mavişin serserisi

~MS~ (1)

Güzel uykum yine her sabah olduğu gibi babamın odamın kapısına kırarcasına vurmasıyla bölündü. Seslenmeye başladı hemen ardından ;
"Uyanmassan okula daha ilk günden geç kalıcaksın uykucu mavişimm!" dedi dalga geçerek.

"Tamam baba kalktım ya " diye cevap verdim sitemle.
Babamın güldüğünü duyunca gülümsedim ben de çok seviyorum babamı ya iyi ki varr....
"Hazırlanıp aşağıya in hemen kahvaltı hazır."dedi babam
"Tamam babacımm ! "
Saclarımı taradıktan sonra Sıradan bi at kuyruğu yaptım okula gidiyordum sonuçta , çok da önemli değil.
Dolabımdan açık renkte bi jean pantolon giyip üzerime de kırmızı kareli gömleğimi giydim kot ceketimi de giydikten sonra çantamı da alıp aşağı indim babam beni görünce ıslık çaldı.
"Babalar ne kızlar büyütüyor be!" dedi abartarak. Tamam çoğu insan güzel olduğumu söylerdi ama bence abartıyorlar.

"Amma abarttın be babam "deyip masaya oturdum.
"Bu sabah seni ben bırakıcam okula akşama da ayarladığımız servisle geliceksin. Okulda müdüre sana yardımcı olucak zaten mavişim "
"Tamam babacım "
Kahvaltıyı yapıp masayı topladık. Evden çıkmak için kapının yanına geldiğimde ayakkabılarımı bulamadım.
"Baba nerde bu ayakkabılarım ya ? "
"Kızım elli çift ayakkabın var hangisini soruyosun ? "
" Napiyim ya bulamadım işte evde her seyi yerleştiremedik ki "
Ben babama laf yetiştirirken o da bir kutudan kırmızı vans ayakkabılarımı uzattı bana babamın zevkini beğeniyordum. Güzel seçimler yapardı ve giyimine dikkat ederdi genç de bi adam olduğu için bizi genelde sevgili sanıyorlar. Evden çıkıp arabaya bindik okula giderken babam beni burada mutlu olacağımıza inandırmaya çalışıyordu.
"Sana çok güzel bi haberim varr maviş ! "
Sevinçle babama döndüm.
"Gülşen teyzeni hatırlıyosun değil mi ? "
"Unutur muyum hiç baba böreklerini özledim vallahi " deyip bir iç çektim.
Gülşen teyze bizim izmirdeki evimizde yemeğimizi yapar, evi temizler bizimle kalırdı küçüklüğümden beri benim annem gibiydi tıpkı beni çok severdi. Babam benim halime bakıp güldü ;
"Somurtunca hiç çekilmiyosun zeynep üzülme haberimi söylüyorum."
"E merak ettim baba söyle artık! ",
"Gülşen abla zaten izmirde yalnız yaşadığı için tekrar bizim yanımıza gelip SAMSUN da tekrar bizim evde çalışmasını teklif ettim o da saolsun kırmadı kabul etti."dedi babam gülerek.
Sevinçten havalara uçucaktım sanki
"Harbiden mi? " dedim gözlerimi açarak
"Harbidenn ! " dedi babam beni taklit edip gözlerini açarak. İkimiz de gülmeye başladık. Okula gelmiştik zaten arabadan inip babamın koluna girdim. Herkes bize bakiyordu. Daha dogrusu erkekler bana kizlar babama bakiyordu :D
Müdürenin odasına girdiğimizde bize sorarcasına bakıyordu. O da bizi sevgili zannetti sanırım babam konuşmaya başladı;
" Merhaba. Ben kerem caner bu da kızım zeynep caner."dedi beni göstererek kadın bize memnunca gülümsedi. Biraz benim hakkımda konuştuktan sonra bana sınıfımıgösterip yanımızdan ayrıldı müdüre hanım. Babam sınıfın kapısında durup içeri girerken iyi dersler deyip yanağımdan bir makas aldı ben de ona sarıldıktan sonra sınıfa girdim. Herkes babamla beni izlemişti ve hala bana bakıyorlardı. Boş bir sıra görünce oraya yöneldim. Tam oturacakken kolumu dürttü birisi dönüp baktığımda bana yiycekmiş gibi bakan bi çocuk ve onun elini tutmuş bana alaylı bi şekilde bakan bi kız gördüm.
"Orası sevgilim ve benim yerim başka bi yer bulmalısın kendine tatlım. " dedi
Bu kıza sinir olmuştum o da benden hoşlanmış gibi değildi. Yine uysal olarak kendime yakışanı yaptım.
"Kusura bakmayın. Boş olduğunu düşünmüştüm " dedim. Kibar bir şekilde.
Kız umursamadan oturdu sıraya çocuksa hala karşımda duruyordu. En sonunda konuşmaya başladı
"Önemli değil. Sen onun kusuruna bakma asıl" dedi oturan kızı göstererek.
"Bu arada ben bora." dedi eliyle ensesini kaşırken diğer elini de bana uzatıp.
"Ben de Zeynep .memnun oldum" deyip sınıfa baktım. Herkes başka bir şeyle meşguldü. Bi kızın yalnız başına oturduğunu gördüğümde yanına gidip sordum;
"Pardon. Oturabilir miyim acaba?"
"Aslında kardeşimin yeri ama o kendine bi yer bulabilir sanırım, oturabilirsin. "
"Yok ayıp olur başka bi yere otursam iyi olucak sanırım." diyip mahcupça gülümsedim. O sırada bi erkek sesi girdi araya ;
