3

15 5 0
                                    

Chapter 3

Bella

After Mark had sick, hindi nagbago ang pagtrato namin sa isa't isa. Yes were couple but we dont act like one. The only thing i like in this relationship is we do not cheat, maganda narin siguro tong relasyon na to, kesa sa iba na they show their love from each other, pero kapag nakatalikod ang isa patagong nanglalandi ng iba, and so far, i never heard mark cheating me nor saw.

                                               

i check my things once again.

 Noong sinabi ni monique ang pagkakatamad ko sa trabaho, she's over reacting. To be a president of one of the international school ay wala nang hihigit pa, i like how i manage my school. May pagkakataon nga lang talaga na nakakatamad pumasok.

  

Naabutan ko si monique pagkababa ko at tinapunan ako ng nagiimbestigang tingin "Oh, papasok ka? himala!" napataas ang kaliwang kilay ko, habang pinadaan ito ng tingin mula paa hanggang ulo.

          

"your not yet dressed, hindi ka rin papasok? himala!" i mimicked her tone

       

"May gagawin kasi akong importante" saad nito sa boses ng parang hindi alam kung anong sasabihin, i crossed my arms and examine her expression.   

"thats new, akala ko ba mas importante and trabaho"

and all of the sudden, she blushed like a tomato, like she's reminiscing something or someone?

"ngayon lang naman, i just need to do something" naningkit ang mata ko sa naging sagot nito, hindi ko naman ito panghihinalaan, but i got curious nang mamula ang pisngi nito.                     

                                                            

"Something or someone?" pagiimbestiga ko pa rito, Nanlalaking mata ako nitong tiningnann

"H-hindi ah! anong someone someone ka jan, ni manliligaw nga wala ako boyfriend pa kaya, ayus ayusin mo ang tanong mo hindi pa ako magaasawa, Tama hindi pa ako magaasawa kaya bahala syang maghintay, anong akala niya makukuha nya ako sa pakindat kidat niya pwes manigas siya." tinignan ako nito "Salamat bella, natawid mo ko sa tamang andas, tama ka mas importante ang trabaho kesa sa lovelife lovelife na yan" saka sya nito tinalikuran.

    

kamot kamot ako sa kilay tinignan ang papalayong monique "anyare dun?" baling ko kay amarie na nagpipigil nang ngiti 

                                                                                                                                                           

"pumapagibig na ang ate natin!" napasimangot ako at nagisip, Matanda na ang kanilang ate sa grupo kaya naman ay nagaalala ang magulang nito namahalain ang trabaho kesa sa magmahal ng lalaking makakasama habambuhay, at sa maraming pagkakataon ay laging gumagawa ang magulang nito ng paraan para hindi matuloy ito, kagaya na lamang ng laging pakiusap ng mga magulang nito na makipagblind date, pagpapakilala sa mga binatang anak ng kaibigan ng magulang at maaring may bago na nanaman itong nirereto kay monique.

           

inipit ko ang ilang hibla ng buhok sa tenga ko, "aalis na ako, nasaan si kendi?"

  

"naku isa din yun, malandi. anong meron ngayong buwan at uso ang pagibig?" naiiling na lang ako at dumiretso na sa double doors, paalis.

     

Nang makarating ako sa eskwelahan ko ay hindi ko parin maiwasan ang mamangha sa kagandahan nito kahit na ako naman ang nagmamayari.

   

Ang dalawang malaking gate na nagsisilbing entrance ay sumisigaw sa karangyaan at kapangyarihan ng eskwelahan, kapansin pansin na gawa ang gate sa ginto, lalo na ang nakaukit ditong mga salita. 'Austin international academy' , Dumaan muna ang kanyang sasakyan sa hele-helerang naggagandahang bulaklak na nanggaling pa sa ibat ibang parte ng mundo bago makarating sa mismong pintuan papasok sa akademya.

    

Unang pasok pa lamang dito ay mapagkakamalan mo itong mansyon, masrap pagmasdan ang sisikitabang chandelier sa gitna ng hall, ang mga mwebles ay nakakatakot hawakan sapagkat unang tingin pa lamang dito'y masabi mo ng isa itong mamahaling gamit, mayroon ding mga sikat na painting sa pader nito habang abala ang ibat ibang lahi ng mga estudyante sa kanikanilang pagaara, at masasabi kong lahat ng mga estudyante dito ay may kanyakanyang may ipagmamalaki. Pili at mano mano naming hinihimay ang bawat estudyanteng nakakapasok lamang sa eskwelahan ko.

   

May iba ding bumabati sa akin "Good Morning Ms. Austin" at ginagantihan ko naman ito ng tango at ngiti

   

Naghahabol ng hiningang lumapit ang aking all around secretary na si melanie "Ms. President mabuti naman po at dumating na kayo" 

  

"Oh, Bakit?" walang gana nyang tanong dito habang patuloy na naglalakad patungong opisina, kamot kamot ito sa leeg na tiningnan sya

"naaalala nyo maam yung transferee natin, na inutos mong itour ko sa buong eskwelahan?"

  

"yes, why anong nangyari" naguguluhan ko itong tiningnan.

  

"Ano kasi maam, pipi po yata yung bago mong  studyante, ni hindi ko nga narinig ang boses sa buong duration ng paglilibot namin sa buong eskwelahan, maam bakit naman ako ang inassign mo dyan?,  marami akong alam na lengwahe, pero hindi pumasok sa isipan kong magaral ng sign language" nanlulumo nitong pahayag sa akin

napataas ang kilay ko't napanguno't noo "pipi? bakit hindi ko nakita sa records ng bata na pipi ito, hindi ba't sinabihan kitang kilatisin mo ang bawat estudyanteng gustong magaral  dito?, i dont accept a special child inside my school"

"ah eh, maam hindi naman special child, pipi lang po, hindi nakakapagsalita"

"i dont care kung pipi lang yan, as long as hindi ito normal special child parin  ang tawag dyan. Melanie, make a way para mapatalsik ang batang yan sa eskwelahan ko"


Bella AustinTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon