Καλωσήρθες παράξενε°

Κεφάλαιο 1

Ερχόταν όλο και πιο κοντά μου, το λαμπερό του χαμόγελο απλώθηκε πάνω στο σκοτεινό του πρόσωπο. Με πλησιάζε και ήξερα πως δεν μπορούσα να τον αποφύγω άλλο, έμεινα στάσιμη στη θέση μου με τα δάκρυα μου να κυλούν πάνω στα κρύα μάγουλα μου και εκείνος να κάθεται μπροστά μου και να με κοιτά με μίσος. Το χέρι του άρχισε να σφίγγει τον λαιμό μου. Ήθελα να ουρλιάξω μα ήταν μάταιο.
Σηκώθηκα απότομα από το κρεβάτι μου και έπιασα με τα δαχτυλά μου το κεφάλι μου γρήγορα. Ο ήχος της πόρτας ήχυσε σε όλο το δωμάτιο και σήκωσα λίγο το κεφάλι μου για να δω ποίος είναι.
-Πάλι αυτοί οι εφιάλτες Vanessa; Με ρώτησε η μαμά μου καθώς πλησίαζε το κρεβάτι μου.
-Ναι. της απάντησα και ξάπλωσα ξανά.
-Πρέπει να μιλήσουμε για αυτό κάποια μέρα. Είπε και με σκέπασε μέχρι τους ώμους.
Της έγνεψα θετικά και έτριψα τον λαιμό μου αμήχανα.

[...]

Ξύπνησα απότομα από το εκνευριστικό χτύπημα του ξυπνητηρίου μου, πάτησα με τια γυμνές πατούσες μου το παγωμένο δάπεδο και ένα ρίγος διαπέρασε το κορμί μου. Σήκωθηκα αργά και κατευθύνθηκα πρός τη ξύλινη ντουλάπα μου και την άνοιξα με μια κίνηση. Δεν έχω τίποτα να βάλω, γαμώτο! Πως γίνεται να συμβαίνει αυτό κάθε Δευτέρα, Μισώ τις Δευτέρες. Άρπαξα ένα μαύρο τζιν με σκισίματα και μια γκρί φαρδιά μπλούζα με τις μαύρες αρβύλες μου και τα φόρεσα γρήγορα. Μπήκα στο μπάνιο και έπλυνα το προσωπό μου και έπιασα τα καστανά μακριά μαλλιά μου σε μια ψηλή αλογοουρά. Τράβηξα μπροστά μου το νεσεσέρ και έβαλα λίγη μάσκαρα και το ροζ λιποσάν μου.
Θεέ μου βαριέμαι υπερβολικά να πάω σχολείο!
-Καλημέρα, είπα στην οικογένεια μου και κάθισα στη συνηθισμένη θέση μου.
-Καλημέρα Vanessa, είπε ο πατέρας μου και μου χαμογέλασε καθώς κοιτούσε τη καθημερινή του εφημερίδα.
-Meredith κατέβα επιτέλους κάτω! φώναξε η μητέρα μου στην αδερφή μου.
Πήρα στα χέρια μου ένα ποτήρι με χυμό και το ακούμπησα δίπλα από το πιάτο μου.
Το βλέμμα μου πέτυχε την αδερφή μου να κάθεται καταουφιασμένη στη καρέκλα αλλά δεν είχα καμία όρεξη να μιλήσω μαζί της.
-Καλά δεν θα με ρωτήσετε τι έχω; ρώτησε εκνευρισμένα η αφερφή μου.
-Τι έχεις Meredith; ρώτησε ο πατέρας μου την υπερβολική αδερφή μου.
-Τα μαλλιά μου είναι χάλια σήμερα και θα έρθει ένας καινούριος τελειόφοιτος στο σχολείο! είπε και ξεκίνησε να γκρινιάζει όπως πάντα.
Καλά και εγώ άκουσα ότι θα έρθει ένας καινούριος αλλά δεν έδωσα και πολύ σημασία. Η κορνα από το αυτοκίνητο του Edward ακούστηκε ξαφνικά και σηκώθηκα απότομα από το τραπέζι βάζοντας τη τσάντα μου στην πλάτη μου.
-Φεύγω ήρθε ο Edward! είπα και τους χαιρέτησα με ένα νεύμα.
Βγήκα έξω από τη ξύλινη εξώπορτα του σπιτιού μου και κατέβηκα γρήγορα τα σκαλάκια τηα εισόδου. Μπήκα μέσα στο αυτοκίνητο του Edward και πέρασα αμέσως τη ζώνη γύρω από τη μέση μου.
- Καλημέρα μωρό μου, πως είσαι; με ρώτησε και μου έδωσε ένα πεταχτό φιλί στο μάγουλο.
- Καλημέρα, βαριέμαι βασικά εσύ;
- Και εγώ, θα βγούμε σήμερα ε;
- Λογικά ναι!
Έβαλε μπροστά τη μηχανή του αυτοκινήτου και φύγαμε από το πεζοδρόμιο του σπιτιού μου. Μετά από κανά δεκάλεπτο φτάσαμε έξω από την είσοδο του σχολείου. Με μια γρήγορη κίνηση ξεκούμπωσα τη ζώνη μου και πήρα τη σχολική τσάντα μου στο χέρι.
- Πάω να παρκάρω, θα τα πούμε μέσα είπε και μου έδωσε ένα πεταχτό φιλί στα χείλη.
Ανταπέδωσα με ένα χαμόγελο και βγήκα από το αυτοκίνητο. Φόρεσα την μαύρη τσάντα μου στη πλάτη και προχώρησα πρός το προαύλιο.
Όλα τα παιδιά κοίταξαν πρός το μέρος μου και ερχόντουσαν κατά πάνω μου.
- Γειά Vanessa, με λένε Stephany είπε μια συμπαθητική κοπέλα.
- Γειά σου Stephany είπα και της χαμογέλασα.
- Vanessa θες να πάμε στις τουαλέτες; είπε και άρχισε να γελάει ο ηλίθιος Dean.
- Ούτε στα ονειρά σου ηλίθιε, φώναξα και περπάτησα πρός το παγκάκι που ήταν καθισμένη η παρέα μας.
Εγώ και η παρέα μου είμαστε κατά κάποιο τρόπο οι δημοφιλής του σχολείου. Όλοι μας κοιτάζουν συνεχώς και ψάχνουν ευκαιρίες να μας μιλάνε. Ψύθυροι ακούγονται συνεχώς όταν περπατάμε και σχόλια για την εξωτερική μας εμφάνιση δεν σταματούν να διαδίδονται.
- Καλημέρα είπα και έκατσα στο παγκάκι.
- Καλημέρα μπέιμπ είπε ο Mark.
Εντόπισα τον Edward στη πόρτα της εισόδου να μιλάει με μια κοπέλα από τη πρώτη. Έχει κολλήσει υπερβολικά πάνω του και εκείνος γελάει με αυτά που του λέει. Την πλησιάζει λίγο ακόμα και το δεξί του χέρι κατευθύνεται πρός τους γλουτούς της.
- Vanessa είσαι καλά; ρώτησε η Emma και ακούμπησε το χέρι της στον ώμο μου.
- Είμαι μια χαρά Em, πάω μέσα, απάντησα γρήγορα και ξεκίνησα να περπατάω πρός την τάξη μου.
Δεν είναι πρώτη φορά που ο Edward κάνει κάτι τέτοιο μπροστά μου, με έχει απατήσει αρκετές φορές και ακόμα πιστεύω πως συνεχίζει να το κάνει. Δεν ξέρω γιατί δεν χωρίζω μαζί του, ίσως φταίει που δεν αντέχω τη μοναξιά.
Μπαίνω μέσα στη τάξη μου και παρατηρώ έναν τύπο να κάθεται στο τελευταίο θρανίο. Ο καινούριος θα είναι λογικά! Έκατσα στη θέση μου και έβαλα τα ακουστικά μου.