"Benim için sorun değil tabii ki oturabilirsin."dedi çocuk tatlı çocuktu şimdi ALLAH için. :)
Teşekkür edip oturdum. İkinci sırada oturuyordum. Önümüze de yerini bana veren çocuk geçip arkasını döndü hemen konusmaya basladı.
"Hoş geldin ben Giray Gamzenin ikiz kardeşiyim. Yanlış anlama ama gözlerin çok güzel " dedi ben de kendimi tanıtıp teşekkür ettim.
Gamzeyle iyi anlaşacak gibiyiz iyi bi kıza benziyo Giray da oldukça iyi bi insan .
Ben kendi kendime düşünürken hoca sınıfa geldi. Bişeyler söyledikten sonra bana dönüp :
"sınıfımıza yeni birisi gelmiş sanırım. Bize kenini tanıtır mısın tatlım ? " dedi. İyi bi kadına benziyodu.
Ayağa kalktım herkes bana bakiyordu.
"Ben zeynep CANER izmirden buraya taşındık. Zaten samsunlu olduğumuz için babam buraya tahin istedi. Derslerim genelde guzeldir çünkü hemşirelik bölümünü isteyerek seçtim." dedim hoca gülümsedi ve konusmaya basladı.
" derslerinin guzel olmasina sevindim.
Baban ne iş yapıyor acaba ?"
"Doktor"
Hoca oturabilirsin deyince memnunca gülümsedim. Oturdum ama herkes bana bakıyordu hala. Sabah sinir olduğum kız konusmaya basladı.
"Hocam?"
"Efendim selen "
Adı selenmiş demek ki .
"Zeynep arkadaşımıza bi kaç soru sorabilir miyiz ?" hoca bana dönüp sorarcasına baktı ben de
"Tabii bi sorun yok" dedim gulerek selen de konusmaya basladi
"Hep babandan bahsettin annenden bahsetmedin hiç?"dedi sanki beni üzmek için kasten sormuş gibiydi. Bozuntuya vermedim gülümseyerek cevapladım.
"Annemi doğumda kaybetmişim o yüzden babamla yaşıyoruz." dedim hoca sadece verilen tepkileri izliyordu. O sıra selen bana acıyarak baktı ve şöyle dedi;
"Vah vahh yazık sana ya " ben umursamazca Kafamı iki yana sallarken Bora da bişeyler söylemek istedigini soyledi hocadan izin alıp konustu.
"Bence Zeynep e değil babasına yazık" dedi. Ben şaşkınca bakarken selen küçümser ses tonuyla "nedenmiş o ? " dedi Bora ya dönüp " E bu kadar güzel bi kızı varsa adamın başı beladan kurtulmaz ." dedi hoca dahil herkes selenin bozulmasına gulerken hoca sınıfı. Susturdu. Okul bittiğinde müdürenin yardımıyla serdöndü buldum. Servisçi abinin adı Ahmet miş . iyi anlaşıcaz gibi görünüyor. Servise bindiğimde giray ve gamzenin burda olduğunu görünce sevindim tabii. Boş yere oturdum ardından selen gelip ordan kalkmam gerektiğini söyledi. Kalktım. Hemen bi arkada Bora beni görüp çantasını boş koltuktan aldı. Yanına oturunca teşekkür ettim. Bişey demedi ama yol boyunca ne zaman ona baksam bana baktığını fark ettim. Bakışlarını kaçırmıyordu. Selen servisten ineceği yere gelince Boraya döndü " Yarın görüşürüz sevgilim " dedi. Bunlar nasıl sevgiliydi böyle ben düşünürken Bora sesini yükseltip konuştu.
"İddia bitti selen uzatma sevgilin falan değilim ben senin."
Selen bişey demeden servisten indi.
Aklıma takılmıştı doğrusu sormadan edemedim.Bora da cevap verdi tabii :
"Sabah babanla seni kol kola görünce ben sevgili olduğunuzu düşündüm selen akrabası bence dedi. Müdüreye sorduğumuzda iddiayı kaybettim ve bi isteğini yapmak zorunda kaldım. "
Eve geldiğimde servisten inip kapıya gittim. Henüz anahtarım olmadığı için kapıyı çaldım neyse ki babam evdeydi. Kapıyı açan kişi gülşen teyzeydi. Ona sarılıp öptüm içeri geçtiğimde babamı görünce şok oldum nasıl yapardı bunu bana ?
Çantamı bırakıp babama bakmaya devam ettim.
"Baba?"
"Zeynep?"
"Bunu bana nasıl yaparsın ? "
Dediğimde eliyle 1dakika bekle demeye çalıştı. Sonra cevap verdi.
"Aynen böyle " dedi ve tepsideki son dilim böreği de ağzına attı ben babama doğru koşarken gülşen teyze
"fırında bi tepsi daha var boncuğum"
Dedi.bunu duymamla içim rahatladı ben böreğimi yerken babam benim böreğimden yemek istiyordu ama ben izin vermiyordum. Gülşen teyze bu halimize gülüp evi toparlıyordu aynı zamanda. Saat geç olunca odama çıkıp yatağa uzandım Ve hayatımı düşünmeye başladım annem aslında doğumda ölmemiş babam ve annem birbirlerini çok sevmişler. Annem beni istememiş doğduğumda çocuk esirgeme kurumuna vericekmiş. Babamda benim için annemden vazgeçip ondan ayrılmış ve beni tek başına büyütmüş gülşen teyzemin de yardımıyla tabii o yüzden babam benim her şeyimdir. Annem umrumda bile değil. Neden istemedi ki beni diye düşünürken uyuya kalmışım. . . .
Merhaba bu benim ilk hikayem inşallah beğenirsiz okuyanlar voteleyip yorum atmayı unutmasın lütfenn :)))