ARKADAŞLAR KİTABA DAHA YENİ BAŞLADIM VE BU İLK KİTABIM . UMARIM SEVERSİNİZ :D İYİ OKUMALAR . ❤❤❤
-----------------------------------------------------------------------------------
Yine her sabah olduğu gibi işe gitmek için erkenden kalkıp hazırlandım . Üzerime yeşil elbisemi ve siyah ceketimi geçirdikten sonra aynanın karşısına geçip kısa saçlarımın sağ tarafını sağ kulağımın arkasına attım ve kahvaltı yapmak için odadan çıkıp merdivenlere doğru yöneldim . Merdivenlerden inip tam karşımda duran mutfağın kapısından içeriye girdim . Annem masayı yine bi güzel donatmış çayları dolduruyordu .
''Günaydın.'' deyip Çetin'in -Kardeşim- yanına oturdum . Bir süre bekledikten sonra annem de masaya oturunca babamın yemeye çoktan başladığını gördüğümde önümdekilere yumuldum.
Yemeğimi yemeye , daha doğrusu depmeye devam ederken annemin gözlerini üzerimde hissedince göz ucuyla anneme baktım . Evet , bana bakıyordu . Kafamı 'Ne Oldu?' anlamında salladım ama hiçbir cevap vermeden gözlerini babama çevirdi ve konuşmak için boğazını temizledi .
''Caner , hani bizim eski oturduğumuz apartmanda Mehtap diye bir komşumuz vardı...'' Al işte , yine başlıyoruz ! Bu kadın konuyu yine evlilik konusuna getirmezse bende Atlas değilim !
''...Onun bir oğlu vardı Halil . Almanya'dan dönmüş ve hala 'bekarmış' .'' Bekarmışmış ! Bir de 'bekar'derken ayrı bir vurguyla söylüyor ya ! Kadına bak .
''Hiç vazgeçmeyeceksin demi anne ?''elimdeki çatalı sertçe masaya bırakmamla Çetin ve babamın yerinden zıplaması bir oldu .
''Ben senin için uğraşıyorum Atlas Hanım! 28 yaşına geldin hala bizimle oturuyorsun.Bütün arkadaşların evlendi! Eda,Elif,Esin . Aklını başına topla artık ! Dışarda bir hayat var ! Çalışmaktan başka bir hayat . Artık kendini toparla Atlas! Toplarla!''
Hiç birşey söyleyemedim . Kelimeler ağzımda toplanıyordu ama ben hepsini geri yutuyordum . Çetin ve babam 'Annen haklı' der gibi bana bakıyorlardı . Bir süre daha sessiz kaldıktan sonra kimsenin beni savunmayacağını anlayınca derin bir nefes alıp konuşmak için başımı dikleştirdim .
''Bütün sorun bu mu yani ? Evlilik mi ?'' diye sordum . annem ellerini göğüsünün altında birleştirerek 'evet' anlamında kafasını salladı .
''Peki , tamam . O zaman bende evlenirim .'' Bir saniye . Ben az önce evlenirim mi dedim ? Evet aynen öyle dedim . Bu kadın kesin yemeğime birşey koydu yoksa ben böyle konuşmazdım . Çetin ve babamın gözleri fal taşı gibi açılmış , anneminse tek kaşı yukarıya doğru kalkmıştı .
''S-sen ? Ev-lenic-eksin?'' dedi kekeleyerek Çetin . Ona tek kaşımı kaldırarak ''Evet.Evleneceğim.'' dedim . Ben gerçekten ciddiyim sanırım . Evlenmekten ve aşık olmaktan korkan kız evleneceğim diyor ! Çetin'in yüzü hafif gülümser gibi olduktan sonra gözlerini babama devirir devirmez ikisininde attığı kahkaha yüzünden yerimde hopladım .
''Abla sen lise 1'den beri hoşlandığın biri bile olmadı . Şimdi geçmiş karşıma karşımıza evleneceğim diyorsun !'' Arada gülmekten kelimeleri zar zor söylüyordu ama haklıydı . Cidden haklıydı . Kalpsizim resmen ben ya .
''Evet . Hemde 1 hafta içinde hem aşık olup hem de evleneceğim .'' Hönk! Ben iyice saçmalamaya başladım . Zaten benim evlenmem çok saçmayken bir de üstüne aşık olacağım demiştim . Hemde 1 hafta içinde ! Babam ve Çetinbunu duyunca birincisinden daha şiddetli kahkaha atmaya başladılar . Ben de dayanamadım ve oflayıp masadan kalktım . Eteğimi düzelttikten sonra kapının yanında duran askıda asılı olan çantamı almak için askıya yöneldim . Çantamı alıp koluma astıktan sonra Bizimkilere döndüm .
''1 hafta sonra şu koltukta damadınızla birlikte çay içiyor olacaksınız .'' Aha! Benim beynimle aramdaki bağlar iyice koptu . Harika! Daha fazla saçmalamamak için kapıyı açtığım sırada annem seslendi ;
''1 hafta içinde evlenmezsen Mehtabın oğluna vericem seni.'' İstemsiz bir şekilde yüzümü buruşturdum. Atlas kaç kızım hemen işe koyul ! Kapıyı açıp kendimi merdivenlere attım . Merdivenlerden inip dışarıya çıktıktan sonra arabanın yanına yürüdüm. Arabanın yanında geldiğimde telefonun çalmasıyla duraksayıp çantamdan telefonu çıkardım ve arabaya yaslanıp telefonu açtım .
''Efendim Çağan?'' Çağan benim iş yerimde çalışan müdür yardımcısıydı . Ve tahmin edin müdür kim ? Tabii ki benn!!
''Atlas nerdesin ? Geç kaldın . Kötü birşey yok değil mi ?'' İç geçirip cevapladım .
''Ya şey...Çağan ben bu gün gelemiycem . Sen ilgilenirsin işlerle .'' Ee bi zahmet . Benimle uğraşmaktan işini yapmıyo ki sırnaşık .
''Niye , n'oldu? Hasta falanmısın ?'' Tamam diyip kapatsa ölür .
''Yok,yok.İyiyim . Canım bu gün gelmek istemiyo . Neyse hadi görüşürüz.''
''Ama Atlas B...''
'' Aaa Çağan sesin kesildi ! Çağan ! Ordamısın ? Çağan?'' Hat kesiliyormuş numarası her zaman işe yarar. Bunu söylediğime inanamıyorum ama şuan işimden daha önemli şeyler var . Malesef ki en çok korktuğum mesele . Evlenmek ! Bizim ailede herkes evlendikten en az 2 yıl sonra boşandığı için bende de aynısı olur diye korkumdan evlenmemek için kendime söz vermiştim . Ama annem sağolsun sözümü bozdu . Yani herkes evlendiyse nolmuş ? Benimde mi evlenmem lazım . Bıraksaydınız bekar yaşayıp bekar ölseydim ! Ama bırakmadılar ki rahat yaşayayım . İlla beni ezyete sokacaklar ! Ama asıl sorun şu an bunlar değil . Asıl sorun ; Ben kiminle evleneceğim ?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
GÖREVİMİZ:Evlenmek!
Teen Fiction''Sana beni sev demiyorum , evlen benimle diyorum .'' Şaşkınlıkla bana bakmaya devam etti . Eminim deli olduğumu falan düşünüyordur ama mecbur olmasam ona böyle bir teklifte bulunmazdım . ''Çok da zor birşey değil .'' diye ekledim . Gözlerindeki bak...
