Şarkı ; Lawson - When She Was Mine
Multimedia ; Atlas
-----------------------------------------------------------------------
Bizimkilerin şaşkın bakışları karşısında , salonun koltuğunda oturmuş yüzsüz bir şekilde çaylarımızı yudumlarken bir yandan da Savaş'la birbirimize kaçamak bakışlar atıyorduk . Çetin ve babamın gözleri benimle Savaş'ın arasında gidip gelirken annemin gözü Savaş'tan başka bir şeye kaymıyordu bile .
Annem yerinde hafifçe kımıldayınca ikimizde boynumuzu dikleştirdik . Boğazını temizledi .
"Nasılsın anneciğim ?" Tamam , böyle bir soru beklemiyordum .
"İ-iyiyim anneciğim , sen ?" Bana tuhaf bir bakış attı.
"Sana demedim , ben canım damadıma dedim ." Pardon ? 'Canım damadıma' mı dedi o ? Vay be ! Ne çabuk pabucumuz dama atıldı . 'Peki' diye mırıldandım .
"Eee oğlum nasılsın ?" Diye devam etti annem . Savaş bir bana bir anneme dönüp duruyordu . Sonunda dirseğimle karnını dürtükleyince konuşabildi .
" Be-ben mi ? İyiyim teşekkürler . Siz-z nasılsınız ?" Yaa , Savaş efendi az önce bana artistlik yapıyordun şimdi ne oldu ?
"Bende iyiyim çocuğum , sağol ." Dedikten sonra "Bizimki nasıl kandırdı seni ?" Diye devam edince içtiğim çay boğazımda kaldı ve hunharca öksürmeye başladım . Savaş öküzü sırtıma 2 tane geçirince elini yittim ve ona gözlerimi kısarak nefret dolu bir bakış attım . Savaş yine yüzüne o egoist gülümsemesini takınıp anneme döndü .
"Aslında o beni değil , ben onu kand- Ahh!!" Kimseye çaktırmadan ayağına sağlam bir şekilde bastım . Ohhh! Canıma değsin . Bizimkilerin tuhaf bakışları eşliğinde toparlamaya çalıştı .
"Ahh ahh , bu varya bu yere bakan yürek yakan , ahh canım benim !" Elini dizime sertçe koyup , daha doğrusu çarpıp intikam almaya çalıştı . Hayvan ! Canım yanmıştı ama belli etmedim . Demek oyun oynamak istiyorsun ha ? Peki öyle olsun . Elimi elinin üstüne koyarak tırnaklarımı geçirdim . Yüzünü hafifçe buruşturdu . Belli ki canı yanmıştı . Bana bulaşırsan işte böyle olur Savaş'cığım . Babam lafa girdi.
"Adın ne senin evladım ? Nerelisiniz ? Kimlerdensin ? Ne iş yaparsın ?" Savaş tam cevap vereceği sırada annem -herzamanki gibi- babamın sorusunu hesaba bile almadan kendi sorusunu sordu .
"Nasıl tanıştınız ?" Be işte ! Annemden beklenen soru .
"Lale , önce benim sorumu cevaplasın çocuk sonra seninkini cevaplar ." Dedi babam . Annem kolunu koltuğun kenarına yaslayarak resmen trip atmaya başladı . Ben bu kadından çıkmış olamam , kesin evlatlığım .
"Adım Savaş . Fotoğrafçıyım ." Babam kaşlarını kaldırarak alt dudağını memnun bir şekilde büzdü . Bu sefer Çetin lafa girdi .
"Yalan mı soyluyorsun yoksa ?" Çetin Savaş'tan pek hoşlanmışa benzemiyordu .
Savaş şaşkın bir şekilde "Ne?" Diye sordu. O sırada annem konuştu .
"Evin var mı ?"
"Ablama iyi bakabilir misin ?"
" maaşın ne kadar evladım ?"
"Ablamı gerçekten seviyor musun ?"
