Are you serious?!

The heartbreaking news

Meredith P.O.V.

"Opstaan bitch!" Slaperig doe ik mijn ogen open en zie dat een 'maloot' debiel op mijn bed springt en met 'maloot' bedoel ik mijn kamergenoot Ashley. Ik bedoel het is een lieve meid maar ze moet echt even dimmen, want ik heb nogal vaak buien... Die je niet graag mee maakt. Ik duw haar moe van me af en ze valt lachend van mij bed af. Boemsakalaka die zit!

"Wat moet je?..." Vraag ik slaperig terwijl ik uit mijn bed spring. Ik help haar overeind en dan gaan we samen naar de keuken. Ik zet snel een kopje koffie voor ons twee en Ashley doet het ontbijt. "Nou? Waar wacht je op?" Vraag ik een beetje ongeduldig.

"Uhm..." Ik zie dat haar gezicht vertrekt en ren bezorgd op haar af.

"Oh sorry, gaat het? Wat is er gebeurd?!" Vraag ik overgehaast.

"Ik denk dat het beter is als je ergens gaat zitten." Ik kijk haar verward aan, maar gehoorzaam toch en ga aan de barkruk in de keuken zitten. Ashley wiebelt zenuwachtig heen en weer en haalt diep adem. "Ze hebben informatie over je moeder..."

Ik kijk haar geschokt aan. OMG! Ik kan eindelijk weer contact met mijn moeder maken. Om het allemaal op zijn plaats te leggen... Mijn ouders zijn gescheiden toen ik rond de tien jaar was. Dat is dus negen jaar geleden. Mijn moeder was toen naar Australië verhuist toen ik samen met Ashley een YouTube kanaal begon. Het was ook haar idee btw.

Blij spring ik van de kruk af en doe mijn 'Happy dans'. Ik stop al snel als ik doorheb dat Ashley nog niet klaar is met haar verhaal. Ik ga netjes weer op de kruk zitten en wiebel blij heen en weer op de kruk.

"Ze is overleden." Ik val geschrokken van de kruk af en spring meteen overeind. Ik kijk haar verdrietig aan als de eerste tranen al over mijn wangen stromen. Ik zie dat Ashley het ook moeilijk heeft en dat ze ook begint te huilen. Na een potje janken vertelt ze me dat we uitgenodigd zijn voor de begrafenis en dat ik ook nog iets geërfd heb. Wat dat is weten we nog niet. Ik was al gelijk naar boven gesprint en ben daar nu mijn koffers aan het pakken.

Volgende morgen

~ Shortjes en skinny jeans : CHECK!
~ Jurkjes en rokjes : CHECK!
~ Topjes en tanktops etc. : CHECK!
~Pyjama : CHECK!
~ Andere nodige shit : CHECK!

Ik ben bezig met het laatste puntje aan te vinken op mijn lijst als de deur opengaat. Ashley staat met haar koffers in de deuropening. S' avonds voordat ik ging slapen hebben we samen afgesproken dat we in Australië blijven, omdat ik toch geen zin meer heb om contact met mijn vader te houden en Ashley komt oorspronkelijk uit Australië en al haar familie is daar toch al... Dat noem ik nog eens toeval.

"Klaar?" Vraagt Ashley. Ik knik als antwoord ter bevestiging en samen lopen we het huis uit. Morgen komt de makelaar om het huis te verkopen maar nu moeten we echt naar het vliegveld gaan. We nemen een taxi en we zijn opweg naar het vliegveld in California.

Als we eindelijk aangekomen zijn zie ik in de verte een Starbucks staan. Ik tik Ashley aan die meteen al geïrriteerd mijn kant op kijkt. Ik wijs achter haar en haar ogen worden net zo groot als die van een kleuter die een snoepwinkel ziet. Ze laat haar koffers vallen en rent de Strabucks in. Ik ren haar lachend op een 'normale' manier na.

