Trust <3 (SherNick Fanfiction)

Introduction

Ako nga pala si Lyka Dareen Garcia. Isa na akong 3rd year high school student ngayon.

I'm 15 years old.

Si Mark Julian Santos naman ang lalaking mahal na mahal ko. Magkababata kami.

Paano?

Magkaibigan ang mommy niya at mommy ko.

7 years ago. . . . . .

Naglalaro ako sa loob ng bahay nang biglang may dumating na bisita.

Mommy: Lyka, you keep all your toys na. May bisita tayo.

Me: But mom. . . .

Unknown person: Hi Camille! Long time no see na best friend!

Bati niya kay mommy. They hugged each other.

Okay. Best friend siya ng mom pero sino yung batang kasama niya na ang tahimik-tahimik.

Mom's best friend: Eto nga pala si Mark, anak ko.

Mommy: Hi Mark! How old are you?

Hindi sumagot at parang nahihiya.

Mommy: Mahiyain pala ang anak mo Ellah.

Tita Ellah: Hindi siya mahiyain.

Mommy: Bakit hindi siya sumasagot?

Tita Ellah: Kasi, eto yun best. . . .

Mommy: Maupo na muna tayo.

Pag-upo nila, nagsimula ng magkwento si tita. Nakinig naman ako. Palagi kasi akong curious eh. At kapag curious ako, gusto kong masagot ang tanong na nasa isipan ko.

Tita Ellah: Remember Jake?

Mommy: Yes, si Jake. Bakit?

Tita Ellah: The true story kasi best ay bago naging kami, may asawa siya noon. Pinatay niya ang kanyang asawa who is the real mother of Mark. When his mother died, niligawan ako ni Jake at sinagot ko siya kahit wala naman talaga akong nararamdaman para sa kanya. I just want to be the mother of Mark kasi naaawa ako sa kanya. Si Mark ang nakakita sa pangyayaring iyon and when he was ready to say the truth, hindi na siya nagdalawang isip na isumbong ang daddy niya. He really can't believe that his dad did that. Since that day, hindi na siya nakakatulog ng maayos. Hindi na rin siya kumakain ng maayos at hindi na siya nakikipag-usap sa ibang tao. Hanggang ngayon, nakakulong pa rin si Jake.

Mommy: I'm sorry to hear that. Nakakaawa naman ang anak mo. Pero bakit yun ginawa ni Jake sa asawa niya?

Tita Ellah: Sabi ni Mark sa akin, lagi raw nag-aaway ang mom at dad niya. Wala raw kasing tiwala si Jake sa asawa niyang si Grace eh. Baka nagtataka ka kung bakit ako kinausap ni Mark. Ako lang kasi talaga ang kinakausap niya.

Mommy: Grace? Magkapangalan pala sila ng nawawala kong kapatid. Hindi kaya, kapatid ko si Grace?

Tita Ellah: Naku! Wag naman sana best.

Mommy: I hope she's not my sister.

Napatulo ang luha ni mommy.

Tita Ellah: Stop crying Camille. Sige ka, baka pumangit ka niyan. Ang ganda mo pa naman.

Biglang napatawa si mommy.

Mommy: Ano ka ba? Para tayong mga bata.

Tita Ellah: Hindi. Pinapatawa lang kita. Best, may hihingiin sana akong pabor.

Mommy: Ano yun?

Tita Ellah: Please help me. Hindi nga ako ang tunay na ina ni Mark but he's still my son. Gusto kong ibalik ang sigla niya. Gusto kong bumalik siya sa dati niyang asal. Hindi na kasi siya nakakapag-aral ng mabuti dahil nahihirapan siya sa pakikipag-usap sa ibang tao. Please best, help me.

Mommy: How can I help you?

Biglang tumingin sa akin si tita.

Tita Ellah: Through your dauhter. Gusto kong maging magkalaro sila. Sigurado akong makakatulong to sa kanya.

Mommy: That's a good idea Ellah. Pwede mong patirahin dito si Mark kung gusto mo para naman umaga at gabi magkasama ang mga bata. They will be good friends. Wag kang mag-aalala best. Hindi ko siya papabayaan.

Tita Ellah: Naku, thank you very much talaga best. Marami kasi akong aasikasuhin sa office ko. Alam mo naman, ako lang ang nagsusuporta kay Mark kaya dapat kong pagbutihan ang pagtatrabaho.

Mommy: No problem. Ikaw pa, best friend kita eh. Oh best, hindi ko pa pala nakita si Jake sa personal. When can I meet him?

Tita Ellah: When forever ends. Joke lang best. Ewan ko. Pero wag ka ng umasang magkikita kayo ng boyfriend ko. Baka forever na yun sa kulungan.

Mommy: Hahaha! Palabiro ka pa rin best.

Tita Ellah: Hehehe. Sige, alis na ako. Baka hinahanap na ako ng boss ko.

Mommy: Ah okay. Sayang naman. Gusto ko pa kasing makipagkwentuhan sayo.

Tita Ellah: Next time nalang best if I'm not busy.

Mark, magpakabait ka anak ah.

Niyakap siya ni Mark.

Mark: No mommy! Don't leave me here! I hate them! I hate people!

Tita Ellah: I really have to go honey.

She kissed him.

"I love you anak."

End of the flashback. . . . . .

As you can see, ako ang naging dahilan kung bakit bumalik ang dating Mark. Ginawa ko lahat ng makakaya ko kahit masungit siya. Ako ang sumusubo sa kanya. Oh di ba ang sweet?

I treated him as a brother kasi nga, wala akong kapatid.

After 8 years of doing the same things over and over again, bumalik na ang dating Mark.

Dun ko nalaman ang totoo niyang ugali.

Mabait, friendly, palangiti, mapagbigay, kontento, may respeto, matulungin, makulit at marami pang iba.

Hindi ako nagtataka kung bakit nahulog ang loob ko sa kanya habang tumatagal.

When we reached high school, inamin na namin sa isa't isa ang tungkol sa mga nararamdaman namin.

We felt the same thing, which is "LOVE".

Sabi ng mommy ko, pwede na raw akong magboyfriend when I reach the age of 15.

Kaya ngayon, kami na ni Mark ko.

May additional information pa tungkol sa buhay ko para maintindihan niyo ng mabuti.

Bago pa tayo dumating sa real point ng story, gusto ko munang sabihin yung details para maging ramdam na ramdam niyo yung story.