AŞK VE HAYAT

Bolum4

Insan ne kadar zor hayat yasiyor.Ama aslinda buna sasirmamak gerekir.Cunku biz dogarken bile aglarken buyudukce insanin dertleri nasil artmasin kii.Hep bu vardir aklimda neden bilmiyorum ama soyle bir dusunceye sahiptim her insan bu hayattan buyuk bir darbe alir istet ailesinden olsun ister sevgilisinden isterse bir baskasinda ama o darbeyi alir.
Simdiye kadar almamis olmamiz almiyacagimiz anlamina gelmez....

Kitabi benden once almisti.Bu cocuk bemden ne istiyor.Bir an goz goze geldik ilk defa bir erkegin gozlerine bu kadar uzun sure bakiyordum
Evet gozleri siyahti.Hem de simsiyahti.Gercekten buyuleyiciydi.Saclari da ayni sekildeydi.Ama kiz kardesi oyle degildi.
O sarisin ve mavi gozluydu.
Ne diyorum ben ya bana ne onun gozlerinde saclarinda kitabimi almaya uzandim.ama o elini geri cekip vermedi." Verir misin kitabimi" dedim
Cocuk siritti.Aman Allahim bir insana gulmek bu kadar yakisir.Gercekten bugun fazlasiyla sacmalamistim.Hem boyle birisinin kesinlikle bir sevgilisi vardir.Cocuk bana bakip" sanirim bir yere gidiyorsun" dedi bende hemen cevabimi verdim.
"bu ders yaninda oturmaya niyetim yok" dedim cocuk siritti " o zaman bu kitap bende kaliyor oyle mi??" Allah kahretsin o benim en sevdigim kitabimdi.
Ayrica onu annem dogum gunumde o yazari cok seviyorum diye almisti.Simdi ise tanimadigim bir kisideydi.Onu onda birakamazdim."Ne istiyorsun benden kitabi mi ver" dedim.Siniftan birkac kisi bize bakiyordu ama umrumdamiydi tabi ki degildi.
Sonra o kiz geldi.Bi bu eksikti dedim kendi kendime