  [...]

Οι σχολικές ώρες πέρασαν αρκετά γρήγορα και προσπαθώ να αποφύγω τον Edward και τη παρέα του όλη μέρα. Δεν εχω καμία όρεξη να μιλήσω μαζί του, αυτή την φορά το παράκανε και είμαι σίγουρη πως δεν θα είναι η τελευταία. Περπατάω πρός την έξοδο του σχολείου με γρήγορο βηματισμό ωστέ να φύγω όσο πιο γρήγορα μπορώ! Μόλις βγαίνω έξω βλέπω την μητέρα μου να με περιμένει στο αμάξι, κατευθύνομαι πρός εκείνη αλλά ένιωσα ενα χέρι να με τραβάει πίσω. Ο Edward.
- Τι έχεις πάθει;
- Τίποτα!
- Vanessa πες μου γαμώτο.
- Δεν θελω να σου μιλήσω, άσε με!
Έχουμε αρχίσει να φωνάζουμε και όλο το σχολείο μας κοιτάζει. Το βλέμμα μου εστίασε στον καινούριο μαθητή. Καθόταν στηριγμένος στη κολώνα της εισόδου με σταυρωμένα χέρια. Ήταν αρκετά όμορφος! Καστανά ατιμέλητα μαλλιά, ψηλός και από ότι μπορώ να διακρίνω γυμνασμένο σώμα.
- VANESSA ΣΟΥ ΜΙΛΑΩ ΓΑΜΩΤΟ! 
- Edward απλά μείνε μακριά μου, είπα και τράβηξα το χέρι μου από το κρατημά του. Βαρέθηκα να παίζει μαζί μου συνεχώς!

Γειά σας, αύτη είναι η πρώτη ιστορία που αποφάσισα να ξεκινήσω. Είμαι ενθουσιασμένηη! Θα είναι ανατρεπτική!
Ελπίζω να σας αρέσει το πρώτο κεφάλαιο! Αν θέλετε να συνεχίσω πατήστε το αστεράκι..αυτά💁
-Marilena😘