♥ My Cosplayer Wife! ♥ {ongoing}

Chapter 42: Please?

Chapter 42: Please?!

CK's POV

nandito ako sa library wala pa kasi akong klase wala si Jade may gagawin daw sya

"kevin can we talk?"

kahit hindi ko sya tignan kilala ko kung kaninong boses at sya lang naman ang tumatawag sa akin sa pangalang yon

"alam kong ang laki ng kasalanan ko sayo pero sana naman marinig mo yung side ko" sya

hindi ko kasi sya kinibo

"Please?" sya ulit

sinara ko yung librong binabasa ko at hinarap sya

naisip ni Ck na siguro ito na nga ang tamang oras para pakinggan ang paliwanag nya..

"okay let's talk but not here"

malamig na sabi nya sabay lakad palabas ng library. sumunod naman agad si Pau

--

nakarating sila sa isang coffe shop di kalayuan sa Priston University

"I'm sorry..I'm sorry sa nangyari.. sa pag iwan ko sayo ng basta basta alam kong nasaktan kita ng sobra"

"what's the reason?"

cold na sabi ni ck, ayaw na nyang magtagal dito..

"nalaman kong may sakit yung lola ko na nasa ibang bansa, ang gusto nyang mangyari tumirw kami doon kasama sya..pero nitong umpisa pa lang ng taon sya namatay kaya ngayon lang din kami nakabalik ng pilipinas" pau

"anong klaseng dahilan naman yan ha Pau, sana sinabi mo sa akin kaya ko namang maghintay..pero mas pinili mong iwanan ako"

"hindi lang yon nalaman ko din na may lukimea ako..hindi ko sinabi nuon dahil ayaw kong magalala ka at alam ko rin na traydor din ang sakit ko at habang nasa ospital ang lola ko ay ginagamot rin ako" sya

hindi makapainawala si ck sa mga narinig nya...ang babaeng minahal nya nuon ay may malubhabg sakit pala.. kung nalaman siguro nya nuon pa baka wala syang asawa ngayon..

"buti na lang nga raw ay tinatanggap pa ng katawan ko yung mga gamot, I'm sorry kevin, I know na masaya ka na.. masaya ka na sa piling nya at masaya din ako para sa inyo.. ang gusto ko lang sana maging magkaibigan pa rin tayo" sya

"y-yes ofcourse we can be friends"

yun lang ang nasagot nya dahil sa sobrang gulat sa mga nalaman nya..

may part na ayaw pa nyang patawarin ang dalaga pero nung malaman nyang may sakit ito naawa sya.. kahit na nasaktan man sya nito nuon may pinagsamahan pa rin naman sila

"thank you..last na, sana wala nang ibang maka alam na may sakit ako, ayokong kaawaan nila ako..siguro iniisip mo wala akong sakit noh dahil masigla ako, syempre kailangan kong maging positive kaya ganito, uhmm sige may klase pa ako thank you kevin, thank you" pau

hindi sumagot si Ck hindi pa rin ma-absorb ng utak nya ang mga sinbi ni Pau sa kanya..

--

"hey dhie are you okay?"

nasa daan na sila pauwi ng bahay, at halata sa binata na wala ito sa sarili

"dhie?"

"h-huh?"

"naka green light na" mhie

agad agad namang pinaandar ni Ck ang sasakyan..

"sorry may iniisip lang"

"may problem ba?" mhie

"nothing don't worry"

Hindi pa rin makapaniwala ang binata sa nalaman.. Dahil nga napaka sigla pa ni Pau simula nang dumating sya..