" Anne yanımızda Anıl ve Can'da olucak. Zaten kaç yaşına geldik sadece iki haftacık nolur. "
Evet hepimizin başına gelmiş bir olay yaşanıyor şu anda. Annemden 8 yıllık arkadaşlarımla iki haftacık Izmir'de yapacağımız tatil için izin almaya çalışıyorum.
Tamam kelimesi kelimesine sizle aynı olayları yaşamasakta en azından izin alma bölümleri tutuyor.
Bu arada ben Ada. Anıl , Can , Cansu isimli hayvan ama insan görünümlü şahıslara sağlıklı bir şekilde takıntılıyım.
" Tamam yeter git. Izin veriyorum, yeterki sus."
" Ama anne dinlemeden cevap verme. Bak arkadaşlarımızda ya- Ne izin verdin mi sen şimdi? "
Cevabını bile beklemeden odama gittim ve iki saat önce kurduğumuz " AACC KOALİSYONU" isimli whatsapp grubumuza izin aldığımı belirten sevinç dolu mesajımı attım.
Bir saat sonra havaalanında olmamız gerekiyordu. Tabi ben para gibi önemli işleri günler öncesinden babam ile halletmiştim.
Bavulumu çekiştirerek kapının önüne getirdim.
" Iki hafta bensiz kalında değerimi anlayın"
" Film izliyorum gideceğin yere varınca ararsın. "
Işte bu kadar ruhsuz bir ailem var.
Bavulumla merdivenlerden aşk yaşayarak indikten sonra sokağın başında bizim grubu görmemle sırıtmam suratıma yayıldı.
Koşarak Can'ın sırtına atladığımda biraz afalladı ve yere düşmekten son anda kurtulduk.
" Gerizekalı, yarım akıllı soğan cücüğü beyinli arkadaşım kaç yıldır alışamadın şuna. "
" Öyle hayvan gibi atlarsan tabi alışamam kızım. "
Cevap verme gereğinde bile bulunmadım. Her gün aynı olay yaşanıyor zaten. Ne zaman alışacak çok merak ediyorum.
" Hadi taksiye binelim, geç kalacağız. "
Bunu söylemem uzerine Anıl gülerek cebinden anahtar çıkardı.
" Havaalanına bunla gidicez"
Elinden anahtarı aldım.
" Çekilin şuradan ön koltuk benim, çekil çekil. "
Bu hareketerime hepsi gülerken onlara kötü bakışlarımı atıp ön koltuğa bindim. Bir süre sonra herkes arabada ki yerini aldı.
---
Uzun ve sessiz bir yolculuğun ardından havaalanına geldik.
Uzun süren işlemleride hallettikten sonra sonunda uçakta ki yerlerimizi aldık.
Can farklı bir yere oturmak zorunda kaldığı için ona anırarak güldük. Evet anırarak güldük. Çünkü biz normal gülemiyoruz arkadaşlar.
Götümde birşeyin titremesiyle yerimden sıçradım.
" Telefon çalıyor ben bunu uçak moduna almamışmıydım?"
" Efendim anne?
-evet daha gitmedim.
-uçaktayım kapatmam lazım anne.
- Tamam arayacağım.
-tamam kapat be kadın şu telefonu."
" Ben uyuyorum. Kavga çıkarsa, uçak düşerse ve gideceğimiz yere vardığımızda uyandırma hakkınız vardır. Bu arada biz nereye gidiyoduk? "
" Uyu gerizekalı uyu"
Bekle bizi adını hatırlalayamadığım mükemmel yer.
Merhaba bu benim ilk hikayem. Önerilerinizi veya beğenmediğiniz şeyleri bana ulaştırırsanız sevinirim. Yazım yanlışları olabilir. Görüşmek üzere.
