Καλωσήρθες παράξενε°

Κεφάλαιο 2

- Vanessa έλα να φάμε! φώναξε η μαμά μου από τη κουζίνα. Σηκώθηκα βαριεστημένα από τη καρέκλα του γραφείου μου και κατευθύνθηκα αργά πρός την κουζίνα. Όλοι ήταν καθισμένοι στις θέσεις τους και με κοιτούσαν με ένα χαμογελαστό βλέμμα. Που στο καλό βρίσκουν κάθε μέρα αυτή τη καταραμένη διάθεση; Έκατσα στη καρέκλα δίπλα από τη μαμά μου και ξεκίνησα να τρώω το χοιρινό μου.
- Meredith, Vanessa πως ήταν το σχολείο σήμερα; ρώτησε ο μπαμπάς μου καθώς καταβρόχθιζε ένα κομμάτι χοιρινού.
Πρίν προλάβω καν να μιλήσω η αδερφή μου ξεκίνησε να λέει τα κουτσομπολιά του σχολείου. Αναστέναξα ενοχλημένη και έγειρα το κεφάλι μου πάνω στο χέρι μου.
- Αα! Επίσης ο Edward και η Vanessa χώρισαν είπε το καρφί η αδερφή μου και μου χαμογέλασε ειρωνικά. Απεχθάνομαι απίστευτα την καταραμένη αδερφή μου!
- Vanessa τι έγινε με τον Edward; ρώτησε νευρικά ο πατέρας μου.
- Τίποτα που να σας ενδιαφέρει! είπα φανερά εκνευρισμένη που μιλούν για τη προσωπική μου ζωή.
- Μικρή μίλα καλύτερα στους γονείς σου! Οφείλεις να μας σέβεσαι και να μας ευχαριστείς που σε μεγαλώνουμε! απάντησε ο πατέρας μου χτυπώντας το χέρι του πάνω στο ξύλινο τραπέζι.
Σηκώθηκα απότομα από τη θέση μου και μπήκα στο δωματιό μου, ξάπλωσα στο κρεβάτι μου και άρπαξα το κινητό μου από το κομοδίνο.
*8 αναπάντητες από Edward*
*1 αναπάντητη από Emma*
*3 μηνύματα από Edward*
Άνοιξα τα μηνύματα και διάβασα προσεχτικά το καθένα.

Από: Edward
Μωρό μου σε παρακαλώ σηκωσέ το!

Από: Edward
Μην με γράφεις Vanessa..

Από: Edward
Σηκωσέ το!

Σιγά μην στο σηκώσω κιόλας ηλίθιε! Άφησα το κινητό μου ενοχλημένη ξανά στο κομοδίνο μου και ξάπλωσα πιο αναπαυτικά στο κρεβάτι μου. Η πόρτα του δωματίου μου ανοίγει και το καταλαβαίνω από το χαρακτητιστικό τρίξιμο, γυρνάω το κεφάλι μου πρός τη πόρτα και βλέπω τη μαμά μου να με πλησιάζει, έκατσε κοντά στα πόδια μου και με κοίταγε με ένα απολογητικό βλέμμα.
- Ξέρεις ότι ο μπαμπάς σου ανησυχεί για εσένα, γι'αυτό άλλωστε σε ρωτάει κάποιες αδιάκριτες ερωτήσεις για τη ζωή σου, είπε η μαμά μου.
- Απλά μαμά είχα νεύρα..δεν τρέχει τίποτα! είπα και της χαμογέλασα.
- Θες να μου μιλήσεις για τον Edward;
- Δεν ξέρω, προτιμώ να κάτσω να σκεφτώ λίγο τι έχει συμβεί μεταξύ μας και ίσως να έρθω να σου μιλήσω.
- Ένταξει, κάτσε διάβασε! είπε και απομακρύνθηκε από το δωμάτιο μου.

[...]