Annem ve Çetin'in saçma sorularından bıktığı belli oluyordu . Bir anda ayağa kalkıp ;
"İzninizle , banyo ne tarafta?" Diye sordu babama bakarak .
"Koridorun sonunda." Diye parmağıyla işaret etti . Savaş kafasını sallayarak koridora doğru ilerledi . Babamla birbirimize kaçamak bir bakış attık. Annem ve Çetin'se hala aralarında konuşuyorlardı.
Savaş'ın ağzından ;
Koridora girdiğimde derin derin nefesler alarak girdigim sıkıntının içinden çıkmaya çalışıyordum . Atlas'ın babasının tarif ettiği kapıyı araladım . Ah , sonunda ! Kendimi içeriye atıp kapıyı kilitledim ve daha rahat nefes almayı umarak gömleğimin bir düğmesini açtım . Ellerimi lavabonun iki yanina yaslayıp aynada kendime baktım . Bu kızın neden şimdiye kadar evlenemediğini anladım . Ömür törpüsü bir anne ve aşırı korumacı bir kardeş !
Bu faktörlerden sadece birisi damat kaçırmaya yetecekken bu kızda 2 tane var . Gerçekten üzülüyorum .
Ne kadar içeri gitmek istemeyip buradan kaçmak istesem de Atlas için burada kalmalıydım . Ona bir söz verdim ve Atlas'ın aklında sözünde durmayan biri olarak kalmak , isteyeceğim son şey bile değil . Musluğu açıp ellerimi ıslatıp ellerimi enseme ve yüzüme sürdüm ve kafami kaldırıp tekrar aynaya baktım .
"Atlas için ." Diye mırıldanıp gömleğimin düğmesini kapatıp yakamı düzelttim ve kapının kilidini çevirip kapıyı açtım ve içeriye doğru yürüdüm . Duvarın kenarından içeriye baktım . Ee yuh ! Bu sefer de Atlas'ın etrafına toplanmış onu saçma soru yağmuruna tutuyorlardı . Atlas'sa sıkıntıyla başını ovuyordu . Bir anda beni görünce olduğu yerden fırlayıp yanıma geldi ve koluma yapıştı .
"Hayatım , bak saat geç oldu hadi artik sizinkilere geçelim ." Derken yalvaran gözlerle bana bakıyordu .
Atlas'ın annesi "Daha yeni geldiniz çocuğum , nereye böyle ." Deyince lafa ben girdim .
"Kalmayı çok isterdik anneciğim ama malum yeni evliyiz . " bunu söylediğim için Atlas beni mahvedecekti belki ama kurtulmanın başka bir yolu yoktu . Zaten pis pis bakmaya çoktan başlamıştı .
"Peki çocuğum . Aman arayı çok açmayın . Yeni evliler sizi." Atlas annesinin dediğine sinirle göz devirdikten sonra dirseğiyle beni dürtmeye başladı .
"Herşey için teşekkürler." Deyip gülümsedikten sonra kapıya doğru yöneldik . Atlas'ın bir an önce kurtulmak ister gibi bir hali vardı . Zaten öyleydi de . Askıda asılı duran çantasını bir çırpıda aldıktan sonra direk kapıyı açtı ve kendini dışarıya attı . Bende arkasından çıktım .
"Görüşürüz anne ." Diye seslendi Atlas . Bende "Görüşürüz" dedikten sonra elimi Atlas'ın beline koyarak asansöre kadar eslik ettim .
----------------------------------------------------------------------------
BÖLÜMÜ NASIL BULDUNUZ ? UMARIM BEĞENMİŞSİNİZDİR . SİZİ SEVİYORUM . ♡♡♡♡
ŞİMDİ OKUDUĞUN
GÖREVİMİZ:Evlenmek!
أدب المراهقين''Sana beni sev demiyorum , evlen benimle diyorum .'' Şaşkınlıkla bana bakmaya devam etti . Eminim deli olduğumu falan düşünüyordur ama mecbur olmasam ona böyle bir teklifte bulunmazdım . ''Çok da zor birşey değil .'' diye ekledim . Gözlerindeki bak...