Als we even later in het vliegtuig zitten voel ik de zenuwen al te opborrelen. Niet dat ik nooit in een vliegtuig gevolgen heb ofso. Heel erg vaak juist. Het is gewoon dat ik in een ander land ga wonen. In de ochtend heb ik een update vlog voor ons YouTube kanaal gemaakt en het heeft gelijk al dertigmiljoen views. Zonder mijn moeder was het nooit gelukt om zoveel abonnee's en views te krijgen. Als ik weer aan mijn moeder denk die negen jaar geleden zeurde dat ik het gewoon moest proberen rolt er een traan langs mijn wang... Rust in vrede.

Flashback, ochtend

Ik loop naar de camera en andere technische shit en begin de kleine studio te herbouwen. Het is wel handig dat ik een makkelijk afbreekbare studio heb... Ja hij is makkelijk afbreekbaar maar niet herbouwbaar (Het is volgens mij geen woord maar vanaf nu wel). Als ik eindelijk klaar ben zet ik de camera aan en begin gelijk met de video.

Video :

Meredith : "Hallo Merebears fijn dat jullie op deze video geklikt hebben. Vandaag gaan we het over een heel andere onderwerp hebben, zoals jullie dat gezien hebben aan de titel. JAA, het klopt. Ik ga verhuizen! Samen met Ashley gaan we naar Australië, zoals jullie weten zijn mijn ouders gescheiden en woont mijn moeder in Australië. Maar het blijkt dat ze gister middag is overleden aan een hartaanval, daarom hebben we dus besloten om naar Australië te verhuizen. Als alles goed is gaan we volgende week weer iets nieuws plaatsen. Bedankt voor het kijken en dan zie ik jullie volgende week BYE!"

Ik doe de camera weer uit en ruim alles weer op. Verdrietig kijk ik naar de ketting (Afbeelding) die ik van mijn moeder gekregen heb voordat ze vertrok naar Australië. Ik doe hem gelijk om me hals en ruim alles verder op.

Einde flashback

Ik kijk moe uit het raam van het vliegtuig. Ik veer een beetje omhoog als ik een pling hoor. Vast een van die saaie meldingen. "Willen gelieve alle passagiers luister. Als je niet zoveel last wil hebben van de jetlag is het handig als je dat je nu gaat slapen."

Ja dat was is ook aan het doen. Oh, nee wacht. Ik wou het doen, maar jij moest het weer zo nodig verpesten meneer de piloot. Boos kijk ik uit het raam als mijn ogen langzaam sluiten.

Ashton P.O.V.

Boos gooi ik mijn telefoon op mijn bed. Hoe kon ze! Ik dacht dat ze van me hield. Ik hoor de telefoon steeds een 'pling' geluidje maken, dat betekent vast dat ik een berichtje heb (no shit sherlock). Uit nieuwsgierigheid kijk ik op mijn telefoon van wie het is.

Ik gooi mijn telefoon teleurgesteld weer op mijn bed als ik zie dat die bitch mij zit te appe. Na een tijdje te hebben gepiekerd over waarom ze vreemd ging besluit ik om Luke, Cal en Mikey te bellen.

"Ja ik kom er zo aan bro." Ik leg mij telefoon deze keer 'rustig' op het bed als ik de jongens gebeld heb. Even later zie ik de hoofden van de jongens in de deur opening verschijnen.

"Jullie zijn snel." Zeg ik verbaasd. Normaal zouden ze altijd heel laat komen. Luke kijkt me verontwaardigd aan en gaat met een plof om mijn bed zitten. Ik begin spontaan te giechelen.

"Hij kan lachen!" Schreeuwt Calum blij door de kamer en springt om mijn bed waardoor Luke van het bed valt. Micheal begint zo hard te lachen dat hij op de grond valt. Wat ben ik toch blij met deze stelletje kleuters...

----------------------------------------------------------
HEY

Ik had aan jullie beloofd dat ik een nieuw boek zou schrijven. Nou hier is die dan. Ik hoop dat dit een leuk eerste hoofdstuk is.

Big kisses and hugs

Aystartje