KUŞKUSUZ SEN

✴10 - ÇARESİZCE

Jessie J - Masterpiece

10 - ÇARESİZCE

Rana KAYGI

Eve girer girmez sinirle kapıyı çarptığımda Ablamı uyandırmış olduğumu fark ettim.

Gözlerini kırpıştırarak bana baktı. " Rana neler oluyor " uykulu sesiyle.

" Bişey yok " diyerek hızlıca ayakkabılarımı çıkarıp ayakkabılığa fırlattım. Hızlıca odama girip kapıyı kilitledim.

O kadar çok sinirlenmiştim ki. Şuan kimseyle konuşmak istemiyordum. Bu kadar güçsüz olamam ben olamam. Ben hayatımın en zor günlerini geçirdim. Güçsüz olamam.

Hayatımın en iğrenç noktasındayım belkide şuan. O kadar çok kendime kızıyorum ki bu kadar saf ve güçsüz olduğum için. Ben yeterince acı yaşadım bundan sonrasını artık ben tamamlayacağım. Bundan sonraki acı acım olmayacak. Sadece umudum olacak.

Üstümdekileri bir çırpıda çıkarıp dolabımın içine fırlattım. Hemen banyoya gidip kendimi duşa attım.

Sıcak suyun tenime çarpmasıyla ürperdim. Vücudumdan yakan sular hafifçe ürpermemi yok etmişti.

Kafam iyice karışmıştı artık. Ne düşünüceğimi ne yapıcağımı bilmiyordum. Kalbimdeki acı her gün daha çok büyüyordu. Her saniye her saat ileriye doğru gittiğinde daha çok özlüyordum onları.

Keşke Annem olsaydı yanımda. Ne yapmam gerektiğini söylerdi. Sarılırdı , öperdi , koklardı. İçimi rahatlatırdı. Belki ablamla konuşup rahatlayabilirdim ama içimdeki ses şuan ablamla konuşmamam gerektiğini söylüyordu.

Artık vücudum sıcak suyun etkisi altına girmeye başladığında duştan çıkıp havluma sarıldım.

Hızlıca iç çamaşırlarımı üzerime geçirdim. Pijamalarımada giyip kendimi yatağa attım. Kendimi yatağa atmamla salondan ablamın çığlık sesini duyuşumla yataktan fırladım.

Ablamın bedenini yerde görmemle donup kalmıştım. Elimi ağzıma götürüp şaşkınlığımı ve üzüntümü gizlemeye çalıştım. Lanet olsun ablamın kafası kanıyordu. Gözlerimi ablamdan ayırıp bunu yapanın Eren olduğunu görünce biraz daha ürperdim. Lanet olsun.

Sinirle bağırmaya başlamıştım.
" Naptın ablama " diye ablamın yanına gideceğim sırada kolumdan sertçe tutup beni kendine çevirdi.

" Daha yeni başlıyoruz güzelim " dedi gözlerimin içine bakarak.

" Bırak kolumu " diye bağırarak ondan kurtulmaya çalıştım ama benden çok güçlüydü. Elleri koluma gömülmüştü adeta. Çok sıkı sıkıyordu.

Beni iki kolumdan tutup sürüklemeye başladı.

Tekrar " Bırak beni lan " diye bağırdım. Defalarca bağırdım ama beni hiç duymadı.

Lanet olsun çok güçlüydü. İlk defa bu kadar güçlü biriyle karşılaşıyordum.

Ablama napmıştı. Lanet olsun. Eğer ona bir şey olursa yaşayamam ben. Bende onunla birlikte ölürdüm. O benim hayattaki tek tutanağım. Herşeyim. O annem gibi o annem gibi... Şuan da hayatımda yaşamadığım şeyleri yaşıyordum. Herşey sakinken ben üzüntümü kendimle paylaşırken psikopatın biri çıkmış karşıma hayatımın sakinliğine bomba koymuştu. Eğer Buse böyle bir şey yapmasaydı bu okula gitmek zorunda kalmıcaktık.

Evimin yerini bilmesi normal zaten. Gülleri gönderen Eren. Bunu biliyorum. Üstelik yüzüne milk shake fırlatmıştım. Şimdi eğer ablama böyle bir şey yaptıysa bana kim bilir neler yapıcak. Ondam korkmak istemiyorum. Kimseden korkmak istemiyorum. Güçsüz olmak istemiyorum. Ama lanet olsunki öyleyim.