My Way Back

CHAPTER 1 PART 3 - His Beginning

Nandito na kami ngayon sa ospital. Ilang oras na ang hinintay namin, pero, hindi pa rin lumalabas ang doktor.

Kasama ko si Sam. She's still crying. So, as me. Pakiramdam ko kasi, I'M BREAKING. Breaking into a thousand pieces.

Ilang minuto pa ang lumipas, bago lumabas ang doktor. Nang makalabas siya,

" ... " dok
" DOK! MAGSALITA KA! WHAT HAPPENED TO HER? WHAT HAPPENED TO MY MOM ??!!! " ako
" Blake! tama na! natatakot na si dok sayo! Hindi makakatulong yang pagsisigaw mo! " sabi naman ni Sam.

I calmed myself. Tama naman siya eh.

Napaparanoid na talaga ako. I should think positive!

" ahh .. dok, okay na ba si tita ? " tanong ni Sam.

Nagkaroon naman ng katahimikan.

Naghintay lang ako hanggang sa magsalita siya.

I was hoping that everything's gonna be fine .. I wished that my mom will be safe .. I thought of every positive possibility that could happen to my mom ..

BUT, I was wrong. VERY wrong ..

Ang mga sumunod na sinabi ng doktor .. PUNCHED, BROKE, TORTURED, and STABBED my heart ..

" I-im So-r-ry. But, your mom ..
.
.
DIDN'T SURVIVED. Ang makina na lang ang bumubuhay sa kanya. Malakas ang pagkabagsak ng cabinet niyo sa mommy mo. Tumama ito sa ulo ng mommy mo, which caused the brain to be damaged hardly. I'm sorry " doc sabay alis ng dahan dahan sa harapan namin.

ouch ! :(

Ang sakit! Ang sakit sakit !!

Hindi muna ako nakagalaw. Iniisip ko na .. na imagination ko lang toh. o di kaya .. masamang panaginip lang. Pero, REALITY hit me.

Hindi ito panaginip lang. REALIDAD toh !

Unti unting naaabsorb ng katawan ko ang nalaman ko. Para bang nagslowmo hanggang sa napaiyak na naman ako.

" S-sam! why? why .. does HISTORY really w-w-anna REPEAT itself

" Wag ka nang umiyak oh. Be strong Blake. " Sam

" How can I be strong at times like this? Paano? Paano Sam ? " Ako

" ... " Sam

" Sam, ikaw na lang ang meron ako. Hindi mo ko iiwan diba ? DI BA ? " ako

" ... " Sam

" Sam! Magsalita ka naman oh ! para lang akong tanga dito! please! Sabihin mo sakin Sam! Di moko iiwan di ba? Sumagot ka Sam! " ako

" I-im so.rr.y . Hin-di ko maipapangako yan Blake. I'm So---

" SORRY ?? Sawang sawa na ako sa salitang yan! Pati rin ba ikaw, iiwan mo ko ?? " ako

" Hindi sa ganon Blake. You don't understand. Meron ak----

" ANO? " ako

" *buntong hininga* may sakit ako. I have CARDIOMYOPATHY. 2 months na lang itatagal ko. I'M DYING BLAKE. I'm sorry ... " Sam

why ?? bakit ako?

Hindi ko na kinaya ang mga nalalaman ko. Tumakbo na ako sa kung saan ako dadlhin ng mga paa ko. Narinig ko pa nga ang pagtawag ni Sam sa pangalan ko eh.

'BAKIT? Akala ko ba mabait ka? Bakit kinukuha mo sila sa akin sa halos sunod sunod na panahon? di ba pwedeng isa isa lang? '

Malapit na ako sa kalsada ng mapatigil ako ..

Ang daming SASAKYAN ... MABILIS .. RUMARAGASA .. MALAKI .

NAKAKAMATAY ..

Kung magpakamatay na lang kaya ako ?? Wala namang naghihintay sakin eh. Kinuha niya na lahat.

Una si Daddy. Sunod naman si Mommy. At ngayon, kukunin rin niya si Sam ?? GRABEH, I have a perfect life .. Note the SARCASM .

Tatawid na sana ako ng may tumulak sakin pabalik.

Isang taong nakahoodie. Di ko makita mukha niya. Sabi pa nito ..

" Wag kang magpapakamatay! Ituon mo sa isipan mo na .. maraming tao ang gusto pang mabuhay, pero, ipinagkait ito sa kanila. Tapos, ikaw sasayangin mo lang ang buhay na ipinagkaloob niya sa iyo? Tandaan mo! Masama ang pumatay,magpakamatay at mampatay ! "

at umalis na siya sa harapan ko.

Hindi ko alam pero, natigilan ako. Nabalik lang ako sa sarili ko ng may yumakap sakin mula sa likuran.

" Blake! huwag kang mgpapakamatay! I know you are willing to die for me, pero have you tried LIVING for me? " Mangiyak ngiyak nitong sabi.

Humarap ako sa kanya at niyakap ko siya.

Nang mahimasmasan siya, ay nagsalita na ulit siya ..

" Blake, pwede favor ? Before I DIE ? " Sam

" A-ano yun? " Ako

" LIVE FOR ME " Sam

Nagpatuloy lang iyon sa isipan ko hanggang sa makauwi na kami ..

'LIVE FOR ME'

A very meaningful sentence ...

_______