SEVGİLİM ALZHEİMER HASTASI

Bölüm 7

Sabah ömerin bağırmasıyla yatakdan kalkmam bir oldu. Hızlı adımlarla salona yürüdüm. Ömere baktığımda bir hasar yoktu ta ki parmağının kanadığını görünceye kadar. Yanına gittiğimde elini tutmaya çalıştım. Ama hızlıca çekmişti. Tek kaşımı kaldırıp ömere baktım. Anlamsızca ona bakıyodum. O da bana.

"Evimde ne işiniz var siz kimsiniz." Gözlerim dolmaya başlamıştı. Acaba dün ki gibi şaka mı yapıyodu. Lütfen gülmeye başlaşın ve şaka olduğunu söylesin. Gözlerimi kırpışırıp suratına dikkatlice baktım ama ciddi duruyodu. Derin bir nefes aldım. "Benim. Dilay. Sevgilin" Bunları vurarak söylemiştim. Ama ömer beni tanımamakla ısrar ediyodu . "Bakın sizi tanımıyorum ve benim bir sevgilim yok." Sinirlenmemem gerekiyodu ama çoktan sinirlenmeye başlamıştım. " Ömer... Benim ben dilay!" Gözlerimden yaşların akmasını engelemiyodum. Sanki birisi kalbime bıçak sokmuş gibi. Nefes almakta zorlanıyodum. Ömere baktığımda beni kolumdan sürüklüyodu. Direnmeye çalışıyodum. Dış kapıyı açtı. "Ne yapıyosun ?" Ömer beni tanımıyodu kalbim cidden bu duruma dayanamaz beni hatırla lütfen. "Hanımefendi kimsiniz bilmiyorum ve işe geç kalıcam." Suratıma kapıyı çarptı. Dışarda kalmıştım. Yerden kalkıp zile bastım ama açmıyodu. Kapıyı yumruklamaya başlamıştım. "Ömer! Be...ben dilay." Sürekli aynı şeyleri söyleyip duruyodum bağırarak. Yavaşça yere çöktüm. Ben onun biricik aşkı dilayını nasıl unuturdu. Hastalığı bu kadar ilerlemiş olamaz olmamalıydı. Kafamı iki yana salladım. Bu hastalık neden illet onuda benide yoruyodu. Özellikle sevdiklerini. Onları hatırlayamaması bizi cidden üzüyodu. Ben onu seviyorum. Ama doktorun dediği gibi yapamazdım onu bir hastaneye yatırmak istemiyorum. Onsuz bir hayat düşünemiyorum kaldıramam.

Merdivenlerdeki ayak seslerini duyunca gözlerimi oraya çevirdim. Cem gelmişti, ama ayağa bile kalkmakta zorlanıyodum. "Di...dilay iyimisin." İyimisin ne kadar güzel bir soru şuan hayır çok kötüyüm sevdiğinin seni hatırlamaması nasıl iyi birşey mi ki. gÖzlerimi ceme çevirip kafamı iki yana salladım. Elini bana uzatmıştı bende elini tuttum beni yerden kaldırdı. Cem kapı ziline bastıkdan sonra bekledik. Kapı açılınca karşımda takım elbisesini giymiş ömer duruyodu. İlk ceme sonra bana baktı. Gözleri benimle gözlerimle buluşunca kaşlarını çattı. "Dil...ay iyimisin hayatım sen noldu sana." Kahkaha atmıştım. Ciddenmi sonunda ben dayanamıyorum buna. "İyi değilim lanet olsun." Ömer bana doğru yaklaşmıştı. Geriye doğru bir adım attım. Yoksa bu sinirle ömere hiç iyi davranamazdım. Kafamı yanımda duran ceme çevirdim. "Cem sen ömeride al işe gidin ben bir saate gelirim." Bana bakıp burukça bir tebessüm ederek kafasını salladı. Ömerin yanından hızlıca geçiyodum ki kolumu tuttu. "Öpücüğümü almadan işe gitmem." Hızlıca yanağımdan öpüp çıkmıştı. Arkalarından kapıyı kapattım. Yatak odasına hızlıca girdim. Çekmecedeki ömer ile ikimizin olan fotoğrafaları alıp yatağın üstüne oturdum. Elime ömerle ikimizin kartou savaşı yaptığımız fotoğrafı aldım. Güzel bir gündü paha biçilemez. Hava o kadar soğukken onun bana bir bakışı bile içimi ısındara biliyodu. Onun sayesinde aşkı ta iliklerime kadar hissedebiliyodum. Elimin tersiyle gözyaşımı sildim. Yatakdaki fotoğraflarımı alıp odadaki boş duvara kalp şeklinde yapıştırmaya başladım. Belki fotoğraflara baktığında beni hatırlatırdı iş yerine koymam lazımdı. Beni unutmaması için elimden ne geliyosa yapmak zorundayım. Duvara baktığımda güzel duruyodu. Öbür kalna resimleride çerçevenin içine koyup salonun boş yerlerine koydum. Ve bir tane resmimizide salonun kapağına yapıştırdım. Yerdeki cam kırıklarını temizledim. DUvarda ki saate bakınca yarım saat geçmişti. Odaya girip aynanın karşısında kendime baktım. Kısacası yaşlı gibi duruyodum. Odadaki banyoya girip hızlı bir duş aldım. Duştan çıktıktan sonra saçımı taradım ve kuruttum. Banyodan çıkıp odaya girdim. Dolabı açıp üzerime elbisemi geçirdim. İdealdi daha doğrusu şuan boyu bile umrumda değildi. Aynanın karşısına geçip makyajımıda yapıtıkdan sonra tamamdım. Çantamı alıp evden çıktım. Kaldırımdaki öein arabasının kilidini açıp arabaya bindim ve şirkete doğru sürmeye başladım.