Merhaba adım Flora 18 yaşındayım bugün bir ilişkimin sonlandığı gün oldukça mutsuz hissediyorum ben onu severken o nasıl başkalarının olabilmişti anlayamıyorum ağlamadım o kaybetti diyebildim sadece neyse ki umutlarımla ayakta durabilen biriyim yine öyle yapıcaktım plan buydu. Günlerce erken yatıp geç kalktım ne kadar az yaşarsam acıdan da uzaklaşıyormuşum gibi geliyordu ta ki bir gece yine bir şeyler yazıyorken eski sayfalara bakana kadar ne kadar saf sevdiğim yazıyordu adeta her satırında bi fotoğraf gördüm yaprakların arasında saçlarımdan öpüyordu çok sinirlendim başkalarına dokunmuş bir dudağı nasıl bana deydirebilir diye yarın ilk iş saçımı kestirmek dedim kendi kendime öyle de oldu bu sefer erken kalktım kendimden eminim duş alıp kahvaltı yaptıktan hemen sonra saçlarımı kestirmeye gittim saçlarım yerlere döküldükçe daha güçlü hissettim yapmam gerekeni yapıyordum ve daha fazlasını da yapıcaktım onu bana hatırlatan ne varsa her şeyi kesip atıcaktım eve dönerken söylenen "delikanlı, yakışıklı" gibi laflar bile umrumda değildi ve eve geldiğimde o güzel haberi aldım işte taşınıyoruz baksana onu hatırlatan ili bile kesip attım uzun zaman sonra ilk defa içten gülmenin keyfini çıkarttım odama geçerken satır satır ondan bahsettiğim defterlerin hepsini yaktım attım daha özgürdüm sanki ve yeni şehire taşınmanın heyecanını hissetmeye başladım orada beni nelerin beklediğini hayal ederken uykuya dalmışım.
