6.Bölüm

1.4K 97 44
                                    

Şok olmuştum beni tekrardan öpmüştü ve bu sefer mecbur değil kendi isteği ile! Hoşuma gitmedi değil aslında.

-Terbiyesiz! dedim ve arkamı döndüm. Hoşuma gitmişti fakat belli etmemem gerekirdi beni diğer kızlar gibi sanıyor olabilir sonuçta çapkın! Kendisi itiraf etti.

Arkamdan konuşmaya başladı;

-Kızdıysan özür dilerim.

Hiçbir şey demedim. Yüzüm gülüyordu fakat arkam dönük olduğu için görmüyordu. Koşarak oradan uzaklaştım...

------------------------------

Aradan tam 1 hafta geçmişti. 1 hafta boyunca 1-2 gün okula gitmiştim onda da Savaş'ın yüzüne bile bakmamıştım. Beni diğer kızlar gibi sanıyor kafasına estiği zaman beni öpüyordu. Bu Cuma günü de okula gitmemiştim. Evden dışarıya çıkmaya niyetim yoktu fakat markete gidip birkaç bir şey almam gerekiyordu. Havanın kararmasına az kalmıştı bende üzerimi değiştirdiğim gibi arabama binip markete doğru sürmeye başladım.

Almam gerekenleri aldıktan sonra arabama koyup eve geldim. Tam evin kapısını açacaktım ki arkadan gelen sese döndüm;

-Nazlı konuşalım! evet bu ses Savaş'a aitti.

-Git başımdan konuşacak bir şey yok! dedim ve anahtarlarla kapıyı açmaya devam ederken kolumdan tuttu;

-Konuşacağız! Bak her şeyin bir açıklaması var lütfen 2 dk dinle beni. Yüzüne baktığımda gerçekten etkilendim. Sanırım onu dinlemem gerekecekti.

-Tamam ama sadece 5 dakika.

-Tamam 5 dakika yeterli. Evin kapısını açtım ve içeriye girdik.

Koltuğu göstererek;

-Geç otur ben geliyorum şimdi. dedim ve elimdeki poşetleri mutfağa götürdüm.

SAVAŞ

Nazlı mutfağa gittiğinde biraz etrafa bakınmaya başladım. Daha sonra televizyon ünitesinde duran 2 çocuğun resmi dikkatimi çekti. Fotoğrafın yanına yaklaştığımda fark ettim ki fotoğrafta ki Nazlı ve ben! İnanmıyorum hala saklıyor bu fotoğrafı.

Fotoğrafın aynısı bende de vardı fakat nerelerde hiç bir fikrim yok. Sanırım eve gidince o fotoğrafı bulmam gerekecek. Nazlı'nın ayak seslerini duyduğum gibi koltuğa geri oturdum.

-Ne içersin? diye sordu bana.

-Varsa kahve alabilirim.

-Tamam. dedi ve mutfağa geri gitti.

Etrafı incelemeye devam ettim. Koltuğun altındaki çikolatalar ve yanındaki çikolata barakları dikkatimi çekti sanırım 50 tane falan vardır. Ne yapmaya çalışıyor bu kız intihar falan mı edecek. Gittim 1 tane aldım ve yemeye başladım. Sanırım onlarla depresyona giriyordu fakat 1 tanesini yemekten zarar gelmezdi. Çikolatayı yerken içeriden Nazlı geldi;

AŞKIN KÖLESİ Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin