İnanamıyorum. Sabah yan komşum Sean'ın da bir kurtadam olduğunu öğrendim ve daha kötüsüde babasına-üvey- saldırıyordu. Beni görmesinler diye devamını izlemeden hemen eve geri döndüm. Neyseki eve döndüğümde herkes uyuyoduda kimseye açıklama yapmak zorunda kalmadım. Şimdi okula gidiyorum sanırım bugünde bir ormandaki eve gitsem ve o çocuğu bulsam fena olmaz. En azından şimdilik çevremizde ki kurtadam veya kurt kadınları öğrenip onlardan kim tarafından bu hale getirildiklerini ve nasıl kurtulunabileceğini falan öğrenebiliriz. Şimdilik Emma'ya hiç bir şey anlatmıycam. Bir şeyler öğrenmeliyim. Onu boş yere ümitlendirmek istemiyorum. Okula da gelmiycektim de Emma ne oldu falan diye sormaması için. "Hey selam Kristen neden yanıma gelmedin." birden ses duyunca irkildim. "Selam Emma, görmemişim seni sen nasıl oldun?", "iyiyim hatta dün geceye göre mükemmelim. "gülümsedim." Sevindim. "
**********
Bir an bugün okul hiç bitmeyecek sandım. Birilerinin yanında birşeyler saklamakta hiç iyi değilimdir. Özellikle de beni en iyi tanıyan kişinin yanında." Emma ben gidiyorum biraz işim var sonra görüşürüz. "," Kristen bir sorun mu var ne işin var? "Allah kahretsin..." Hayır tabiki senden gizli ne işim olabilir. Sadece tarih ödevi için bir şeyler almam gerekiyor. ", "Peki görüşürüz." dedi. Vedalaştıktan sonra arkamdaki kişiyi görmemle resmen olduğum yerde çakılı kaldım. Sabah beni görmüş olamaz değilim. "Merhaba, Kristen", "Merhaba Sean "sanırım görmemiş görse orda ne aradığımı sorardı di mi. Ve sonunda arabamdayım ve yola koyuldum.
*******
Ormandaki eve geldim. Allah aşkına kim tanıştığı (!) kişinin adını sormaz ki. Şimdi nasıl seslenicem hey diye mi?! Evin tüm odalarına baktım ama buralarda olacağını söyledi burada olacağını değil. Sanırım dışarı çıkıp bakınsam onu bulurum. Böyle saçma sapan ortalıkta gezinerek onu bulabileciğimi sanmıyorum. "Hey,hey..." arkamdan gelen çıtırtıyla birden arkamı döndüm. Bu o çocuk değil. "Sen kimsin?" bence gayet mantıklı bir soru sordum. "Ne önemi var burda ne arıyorsun." , "Tamam John kız benimle git burdan." tanıdık sesi duymamla hemen o tarafa döndüm. "Vayy, Tyler bakıcılığa mı başladın. Beni güldürme..." dedi ve ufak bir kahkaha attı. "John git burdan caını yakmak istemiyorum." , "Ama belki ben birinin canını yakmak istiyorumdur." dedi ve bana doğru gelmeye başladı. Allah'ım n'olur düşündüğüm şey olmasın. Pençelerini yavaş yavaş kolumda gezdirmeye başladı. "Onu öldürmeli miyim sence Tyler ama ölmek için fazla güzel değil mi?" derin derin nefesler almaya başladım olamaz şimdi olmaz panik atak geçiriyor olamam. Ama nefes alamamamın başka açıklaması olamaz. "Hey John naptın ona", "Ben bişe yapmadım ve her ne oluyosa seni bu kadar endişelendirmesine sevindim "dedi ve gitti. " Kristen iyi misin,nefes almaya çalış sakin ol geçti, tehlike yok. " yavaşça normale dönmeye başladım." Niye bana zarar vermek istedi ben onu ilk defa gördüm. "," John için senin kim olduğun önemli değil benim yanımda oluyor oluşun önemli. ", " Tamam ozaman seninle derdi ne?! "
" Birincisi bu seni hiç ilgilendirmez, ikincisi de bana bi daha bağırma..." -resmen kükredi-" üçüncüsü senin burda ne işin var. " ay evet ben onu söylemeyi unuttum tabi o kadar ekşının içine düşünce insan öyle oluyor." Tabi o kadar şey olunca asıl gelme sebebimi unuttum. Ben dün yan komşumuzu gördüm. " kaşlarını kaldırdı ve konuşmaya başladı." Bunun neresi tuhaf komşunu her zaman görürsün. " gözlerimi devirdim." Ay çok zekisin sen tabikide her gün görüyoruz ister istemez. Ama kusura bakma insan komşusunu kurtadam olarak görünce bi şok yaşıyor. " nedense ben bunları söyledikten sonra yüz ifadesinde hiç bir değişiklik olmadı." Sen biliyodun, di mi? " kaşlarını kaldırdı ve cevap verdi." Yani bölgede bu şekilde olan tek kişi bşz değiliz. " bunu söyleyince bir an sevindim." E o zaman gidip sorabiliriz bu şey geçene kadar nasıl kontrol edilebileceğini falan. " alaycı bi şekilde güldü." İlk olarak bu şey hiçbşr zaman geçmeyecek ve ikinciside o kadar misafirperver olacaklarını sanmıyorum. " deyince yüzüm düştü." Nasıl yani hayatına artık böyle mi devam edecek. "