Μετά από ένα τρίωρο διαβάσματος αποφάσισα να πάρω τηλέφωνο την Emma.
-Vanessa!
-Em θες να πάμε καμιά βόλτα;
- Ναι, φυσικά σε 20 θα περάσω να σε πάρω
- Φιλιά!
Άνοιξα τη ντουλάπα μου χωρίς να χάςω καθόλου χρόνο και άρπαξα ένα μωβ σκούρο μονόχρωμο πουλόβερ, το φόρεσα και έβαλα τις μαύρες αρβύλες μου. Έπιασα τα μαλλιά μου μια ψιλή απλή αλογοουρά και πήγα στο μπάνιο.
Άνοιξα το νεσεσέρ μου και πήρα από μέσα το eyeliner, μάσκαρα και ένα απλό μπεζ κραγιόν. Σχεδίασα μια απλή γραμμή με το eyeliner και πέρασα δύο στρώσεις μάσκαρα, έβαλα το κραγιόν μου και βγήκα κατευθείαν από τη τουαλέτα.
Έβαλα λίγο άρωμα, πήρα το μαύρο σακίδιο μου, τα κλειδιά μου και τα χρήματα μου από το πρωΐ και κάθισα στο σαλόνι. Χάζευα στο facebook ώσπου είδα ότι ο Edward έχει βγει με τη παρέα του και την ηλίθια κοπέλα από τη πρώτη οπού την λένε και Melanie. ΘΕΕ ΜΟΥ ΣΕ ΜΙΣΩ EDWARD!
Κοπάνησα με το πόδι μου το τραπεζάκι του σαλονιού και μετακινήθηκε ελαφρώς.
- Είσαι καλά; ρώτησε η αδέρφη μου καθώς έμπαινε στη κουζίνα.
- Είμαι πάρα πολύ καλά! είπα ειρωνικά και σήκωσα το κινητό μου από το καναπέ.
ΦΕΥΓΩ, δεν θα αργήσω φώναξα ώστε να ακούσουν οι γονείς μου και βγήκα εξω από το σπίτι. Για καλή μου τύχη, η Emma βρίσκεται στη γωνιά και έρχεται κατά πάνω μου.
- Ο Edward βγήκε με τη Melanie, είπε σαστισμένη καθώς προσπαθούσε να ξελαχανιάσει.
- Το ξέρω..είπα δειλά και κατέβηκα τα δύο σκαλάκια της εισόδου.
- ΤΙ; φώναξε λες και την πάτησε νταλίκα, πόσο διακριτικό αυτό το κορίτσι!
- Emma! είπα φωναχτά
- Τι; Είναι συνταραχτικά νέα! είπε προσπαθώντας να δικαιολογηθεί.
- Τσακωθήκαμε χτές στον σχολείο αφότου έφυγες εσύ με τον Mark.
- Γιατί;
- Η Melanie του την έπεφτε στην είσοδο και εκείνος απλά καθόταν μαζί της και φλέρταρε.
- Τι ηλίθιος!
Αναστέναξα και σήκωςα τους ώμους μου κοιτάζοντας την φίλη μου.
Μετά από δέκα λεπτά ασταμάτητου γέλιου φτάσαμε στα Starbucks, όλα τα παιδιά του σχολείου ήταν εκεί και για κακή μου τύχη σε ένα τραπέζι στο βάθος καθόταν ο Edward με την Melanie.
ΓΑΜΩΤΟ.
- Emma είναι εδώ ο Edward με αυτή!
- Που; ρώτησε πανικόβλητη η φίλη μου.
- Στο βάθος!
Κοίταξε διακριτικά το τραπέζι τους και ο αγκώνας της προσγειώθηκε στο αριστερό μου πλευρό.
- Μας είδαν! μου είπε.
- Τι εννοείς μας είδαν; ρώτησα πανικοβλημένη.
- Ο Edward έρχεται πρός τα εδώ, μην μιλήσεις.
Πιάνω την φίλη μου από το χέρι και προσπαθώ να την τραβήξω ωστέ να πάμε στο τραπέζι λίγο πιο κάτω όμως μάταια διότι το χέρι του Edward τραβάει το χέρι μου πρός το μέρος του και εκεί είναι που μου κόβεται η ανάσα, γύρισα πρός το μέρος του και απελευθέρωσα το χέρι μου από το κρατημά του.
- Τι θες;
- Μπορείς να μου πεις γιατί συμπεριφέρεσαι έτσι;
- Edward μείνε μακριά μου, σε παρακαλώ!
Με έσπρωξε με δύναμη πρός την έξοδο με αποτέλεσμα να βγω έξω από το μαγαζί. Βγήκε εξω και με κόλλησε στο τοιχό.
- Άσε με να σου εξηγήσω!
- Θέλω να χωρίσουμε.
- Τι είπες;
- Θέλω να χωρίσουμε Edward.
- Δεν γίνεται να χωρίσουμε μωρό μου, είμαστε μαζί από τη τρίτη γυμνασίου! Δεν θα αντέξουμε μακριά ο ένας από τον άλλο! είπε και πέρασε τα δαχτυλά του στον αυχένα μου.
- Άσε με να φύγω!
- Σ'αγαπάω γαμώτο, είπε και το βλέμμα του εστίασε στο έδαφος. Πρώτη φορά μου λέει ότι μ'αγαπάει! Τι θα κάνω;

Heyy, ελπίζω να είστε όλες καλά!
Τι λέτε θα συγχωρέσει η Vanessa τον Edward;
Θα χωρίσουν;
Κανείς δεν ξέρει!✌️
ΣΧΟΟΛΙΑΣΤΕ ΚΑΙ ΑΝ ΣΑΣ ΑΡΕΣΕ ΠΑΤΗΣΤΕ VOTE🙊
- Marilena🙌💗