we fall in love with who we scared Of

ch 10

#ايمى#

هايدى:" نسيتى تقولى ايه يا ايمى."

انا:"نسيت اقولكو على حلم انا حلمته."

هانيا و هايدى فى صوت واحد:"انا بردو حلمت حلم غريب. "

انا:"حلمت ان احنا كنا فى جنينة ايه ده .!!!."

هايدى:"فى ايه يا ايمى."

انا:"الجنينة الى كنا فيها هى نفس الجنينة الى حلمت بيها."

هانيا:" طب كاملى الحلم."

انا:"و كان عمرو نايم على رجلى و هانيا بتتنتت فوق ماركو و هايدى كانت بتبوس سام."

هانيا و هايدى بصو لبعض باستغراب

هانيا و هايدى فى صوت واحد:" ده نفس الى انا حلمته."

هايدى:"ازاى نحلم بنفس الحلم ديه حاجة غريبة اوى و يا بنات صحيح نسيت اقولكو انا صحيت الساعة تلاتة و لقتنا نايميين زى ما نكون لسه رجعين من بره و شعرنا كان متسرح و هدمنه متغيرة."

هانيا:"فعلا حاجة غريبة اوى."

انا:"بنات احنا لازم نشوف الموضوع ده وراه ايه."

لسه هنكنل كلمنا لقينا خبط و تكسير و زى ما يكون حد بيزعق و بيتكلم كلام مش فاهمينه جرينا بسرعة على تحت ملقيناش حاجة حاولنا ندور او نبص حولينا ملقيناش حاجة

هانيا:"انتو سمعتو الى انا سمعتو."

انا:"اه بس الغريبة اننا مش شايفين اى حاجة هنا مع ان الصوت كان جاى من هنا."

هايدى:"خلاص يا بنات يلا بينا نطلع على فوق."

و احنا طلعين

هانيا:"بنات هو ده الطريق الى احنا نزلنا منه؟."

هايدى:" مش عارفة بس الطريق ده يخوف تعالو نرجع ندور على اى حد يرجعنا تانى الاوضة."

حولنا نرجع بس الطرق كلها اتغيرت زى ما نكون فى متاهة و مكناش عرفين نعمل ايه فا قعدنا على الارض و احنا مش عارفين نعمل حاجة و احنا قعدين حاسينا بحاجةحولينا منعرفش ايه ده بس كل الى انا اعرفو انى خايفة جدا و قعد اقرا قران كتير فى سري

هايدى:"احنا لازم نمشى من المكان ده دلوقتو انا مبقتش فاهمة حاجة."

هانيا:"طب ما تيجو نخش اى اوضة من الاوض ديه لحد لما نوصل للاوضة بتعتنا."

فضلنا ماشين فى طرقه طويله اوى و فيها ابواب من النحيتين منها ابواب مفتوحة كل لما نعدى من جمبها نلقيها اترزعت جامد اوى و النور عمال يتحرك و مش مظبوط و كل لما نمشى فى حتة مره نلقيها حر و مره تانيه تلج كنا ماشين جمب بعض و احنا خايفين اوى و مكناش نستجرا نبص ورانا ولو لثانية و كان فى أبواب لما نيجى نفتحها
مش بترده تفتح بدانا نسرع فى المشى لقننا خلاص اعصبنا بدات تسيب و كان فى خربشة على الحيط بدانا نجرى لحد لما فى اخر الطرقه لقينا حاجة غريبة اوى اوى وقفنا احنا التلاتة متنحين فيه لقينا باب كبير اوى عمرنا ما شوفنا زيو قبل كده و لا شفنا نقش زي ده فى اى مكان روحنا و كان عليه كلمات غريبة زى ما تكون طلاسم طول الباب لوحده كان خمسة متر مين الى طوله هيبقة كده و الغريبه ان الباب زى ما يكون بيخرج دم من بين الخشب بتاعو احنا كنا نويين نلف و نرجع بس الى حصل خلانا اتجمدنا مكنا و مقدرناش حتى نخطى خطوة ورا سمعنا صرخة واحدة كبيرة زى ما تكون بتتعزب ابشع صوت ممكن تسمعو فى حياتك و الغريبة ان الصريخ قلب بضحك و بدانا بعد كده نسمع اصوات تانية بتصرخ اطفال و كبار زى ما يكونو بيتعذبو و هى الى بتعذبهم لان ضحكتها لسة بتتحكها احنا فضلنا واقفين على الحال ده و مش قدرين نتكلم و وشنا بقى شاحب جدا من كتر الخوف

بدانا نفوق شويه شويه بس حاسينا ان زى ما يكون فى حاجة بتشدنا للباب ده و زى ما يكون كان بيتفتح لحد لما ............

_____________________________________________________________________________________________________________

Enjoy

Vote and comment