Sonunda kaybolmuşlardı,
Aynı uçurumun ucunda, soğuktan kızarmış burun uçlarına hissizlik katan beyaz tozları vardı,
Birbirlerinin ellerini sıkıca tutuyorlardı,
Küçük arabanın izin verdiği kadar yakınlaştılar.
Kokainin bittiği, boş bir sigara paketini camdan fırlattıkları zamanda,
Dönen direksiyonun farkında değillerdi.
Göz kapakları ağırlaşmıştı,
Araba sağa kayıyordu, sarışın sevgilisinin uzamış saçlarını okşadı.
Ona deli gibi aşık olduğunu hatırlıyordu,
Uyuşmamışlardı,
Henüz değildi,
Unutmuşlardı.
Luke sevgilisinin kucağına tırmandı, genç sarışının tebessümündeki kırgınlık yüz mimiklerinin haftalardır aynı kalma alışkanlığındandı,
Odaklanıyordu, dudaklarını kıvırıyor ama gülümsemiyordu.
Michael'ın başını geri attı, dudaklarını soğuk tene bastırdı.
Dudakları titriyordu,
Ama soğuktan değildi.
Michael gözlerini kapattı,
Sevgilisinin sorumluluğu onu nasıl bu kadar olgunlaştırmıştı bilmiyordu.
Luke dilini Michael'ın kulak memesine sürttü.
Dudaklarının arasında biriktirdiği sıcak nefesi kulağına üfledi.
Sert içkinin değiştirmediği yumuşak nefesi,
Sesli bir iç çekmesine neden oldu.
Sarışın çocuk bir anda unuttuğu yıpranmış kağıt parçasını hatırladı.
Cebinde bekleyen,
Söylenmeyi bekleyen şarkı sözlerini bedeninin sevgilisine sürterek zorlukla kotunun cebinden çıkardı.
''Kazanacağız.'' Sevgilisinin kısa parmaklarını tutup kağıdı avucuna bıraktı.
Parlak mavi gözleri beş yaşında bir çocuk gibi parlıyordu,
Sürekli kazanacaklarını söylüyordu.
Hayatla böylesine bir rekabet içinde olmak yorucu olsa da,
Umursamadılar.
Sonunda sararmış yüzü beyaz bir neşe kapladı,
Elmacık kemikleri göz torbalarına ulaştı.
Elini Michael'ın kirli sakallarında gezdirdi,
Çenesini tutup dudaklarını birleştirdi.
Sarışın pembe dudaklarını kalın alt dudağa bastırdı,
Birbirlerine sanki mümkünmüş gibi daha çok yaklaştılar,
Isınan vücut ısıları birbirlerinin üstündeki teni yakarken uyuşturucu kaynaklı olduğuna inandıkları arabanın belli belirsiz hareketinin yok olduğunu hissettiler.
Luke geri savrulacakken Michael onu tuttu.
Araba ağaca yaslanmıştı, farkında değillerdi. Luke başını ön cama uzatıp kıkırdadı.
"Söylemiştim." Neşesini konuşturur gibi mırıldandı.
"Neyi?" Michael kaşlarını merakla çatarken hafifçe tebessüm etti.
"Burada sadece iki yön vardı Michael." Michael sevgilisinin şakaklarına yapışmış saçlarını geriye tarıyarak okşadı ve dikkatle dinlemeye devam etti.
"Şanslıyız ki, kazananların yanındayız." Michael'ın kısa parmaklı elini avucuna alıp boğumlarını gözlerini kapatarak öptü.
"Şanslıyız ki, başarılı olacak hayatımızın devamında evlat edindiğimiz kızlarımız bize bakarken son bulacağız." Michael'ın tebessümü Luke'un yüzünü bulduğunda birbirlerine sarıldılar.
Başlarını birbirinin omuzlarında dinlendirdiler.
Nefes alış verişlerini ve hızlanan kalp atışları içinde bulundukları anı unutulmaz bir hâle getirirken,
Bir süre sonra Michael Luke'un nefesinin düzene girip beraberinde küçük hırıltılar çıkardığını fark etti.
Sevgilisini kucaklayıp arka koltuğa yatırdı, bagajdan bir battaniye çıkarıp üstüne örttü.
Kurumuş dudaklarını nemli dudakları ile ıslatıp ön koltuğa geri döndü.
Arabayı sürmedi, sahip olacakları güzel geleceği tehlikeye atmak istemedi.
Ön koltuğa oturup anahtarı çıkardı ve arabanın hareket etme şansını elinden alıp sevgilisini son kez kontrol etti.
Onun uykusu bulunmuş huzurdu, gecelerdir uyku adını verdiği düşünme seansları ile bitkin bedenini daha da çok yormuştu.
Şimdi uyuyordu, ama hava yinede soğuktu. Ve Michael Luke'un uyuyor olduğu için daha çok üşüyeceğini düşündü.
Yattığı koltuğu yatırdı, yanına yatıp battaniyenin üstünden sevgilisini sıkıca sardı.
Nefesi kulağını ısıtırken,
Luke'un huzurunu paylaştı.
Gözlerini kapatıp, derin bir uykuya daldı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Idiot//Muke
Fanfiction''Nasıl tanıştınız?'' '' O bana görünmeye başladı ve-..'' ''Sana görünmeye mi başladı?'' Michael'ın yüzündeki kırılganlık büyürken gözlerini adamın gözlerine çevirdi. ''O gerçek değildi.'' תizofreni ve gerçeğin ötesinde olaylar içerir.×
