"Je lost het maar op!" Woedend gooide ik mijn telefoon op het bed. Alleen Damin kon mijn vrije zaterdag verpesten door te zeggen dat er documenten zijn gestolen van het bureau. Alle moeite ook voor niks. Het starten van een detective bureau was geen eitje, sterker nog.. Ik heb mijn leven gegeven voor dit werk. Na jarenlang studeren was dit wat ik wou. En nu lijkt het alsof alles voor niets is geweest. Hoe zal een klant mij ooit nog kunnen vertrouwen na dit schandaal?
Na een kort ontbijt in de La Place liet ik de tafel afruimen door de serveerster en wachtte ik geduldig op een van mijn nieuwe cliënten. Voor deze opracht zou het bedrijf een grote winst maken, de persoon vroeg immers of de baas dit klusje zou willen afhandelen. Die woorden spookte al dagen door mijn hoofd.. Iedereen wist wie ik was, en ook iedereen wist dat ik nooit zaken persoonlijk behandelde. Daar heb ik immers werknemers voor. Haar persoonlijkheid trok me aan, alhoewel ik niet wist wat de opdracht was. Vanaf mijn tafeltje zag ik haar al staren, het was een knappe dame. Ze wist het, wat haar alleen maar knapper maakte. Met een neppe glimlach zwaaide ik naar haar. Al gauw kwam ze mijn kant op lopen, haar loopje beviel me niet. Té smooth. Nadat ik me had voorgesteld als Sara, Sara zonder achternaam. Aangezien mijn werk niks mocht te maken hebben met mijn privé leven.
Als ik had geweten dat deze opdracht een invloed zou hebben op mijn eigen leven had ik nooit toegestemd.
"Sorry dat ik laat ben, er kwam iets tussen.""Dat is geen enkel probleem, maar ik moet over een klein uurtje op het bureau zijn dus laten we beginnen." Ik nam haar gegevens over en stopte de kopieën van al haar paspoorten en documenten in een mapje. "Waar gaat de zaak over?" Benauwd keek ze om zich heen, en speelde ze met een pluk van haar haar. "Ik wil dat jij bij het bedrijf van mijn man gaat werken als zijn collega, en in een zo kort mogelijke tijd goed bevriend met hem wordt. Dat is niet moeilijk, want Amin vertrouwt mensen snel. Ik heb een sterk vermoeden dat hij veel voor me verborgen houdt en wil dat mijn vermoedens bevestigd worden." Verbaasd keek ik haar aan, wat dacht de dame wel niet. Iets in me voelde ook de teleurstelling, ik moest een getrouwde man verleiden. "Mevrouw, wij behandelen zaken gebasseerd op gebeurtenissen die voorkomen moeten worden. Wij hebben zelfs onze connecties met de politie. Dan begrijpt u vast ook dat ik geen tijd heb om me te bemoeien met uw liefdesleven."" Waarom niet? Ik betaal je er toch voor? En betaal je er zelfs meer voor dan de zaken die jij tot nu toe hebt gehad. Zo lang zal het niet duren, en ik moet gewoon verheldering hebben om verder te gaan met mijn leven. Alsjeblieft help me, doe het dan niet voor een van je random cliënten, maar zie het alsof ik je zuster ben. We hebben dezelfde afkomst en religie, hoe zou jij het vinden om bedrogen te worden? En geen zekerheid hebt of je man wel betrouwbaar is. Of hij wel echt van je houd? Ik heb zelfs het vermoeden dat hij een kind draagt, alsjeblieft je moet me helpen. Geschrokken van al de informatie die ik niet kon verwerken knikte ik. "Ik zal meer informatie moeten krijgen, en uiteraard mijn best doen." Met een charmante lach bedankte ze me, en rekende ze de drankjes af wat niet gehoeven had.
