Bölüm 1 - Geçmişin izleri-

117 19 18
                                    

"Zaman hiç durmadan ilerler . Güneş her zaman doğar ve batar .ve her gün bir öncekini tekrar eder, bazen ışığını çok yayar ve her yeri sıcacık yaparken bazen sadece ışık vermekle yetinir . insanlar her güneş doğduğunda yeni bir güne başladıklarını düşünürler . Bazıları aynı şeyleri tekrar eder bazılarıysa farklı planlar yaparlar . zaman geçer ve geçtikçe kötü olayları unutmaya başlarlar . "bir yerde bu yazıyı okumuştum. Gerçekten doğrumu bu sözler yoksa biri olması gerekeni mi yazmış ? geçmiş beni öyle sıkı sıkı kelepçelemiş ki ,ne kadar kurtulmak istersem o kadar canımı yakıyo o kelepçeler .

Sıkıca sarıldığım örtünün içine biraz daha sokuldum sanki ne kadar sarılsam o anlardan o kadar kurtulacakmış gibi ama o anıları unutamayacağımı ,boğazımda oluşan yumrunun geçmiyeceğini bu zamana kadar öğrenmem gerekiyordu . artık düşüncelerimin ağırlığından olsa gerek gözlerim kapanırken yine aynı kabusu yaşıyacağımın bilinciyle karanlığa teslim oldum.

8 mayıs 2011

Hafif rüzgar sarı papatyaları sallandırırken Ayla papatyaları koparmaya çalışıyodu . arkamı dönüp rüzgarın yüzüme vurmasını sağladım.

-Ablaa ! ben çiçekleyi topladım . şimdi bunlayı annemize veyebiliymiyiz ?

Diyerek yanıma koştu konuşarak koştuğundan olsa gerek nefes nefese kalmıştı

-tabi ki canım annen hediyeni eminim çok beğenecektir .

Pamuk gibi elerinden tutup yürümeye başladık sanki bir yere yetişmemiz gerekiyomuş gibi hızlı hızlı yürüyoduk Ayla sayesinde .

......................

Ayla kapıya vurmadan gelirken aldığımız pastanın mumlarını yaktım Aylada elinde papatyalarını ezmiyecek şekilde zili çalmaya başladı . Annemin kapıyı açmak için geldiğini bir şeylerin kırılma seslerinden anlamıştım biraz sakar bir annenin olması bazen güzel olmasada eğlenceli oluyordu .

-Geldim bir saniyee .. Ah! Kaç defa dedim şu vazoyu burdan kaldıralım diye . Ay alıcaklı gibi ne basıyosun zile ,geldim dedim ya ...

Kapıyı açarken nefes nefeseydi . görende kapıyı açmak için boğa güreşi yapmış sanardı . tabi annem eşyalar ile güreş yapmıştı ya orası ayrı .

İkimiz aynı anda " Anneler günün kutlu olsun " dedik daha doğrusu ben öyle dedim ayla daha çok "Anneler güyün kuytu olsun " gibi birşey dedi .

Annemin yüzüne önce şaşırma ifadesi daha sonrada büyük bir sırıtma yerleşti

-Teşekkür ederim kızlarım benim . diyip mumları üfledi .

İçeri yavaş adımlarla girerken annemin kapıyı açmaya gelirken yaptığı enkaz'a baktım ve ıslık çalarak

- Oo sultanım yine formundasın bakıyorum " dedim her zamanki alaycılığımla

- "Dalga geçme benimle bakim hem ben kaç defa dedim vazoyu buradan alalım diye ." kolumu annemin omzunun üstünden atarken aynı zamanda dudağımıda büzmüştüm "Yalnız anne en son ben bu vazoyu kaldıracakken o orda güzel duruyo kalsın orda diyodun "

- Sen ne benim dediğime bakıyosun bak gördünmü kırıldı güzelim vazo " Diyerek güldü .kendi halleriyle o bile dalga geçiyodu benim onunla lakırtı etmemem ne mümkün .

Ayla annemin bacağına sarılarak " anne bag ben şana çiçek topyadım hemde en sevdiyinden " dedi

Annem aylanın alnindan öpmeden önce " teşekkürler bebeğim ver ben onları suya bırakıyımda solmasın" dedi

Annem geldikten sonra birlikte sohbete daldık .

......

Telofanumun melodisi çaldığında okuduğum kitabı bırakıp kimin aradığına bakmaya gerek duymadan cevapladım .

-efendim

- Armina tahmin et bakalım noldu ?

- sayende artık tahmin yürütemiyorum Miray. noldu yine kimin başını belaya soktun ?

- ahh bu sefer gerçekten bir şey yapmadım . ama bize gelmen gerek yardımına ihtiyacım var . buğra beni yemeğe davet etti .

- ciddimisin ! buğra mı davet etti yoksa sen mi ettirdin ?

- tabiî ki o etti ne ben ettircem

-tabbi tabi neyse kaçta yemek ?

- 9 buçukta beni evin önünden alıcak

-tamam o zaman ben 10 dakkaya çıkarım evden

-tamam bitanesin sen

Teleofonu kapattıktan sonra üstüme siyah pantolonu ve beyaz üzerinde sonsuza dek yazan bluzu giydim ve koşturarak merdivenleri inmeye başladım .

-Anne

-efendim canım

- babam gelmedi mi ?

- gelir birazdan , sen nereye gidiyosun ?

- Miray çağırdı oraya gidiyorum geç kalmam .

-tamam kızım

Annemin yanağına öpücük kondurup dışarı çıktım .

.............................................

Bir buçuk saatin sonunda Miray hazırdı artık . üzerine bordo uzun balık model sade bir elbise giydi ve saçını dağınık topuz yaptık

- "Voov süper oldun kız . mucizeler yarattım resmen " diyerek kendimi övmeyide es geçmedim tabiî ki

- Bitanesin sen ya !!

- Neyse canım sana iyi eğlenceler ben artık eve gidiyorum buğra yakında gelir zaten .

- Tamam bebeğim çok sağol .

- İyi eğlen ...

miraylardan çıktıktan sonra eve giderken akşam olduğundan dolayı hava soğumuştu . rüzgar esiyodu ve yağmur hafif hafif yağmaya başlamıştı. Kolarımı birbirine dolayarak hızlı hızlı yürümeye başladım .

Kendi anahtarımı unuttuğumdan dolayı zile basmak zorunda kaldım . fakat açan olmadı onun için kapının tokmağının arkasına sakladığımız yedek anahtarla içeri girdim ve girmemle kalbim sanki derimi parçalayıp dışarıya çıkmak için can atıyomuş gibi hızlı atmaya ve son nefesimi veriyomuş gibi derin derin nefesler almaya başladım ...

***********************

Merhaba :D çok mu sıkıcı bir bölüm oldu ? ilk bölüm yazmak gerçekten çok zormuş . umarım hikayemi beğenirsiniz :D 1, 2 bölüm biraz sıkıcı olabilir lütfen sabırla okuyup beni destekleyin ... yorumlarınızı bekliyorum :)

Saklı SırlarHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin