❝Sonsuz gökyüzünde, havada süzülen bir kuş kadar özgür hissediyordum kendimi. Belki de bu yüzden kaçınmıyordum, onlara bakmaktan... Ani geçişlerde değişen tonunu o kadar çok seviyordum ki, tek kaybolmak isteyeceğim yerdi. Fakat, nereden bilebilirdim; o gözlerde benim gerçekten kayıp hikâyemin yattığını... Ölü ruhumun, son çırpınışlarını gerçekleştirdiğini... Ve yeni bir kelebeğin kozasından ayrıldığı gibi, bedenimi terkettiğini...❞
Yeryüzü ve Gökyüzünün savaşı...