Hoofdstuk 8

220 15 1
                                    

Na 8 uurtjes valt Scarlet in slaap op het matras. De volgende ochtend word ze wakker om 6:47. Ze stapt op haar fiets en fietst naar school. Het is maar een uurtje rijden dus dat haalt ze nog makkelijk. Zodra ze op school aankomt rent ze naar haar kluisje. Ze propt haar jas in haar kluisje en loopt naar het lokaal. De hele klas staan om Brooke heen, Scarlet ziet dat Brooke een blaadje uit deelt. Iedereen die het blaadje heeft begint te lachen. Sommige meiden fluisteren en wijsen naar Scarlet. Scarlet krijgt weer een raar gevoel in haar maag. Ze loopt naar Brooke en pakt een blaadje. Ze kijkt op het blaadje en ziet een foto van haar zelf, voor in de klas met een rood hoofd, met sneeën op haar polsen en heel groot: "EMO" erboven. Scarlet voelt de tranen achter haar ogen branden en doet haar best ze tegen te houden. Een paar jongens beginnen Scarlet te stompen en een paar meiden schelden haar uit. Brooke trapt tegen haar schenen en duwt haar om. 2 andere meiden rennen weg met haar tas en smijten die in de jongens wc. Scarlet duikt in een hoekje ineen. Met haar handen over haar hoofd, met haar hoofd tegen haar knieën. Tranen stromen over haar wangen. Ze hoort iedereen lachen. Dan ineens hoort ze Alice gillen. Snel kijkt Scarlet op en ziet een groepje om Alice heen staan. Alice ligt op de grond. Met tranen in haar ogen word ze getrapt. Dan gaat de bel. Iedereen gaat lachend naar binnen. Scarlet en Alice blijven achter. "Alice...Gaat het?": vraagt Scarlet zacht. Maar Alice geeft geen antwoord. Ze staat op en rent weg. Scarlet zucht diep. De docent haalt Scarlet kwaad naar binnen, hij ziet dat ze gehuilt heeft. Maar het boeit hem niks.

Nobody Will Ever Know (Dutch)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu