Her neyse 2 gün sonra okul gezimiz var.Gitmeyi hiç istemesem de maalesef mecburum.
MASAL'IN AĞZINDAN:
Yine okul... Sabah çocukların kahvaltılarını hazırlayıp çıktım.Ayaklarım beni yine geri götürse de tabi ki mecburdum.Sınıftan içeri girdiğimde herkes bana bakıp dünkü ola hakkında konuşmaya devam ediyorlardı. Aldırış etmeden sırama geçtim.Bir anda karşımda Selen ve onun yandaşları belirdi.
''Dünkü hediye için çokk teşekkürler Masal.HAHAHAH.''
Artık dayanamayıp ben de bir şeyler söyledim.
''Biliyor musun Selen ,ACINASI BİR HALDESİN.''
Bir anda yakama yapışıp,
'' Bakalım şimdi de aynı şeyi söyleye bilecek misin?''
Dedikten sonra beni perdenin arkasına çekti.Selen eline kamerayı alırken diğerleri üstümü çıkarmaya çalışıyordu.Çığlık atıyordum debeleniyordum ama kimse aldırış etmiyordu.Sonunda onların iğrenç ellerinden kurtulup ağlayarak dışarıya koştum.Daha önce hiç bu kadar kötü hissetmemiştim.Koşarak çıktığım okuldan Sevgi Evine doğru koşmaya devam ettim.Sonunda vardığımda kendimi yatağa atarak ağlamaya başladım.Küçük Yağmur yanıma gelerek,
''Masal abla ne oldu niye ağlıyorsun.Sana kötü bir şey mi yaptılar?''
''Hayır tatlım bir sorun yok.'' diyerek tebessüm ettim.Akşam olduğunda çocuklara yemeklerini hazırlayıp topladıktan sonra yatağıma geçip uykuya daldım.Sabah oldu ve ben bugün okula gitmeyecektim.Hep birlikte kahvaltı yaptıktan sonra odama geçtim.Tam uzanacakken Yağmur'un sesini duydum.
''Masal abla arkadaşların geldi.''
Yoksa...
